Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ


Έχω κάνει πολλές φορές την σκέψη να σταματήσω να αρθρογραφώ και να αναρτώ τις σκέψεις κου και τις διαπιστώσεις μου.

Τώρα ήρθε μάλλον η ώρα.

Η μέχρι τώρα εμπειρία μου δείχνει ότι το σύνολο των Ελλήνων είναι μοιρασμένο σε φυλές (πνευματικά) και κολλημένοι σε εμμονές και παραισθήσεις.

Εδώ η επεξήγηση (για όσους δεν το κατάλαβαν) ανήκει στον Κολοκοτρώνη και στην γνωστή συνομιλία του με ένα Γάλλο ταγματάρχη.

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

ΒΑΛΥΡΑ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΛΥΡΑΣ 

ΒΑΛΥΡΑ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ

  


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α.ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Β. ΙΣΤΟΡΙΑ
Γ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Δ. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Ε. ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Ζ. ΔΙΑΦΟΡΑ
ΒΑΛΥΡΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

Εκλογείς Δήμου Πυλίων ετών 1865 & 1867*

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ  Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Εκλογείς Δήμου Πυλίων ετών 1865 & 1867
αα Όνομα χωριού πλήθος %
καταλόγου σημερινό                            1865    1867
1 Αβαρινίτσα Αβαρινίτσα                      46 61 5,88%
2 Γουβαλοβορό Ελαιόφυτο                      30 32 3,84%
3 Ίκλαινα Ίκλαινα                                      40 45 5,12%
4 Καντηλισκέρι Πλατανόβρυση             16 18 2,05%
5 Καραμανώλη Γλυφάδα                             31 37 3,96%
6 Κουκουνάρα Κουκουνάρα                     30 36 3,84%
7 Κυνηγού Κυνηγός                                     41 64 5,24%
8 Λέζαγα Στενωσιά                                    22         22 2,81%

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2017

TO ΤΡΙΕΣΠΕΡΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

Ηλιούγεννα ή ο μύθος των Χριστουγέννων 
Αναμφίβολα τα Χριστούγεννα, όπως και το Πάσχα, οι χριστιανοί ζουν τις πιο συγκινητικές στιγμές της πίστεως τους. Όμως αποτελούν αυτά πραγματικά γεγονότα ή μοναχά σύμβολα της πίστεως; Δυστυχώς μόνον οι μυημένοι, αυτοί δηλαδή που έψαξαν σε βάθος την θρησκεία αυτή, από τον χριστιανικό γνωστικισμό και παλαιότερα, αναγνωρίζουν το δεύτερο σαν πιθανό. Οι περισσότεροι, για να μην πω όλοι, έχουν την εντύπωση ότι ζουν μία πραγματική ανάμνηση. Ανάμνηση σε ένα πραγματικό γεγονός! Απ’ όποια πλευρά και να το δει κανείς η άποψη αυτή φαίνεται πολύ τραβηγμένη και κυρίως αυθαίρετη.

Εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς γιατί η γιορτή αυτή άργησε να λατρευτεί τόσο πολύ. Ο λόγος κυρίως είναι πως η γέννηση θεωρούνταν, όχι μόνο τότε αλλά και σήμερα, παγανιστική γιορτή. Οι χριστιανοί γιορτάζανε όταν το τιμώμενο πρόσωπο εγκατέλειπε την εγκόσμια ζωή και επέστρεφε στον Κύριο, τον τόπο του Θεού, όπου η ζωή θεωρείται αιώνια. Η Μαρία άλλωστε μέχρι τον 5ο αιώνα δεν λατρεύτηκε ποτέ! Η Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου το 431 επέτρεψε για πρώτη φορά τη λατρεία της! Ούτε οι «Πράξεις των Αποστολών» την αναφέρουν! Η γέννηση του Ιησού επίσης μέχρι τον 4ο αιώνα αγνοούνταν. Μόνον επί Πάπα Ιουλίου γιορτάστηκε η γέννηση του Ιησού, όταν στην Ανατολή την αγνοούσαν ακόμα.
Αλλά ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή για να δούμε τι εορταζόταν στον αρχαίο κόσμο τότε. Στην Αίγυπτο, γιόρταζαν το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 25 Δεκεμβρίου, γιόρταζαν τη γέννηση του θεού- Ήλιου Ρα.
Στην Άνδρο, επίσης, υπήρχε μια πηγή δίπλα από το ναό τού Διονύσου που την παραμονή των επιφανίων έτρεχε νερό που είχε γεύση κρασιού!
Ο θρησκευτικός συγκρητισμός ενσωμάτωσε στον χριστιανισμό τον Αγιασμό των Υδάτων και αργότερα επινόησε το πρώτο θαύμα στην Κανά που υποτίθεται ότι ο Ιησούς μετέτρεπε το νερό σε κρασί! Ανάμεσα στο Διόνυσο και τον Ιησού μπορεί να βρει κανείς αρκετούς παραλληλισμούς που δεν δικαιολογούνται με την σύμπτωση.
Οι Βραχμάνοι γιόρταζαν τη γέννηση του Βράχμα, και έψαλλαν, «εγέρσου ω βασιλιά του κόσμου, έλα σε μας από τις σκηνές σου»
Σταδιακά τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού, ορολογία που αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί πατέρες
Όμως, ας επιστρέψουμε στην πρώτη γιορτή των Χριστουγέννων που υιοθετήθηκε τον 4ο αιώνα από τον Πάπα Ιούλιο. Ποια ημέρα έπρεπε να υιοθετήσουν, οι Ρωμαίοι, γι’ αυτή την μεγαλειώδη γιορτή;
Αναμφίβολα, εκείνη που στη Δύση είχε τη μεγαλύτερη επιρροή! Τότε που γιορταζόταν η γέννηση του Ήλιου, κατά τα τέλη των Σατουρναλίων. 
Ο Δεκέμβριος ήταν αφιερωμένος στον Κρόνο προς τιμήν του οποίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλι
α. Πίστευαν ότι στις 25 του μηνός ο Ήλιος αναγεννιέται και παίρνει νέα δύναμη. Γι αυτό και γιόρταζαν τα γενέθλια του αήττητου ήλιου.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο οποίος νομιμοποίησε το Χριστιανισμό στη Ρώμη, λάτρευε τον Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος), συγχωνεύοντας τις θεότητες του Μίθρα, του Ήλιου και του Απόλλωνα.
Η 25η Δεκεμβρίου, όμως, ήταν και η μέρα των Μιθραϊκών τελετουργιών, μέρα που οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τη γέννηση του Μίθρα!
Ο Μίθρας ήταν Ινδοϊρακινός Θεός που από τον 1ο αιώνα, πριν τη χρονολόγησή μας, έφτασε στη Δύση και η επιρροή του στο λαό, ιδιαίτερα ανάμεσα στο στρατό, η λατρεία του πήρε μεγάλες διαστάσεις (2ο και 3ο αιώνας).
Ο Μίθρας γεννήθηκε σε μια σπηλιά, μέσα από ένα βράχο, και γι αυτό οι σπηλιές λατρεύτηκαν σαν κατοικία του Θεού. Ήταν ο Θεός του Φωτός που ανέτειλε για να δώσει Φως, Αλήθεια και Δικαιοσύνη στον κόσμο. Η σπηλιά δείχνει ότι ο Θεός έρχεται από το σκοτάδι για να ρίξει το Φως του στους ανθρώπους, να τους λυτρώσει δηλαδή από το σκότος! Ο Μίθρας αρχικά λατρεύτηκε κυρίως από τους ποιμένες και γι αυτό θεωρήθηκε Ποιμένας των ανθρώπων.
Πρόσφερε στον κόσμο βίο πνευματικό, ελπίδα και λύτρωση μετά θάνατον. Οι μύστες καθαίρονταν με το καθαρτήριο νερό και στους οπαδούς τελούσαν ένα είδος βαπτίσματος χρίζοντας το μέτωπο!
Έτσι ακριβώς και ο Ιησούς περιέγραφε τον εαυτό του σαν "Καλός Ποιμένας". Προσωπογραφίες του Χριστού τον δείχνουν να κρατάει τη ράβδο του ποιμένα. Η ράβδος επίσης φαίνεται και στα χέρια του Όσιρι από την Αιγυπτιακή τέχνη.
Μέσα σε αυτή την παραδώσει και ο Χριστός λατρεύεται σαν «ο φέρων το φως» υποκαθιστώντας τους ηλιακούς θεούς του αρχαίου κόσμου. Στην αρχαιότητα γιόρταζαν την ίδια μέρα τη γέννηση του 
Θείου Βρέφους Λικνίτη Διονύσου στους Δελφούς,
του Θείου Βρέφους Αιώνα στην Αλεξάνδρεια, 
του Θείου Βρέφους Πλούτου στην Ελευσίνα, που συμβόλιζε τον πλούτο της σοδειάς, με γιορτές, διασκεδάσεις και ξεφαντώματα.
Η νύχτα των Χριστουγέννων θεωρείτε η ιερότερη μέρα της χρονιάς, επειδή βρίσκεται κοντά στις χειμερινές τροπές του ήλιου. Μετά τη γέννηση «αύξει το φως» και Ηλίου γενέθλιον». Ας μη ξεχνάμε και ο Δίας σε σπήλαιο της Κρήτης γεννήθηκε και δεν ήταν ο μοναδικός τον καιρό εκείνο οι σπηλιές χρησίμευαν και σαν στάβλοι, όταν ο καιρός ήταν απειλητικός για τα ζώα των βοσκών, μέσα στις οποίες υπήρχαν και φάτνες, ξύλινες κατασκευές δηλαδή για την τροφή των ζώων.
