ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016.ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΕΔΩ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ" ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 16 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.
 Φεβρουάριος 2016 ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ξεκινάμε όλοι τη ζωή μας προσλαμβάνοντας μηνύματα από το εξωτερικό περιβάλλον, κυρίως την οικογένεια και το σχολείο. Αυτά τα μηνύματα μας έλεγαν ότι αποτελούμε εκείνο το ξεχωριστό κράμα ανθρώπων που δημιουργείται από συνεχιστές τριών πολιτισμών: της φιλοσοφικής σκέψης της αρχαίας Ελλάδας, της Ορθόδοξης πίστης του Βυζαντίου και της λαϊκής παράδοσης που δημιουργήθηκε κατά τα χρόνια της Οθωμανικής δουλείας. Με αυτά τα δεδομένα αφετηρίας «φουσκώναμε», γι` αυτή την παρακαταθήκη που κουβαλούσαμε, σε σημείο μάλιστα να θεωρούμε κατώτερους τους λαούς της Ευρώπης. Τους θεωρούσαμε ότι προέρχονται από τα αδιαμόρφωτα κοινωνικά πολεμικά στίφη λαών που εισέδυσαν από το Βορρά και την Ανατολή και κατέλυσαν τη Δυτική Βυζαντινή Αυτοκρατορία, δημιουργώντας τη δική τους κυριαρχία στην περιοχή.
Οι πιο άκριτοι» από εμάς μάλιστα το εξέφραζαν και με το δηκτικό: «όταν εμείς δημιουργούσαμε Παρθενώνες, αυτοί έτρωγαν βελανίδια». ΄Εχουν, όμως, όλα αυτά αρμονική σχέση με τις συμπεριφορές, ή ακόμα – ακόμα με τις πολιτικές επιλογές μας; Ή μήπως οι συνειδήσεις μας γίνονται ελλειπτικές, όταν πρόκειται αυτές οι καταβολές μας, για τις οποίες υπερηφανευόμαστε, έλθουν σε σύγκρουση με τα μικροσυμφέροντά μας, όπως τα αντιλαμβανόμαστε μέσω των παραμορφωτικών φακών του υποκειμενισμού μας;
Δυστυχώς ο προβληματισμός που προηγήθηκε δεν αποτελεί δημιούργημα της τελευταίας περιόδου με τα έντονα χαρακτηριστικά της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που βιώνομε όλοι μας. Έρχεται συχνά στην επικαιρότητα, και οι πρακτικές του υιοθετούνται από πλειοψηφικές ομάδες του λαού μας, με συνέπειες καταστροφικές για την πορεία του Έθνους μας. Σημειώνω ενδεικτικά, χωρίς να σχολιάσω, μερικές εκδηλώσεις τέτοιου είδους από τη νεώτερη ιστορία μας: Η δολοφονία του Καποδίστρια, η εκλογική αποδοκιμασία του Χαρίλαου Τρικούπη, ο διχασμός Βενιζελικών – Κωνσταντινικών, ο εμφύλιος μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι λαϊκίστικες πολιτικές που αγκαλιάσαμε και αγκαλιάζομε κατά την περίοδο μετά την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα που, ενδεικτικά, σημείωσα, έχουν ως αιτία τους τα προσωρινά μικροσυμφέροντα που νομίζαμε ότι προωθούνται με την τοποθέτησή μας στις ομάδες που δημιούργησαν τις αντίστοιχες κρίσεις. Κρίσεις από τις οποίες έπαθε πολλά δεινά η χώρα. Και τα οποία δεινά αντανακλάστηκαν πολλαπλασιασμένα ιδιαίτερα στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις που, δυστυχώς, και αυτές συμμετείχαν στη δημιουργία τους.
Αν είχαμε κρατήσει, από την Αρχαιότητα τη φιλοσοφική αντίληψη της ζωής, από το Βυζάντιο το κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου και από τη μακρά Οθωμανοκρατία τα κοινά ήθη και έθιμα του καταπιεζόμενου λαού μας, αυτά θα ήταν αρκετά εφόδια για να αποφύγομε τις καταστροφές που μας βρήκαν κατά τα 200 περίπου χρόνια του νεώτερου κράτους μας. Αν, σε τελευταία ανάλυση προβληματιστούμε πάνω σ` αυτά και σταθεροποιήσομε τις συνειδήσεις μας, με αυτά τα στοιχεία σταθερά στο περιεχόμενό τους, είναι βέβαιο ότι θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσομε τις πολλές δυσκολίες που μας περιμένουν κατά τις επόμενες φάσεις της κρίσης που μακροχρόνια βιώνομε. Αρκεί να μάθομε αυτές τις καταβολές για τις οποίες υπερηφανευόμαστε να τις ενσωματώνομε στις καθημερινές επιλογές και πρακτικές μας.
Αναφέρω στη συνέχεια μερικά στοιχεία που, κατά τη γνώμη μου, είναι απαραίτητο να ενσωματωθούν στις καθημερινές πρακτικές μας και να επιχειρούμε να τα προωθούμε με τις πράξεις μας: α) Να συνειδητοποιήσομε ότι είναι αδύνατο αυτή η αρνητική οικονομική κατάσταση της χώρας να μη θίξει τα οικονομικά συμφέροντα όλων μας, β) είναι αντικοινωνικό να προσπαθούμε να διατηρήσομε καταστάσεις που αντιστρατεύονται τη συμμετοχή όλων στα κρατικά έσοδα, όπως το επιχειρούν κοινωνικές ομάδες με συντεχνιακού τύπου αντιδράσεις, γ) ιδιαίτερη προστασία θα πρέπει να έχουν οι ασθενείς κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, χαμηλοεισοδηματίες), αλλά θα πρέπει αυτοί να διαχωριστούν, με κρατική ευθύνη, από εκείνους που χωρίς να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά πλασάρονται σ` αυτές τις ομάδες, δ) η κρίση που βιώνομε έχει ισχυρή βάση προέλευσης στην έλλειψη παιδείας, στοιχείο που απαιτεί μια εντελώς αλλιώτική εκπαιδευτική πολιτική με κύριο χαρακτηριστικό της τον εστιασμό της στην ουσιαστική γνώση και στην ποιοτική διαμόρφωση του χαρακτήρα των νέων γενεών.
Αν αυτά τα προσπαθήσομε, θα έχομε καλύψει ένα σημαντικό μέρος των ελλειπτικών συνειδήσεών μας,. Και θα μπορούμε βάσιμα να θεωρούμε ότι αποτελούμε συνέχεια της Αρχαιότητας, του Βυζαντίου και του μαχόμενου τον Οθωμανό κατακτητή Έθνους μας. Και έτσι οι Ευχές για το Νέο Έτος 2016 δεν θα αποτελούν τυπικές εκφράσεις.