Όλα αυτά δείχνουν πως οι θρησκευτικές ιδέες ταξιδεύουν από μία θρησκεία στην άλλη. Οι αρχαίες θρησκείες δεν είχαν το μονοπώλιο των ιδεών, ούτε την βαρβαρότητα του χριστιανισμού να επιβάλουν με τη βία, ώστε οι ιθύνοντες της ηγεσίας της να πελεκούν άκρα, να βασανίζουν, να καίνε και να εξοντώνουν τους αλλόθρησκους. Δεν υπήρχαν αιρέσεις, δεν υπήρχε θρησκευτικό μίσος! Αντίθετα, η μία θρησκεία συνδεόταν με ομοιότητες με την άλλη. Υπήρχε σύμπνοια και αγάπη μεταξύ τους και όχι διχόνοια και μίσος όπως στις τρεις «εξ Αποκαλύψεως» σημερινές θρησκείες.
Στην θέση της γιορτής του «Τριεσπέρου» την οποία γιορτάζανε οι Έλληνες πρόγονοι μας
, επιβάλανε την γιορτή των Χριστουγέννων, Το λεγόμενο «Τριέσπερον», είναι μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους (ο οποίος κατά τον Κορνούτο ορίζεται ως «ο εν τοίς όλοις Λόγος καθ'όν η Φύσις ισχυρά και κραταιά εστί και απεριγένητος ούσα, μεταδοτικός ισχύος και τοίς κατά μέρος και αλκής υπάρχων») και Ηλίου.
Οι αρχαίοι λαοί αναπαριστούσαν την κίνηση του ήλιου με την ζωή ενός ανθρώπου που γεννιόταν κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου που μεγάλωνε βαθμιαία καθώς αυξάνονταν και οι ώρες που ο ήλιος φωταγωγούσε την Γη, και πέθαινε ή ανασταίνονταν τον Μάρτιο την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας, συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αναγέννηση του φυτικού βασιλείου μέσα από την μήτρα της Γης. Το χειμερινό Ηλιοστάσιο σημαίνει την αρχή του χειμώνα, και ο Ήλιος αρχίζει βαθμιαία να αυξάνει την ημέρα έως ότου εξισωθεί με την νύχτα, κατά την Ιση-μερία τον Μάρτιο. Τότε ο Ήλιος νικά το σκοτάδι, και έρχεται η άνοιξης, η εποχή της αναγεννήσεως για την φύση μέσα από τη μήτρα της Γης.
Όλες οι θρησκείες εκμεταλλεύτηκαν το αναμφισβήτητο ουράνιο φαινόμενο, τοποθετώντας και την γέννηση του Θεού τους σε αυτήν την ημερομηνία
Το αλληγορικό αυτό πέρασμα της ζωής από το φως στο σκότος του χειμώνος, και από το σκότος και πάλιν εις το φως, επισημαίνει ωσαύτως και την διέλευση της ζωής μέσω του φθαρτού υλικού σώματος, το οποίον ενδύεται η θεία ουσία για να αποκαλυφθεί ζώσα: «μορφήν δ' αμείψας εκ θεού βροτησίαν» (Ευριπίδης, Βάκχαι), αλλά τούτο υπόκειται στους φυσικούς νόμους της σχετικότητος του δυϊκού κόσμου και τυγχάνει του αναποφεύκτου φυσικού θανάτου.
Ούτως, κάθε κύκλος ζωής διαγράφει και μια τροχιά με πέρασμα από το κατώτατο σημείο του, το εντός του υλικού κόσμου, όπου τα όντα δέχονται μια φυσική μύηση στα ανήλιαγα και παγερά ανάκτορα του Πλούτωνος, εκείνη την πλέον σημαντική, την ίδια την αναγέννησή τους.
Οι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου εόρταζαν την γέννηση του Διονύσου. Μανιοδότης κι εκστατικός, βαθιά ερωτικός, πνεύμα της φύσης και της γονιμότητας, του κρασιού και του γλεντιού…
Ναι, ο Βάκχος, ο Διόνυσος, αέναος κι αειθαλής, μας χαμογελάει ακόμη μες από τα βάθη των αιώνων, μεταμφιεσμένος σε Θείο Βρέφος. Ίσως να σοκάρει η ιδέα ότι πίσω από τη «μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης» θα μπορούσε να βρίσκεται η λατρεία ενός θεού που μοιάζει διαμετρικά αντίθετος με το σεμνό και μετρημένο Ιησού. Κι όμως, το διονυσιακό υπόβαθρο του Δωδεκαημέρου είναι πολύ έντονο για ν’ αποτελεί απλή σύμπτωση!
Διόλου παράξενο, λοιπόν, που γύρω από την περίοδο των Χριστουγέννων ανακαλύπτουμε μια ποικιλία από γιορτές διονυσιακές και γονιμικές.
Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και Θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σεμέλη. Είναι ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του.
Οι γυναίκες-ιέρειες ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα νεογέννητο βρέφος φώναζαν «ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε. Ο Διόνυσος ζει», ενώ σε επιγραφή αφιερωμένη στον Διόνυσο αναγράφεται:
«Εγώ είμαι που σε προστατεύω και σε οδηγώ, εγώ είμαι το 'Αλφα και το Ωμέγα».
Η νίκη της ζωής επί του θανάτου, δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί παρά μόνον τη βοηθεία των δημιουργών της ζωής, και δη του θείου βρέφους, του θεού Διονύσου, τον φέροντα την νύξιν - κέντρισμα του Πατρός του, διά του οποίου ενεργοποιείται και αφυπνίζεται η ζωή που έχει περιέλθει εις κατάστασιν λήθη, άλλως πως λανθάνουσα, εφ' όσον μόνον υπό τοιαύτης μορφής δύναται η διέλευσις.
Εκτός όμως της ημέρας της γέννησης και πολλές από τις παραδόσεις που συνδέονται με τα Χριστούγεννα ανταλλαγή δώρων, στολισμοί, κάλαντα, Χριστουγεννιάτικο δέντρο έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες.
Ο στολισμός των δέντρων, τα φώτα, τα δώρα και οι λιτανείες ήταν πρακτικές που τιμούσαν τη γέννηση του φωτός.
Οι αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα, για να τιμήσουν τον Δία και την Κυβέλη στόλιζαν στην ύπαιθρο δέντρα με αναθήματα, κουλουράκια και κορδέλες και τα φώτιζαν με λυχνάρια. 

Επίσης πίσω από τα κάλαντα κρύβεται ένα 
αρχαίο Ελληνικό έθιμο με το όνομα Ειρεσιώνη, που αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος ευρισκόμενος στην Σάμο, σκάρωσε διάφορα τραγούδια τα οποία μαζί με μια ομάδα παιδιών τα τραγουδούσαν στα σπίτια των πλουσίων ευχόμενοι πλούτο, χαρά και ειρήνη.
Συμβόλιζε την ευφορία και γονιμότητα της γης και εορτάζονταν δυο φορές το χρόνο, μια την άνοιξη με σκοπό την παράκληση των ανθρώπων προς τους θεούς κυρίως του Απόλλωνος-ήλιου και των Ωρών για προστασία της σποράς και μια το φθινόπωρο, για να τους ευχαριστήσουν για την συγκομιδή των καρπών.
Ταυτόχρονα με τις ευχαριστίες προς τους θεούς, έδιναν ευχές και στους συνανθρώπους.
Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ελιάς ή δάφνης στολισμένα με μαλλί (σύμβολο υγείας και ομορφιάς) και καρπούς κάθε λογής, τραγουδώντας για καλύτερη τύχη και γονιμότητα της γης. Πολλά από τα παιδιά έφεραν τον κλάδο σπίτι τους και τον κρεμούσαν στην πόρτα όπου έμενε όλο το έτος.(κάτι που συνηθίζουμε να κάνουμε σήμερα την Πρωτομαγιά).
Η Ειρεσιώνη είναι ο πρόγονος του χριστουγεννιάτικου δέντρου και καλείται το κλαδί ελιάς, (από το είρος = έριον, μαλλίον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος ή δάφνης) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και πορφυρό και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λ.π., εκτός του μήλου και του αχλαδιού) της πρώτης φθινοπωρινής σοδειάς και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου, που παρίσταναν τους πλανήτας, τον Ήλιον και την Σελήνην.” 
Φυσικά μεγάλη εντύπωση προκαλεί και το μυθολογικό γεγονός του "Αγιοβασίλη" με το έλκηθρο του που το κινούν οι ιπτάμενοι τάρανδοι. Ούτε αυτό όπως καταλαβαίνετε, δεν θα μπορούσε να μην παρθεί από την Αρχαία Ελλάδα. Όπως αναφέραμε πιο πριν , τον μήνα Δεκέμβριο, οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως.
Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το "δώρο" του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους ...έγινε κυριολεκτικά "μοίρασμα δώρων".
Τέλος το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαίο Ελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια. 

Προχριστιανικές θεογεννήσεις (ηλιακών ή / και σωτηριακών Θεών): Εορτές τις 25ης Δεκεμβρίου

 Άδωνις (κυπριακός, συριακός και ελληνορωμαϊκός Θεός. Στη λεγόμενη «Βηθλεέμ» που σημαίνει «Οίκος του Άρτου» υπήρχε πανάρχαιος Ναός του Αδώνιδος που λειτουργούσε ακόμη και την εποχή των Αντωνίνων, δηλαδή τον 2ο μ.α.χ.χ. αιώνα)
• Ταμμούζ (βαβυλωνιακός Θεός)
 Ντουμούζι (σουμεριακός Θεός)
• Μίθρας (παρσικός Θεός)
 Ηρακλής (Έλλην ηλιακός Θεός)
• Έρκλε (ετρουσκικός ηλιακός Θεός)
• Άττις (
φρυγικός και ευρύτερα μικρασιατικός Θεός)
• Όντιν (ο ύπατος, εκπολιτιστής και φιλάνθρωπος σκανδιναβο-γερμανικός Θεός, από τις εορτές του οποίου προέρχονται τα υποτιθέμενα «χριστιανικά» έθιμα του στολισμένου ελάτου και του «Αγιοβασίλη»)
• Βέλλενος (κελτικός ηλιακός Θεός που οι Ρωμαίοι εταύτισαν με τον Απόλλωνα)
• Μπάλντερ (σκανδιναβο-γερμανικός ηλιακός, θνήσκων και ανασταινόμενος Θεός)
• Λουπέρκους (ιταλιώτικος, ηλιακός Θεός)
• Ντάζμπογκ (σλαβονικός Θεός)
 Γιαρίλο (σλαβονικός ηλιακός Θεός της χαράς της ζωής και της νεότητος -«jaru» = «νεότης»)
• Σάουλε (λιθουανή, ηλιακή Θεά) 

Όταν τα στοιχεία αυτά διαμόρφωσαν την χριστιανική θρησκεία τότε οι κύριοι πλαστογράφοι σκαρφίστηκαν κάθε απάτη και παραλογισμό για να πείσουν τους πιστούς τους ότι… οι προηγούμενοι τους αντέγραψαν!
Σας φαίνονται φαιδρά όλα αυτά; Να ξέρατε τι αίμα χύθηκε γι’ αυτές τις φαιδρότητες…Μετά απ όλα αυτά, ευχόμαστε στους χριστιανούς και κάθε λογής πιστούς υπερβατικών ιδεών, να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με κατάνυξη ψυχής!
Ας μείνουν ήσυχοι! Άλλοι δούλεψαν για όλα αυτά, πλαστογράφοι, χαλκευτές, απατεώνες και κοντά σε αυτούς σιγοποντάριζε και η ανθρώπινη ημιμάθεια, για να εξασφαλίσουν απαντήσεις για παν επιστητό και εκ τότε η ανθρωπότητα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου η αλήθεια δεν τους άγγιξε ποτέ!

Όλες οι θρησκείες εκμεταλλεύτηκαν το αναμφισβήτητο ουράνιο φαινόμενο, τοποθετώντας και την γέννηση του Θεού τους σε αυτήν την ημερομηνία
Έτσι λοιπόν, έχοντας γνώση όλων αυτών, προτιμάμε να σεβόμαστε τα ειωθότα των Ελλήνων και κυρίως τους φυσιολατρικούς συμβολισμούς που αυτά σηματοδοτούνε. Θεωρούμε, πως δεν ταιριάζουνε σε έλληνες, τα αήθη ήθη των εκβαρβαρισμένων προσήλυτων, που προσκυνούνε όχι μόνο την γέννηση του εβραίου «θεού» Ιησού, αλλά και την περιτομή του (μετά από 8 μέρες) και τις θαυματουργικές ταχυδακτυλουργίες του, την «ανάσταση» του κλπ.
Χωρίς καμία αποδοχή μεταφυσικών ερμηνειών, με την γιορτή του «Τριέσπερου»- του Απόλλωνα Ήλιου, χαιρόμαστε και γιορτάζουμε τον συμβολισμό, της νίκης του φωτός, της γνώσης, της ζωής…..

ΚΑΛΟ ΤΡΙΕΣΠΕΡΟ ΛΟΙΠΟΝ!!!!
Επί τη ευκαιρία της αναγεννήσεως του φυσικού κόσμου, είθε απρόσκοπτη να είναι η ατραπός κάθε ανθρώπου προς την εξέλιξή του, είθε το θείο βρέφος να μας οδηγήσει σε καλύτερες ημέρες ανθρώπινης ευτυχίας, αγάπης και οικογενειακής ειρήνης.



Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Το μεσσηνιακό διαιτολόγιο στην αρχαιότητα

Η γεωγραφική θέση της Μεσσηνίας στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, οι εύφορες κοιλάδες γύρω από τον πλωτό και πλούσιο σε ψάρια ποταμό Πάμισο στα νοτιοανατολικά της χώρας, και του Βαλύρα με τους παραπόταμους που διασχίζουν το Στενυκληρικό πεδίο προς βορράν, σε συνδυασμό με το ήπιο μεσογειακό της κλίμα, την ανέδειξαν σε περιοχή ευνοημένη από τη φύση με μεγάλη ποικιλία ζώων που ζουν στην ξηρά και υδρόβια ζωικά είδη, καθώς και με ευρεία παραγωγή αγροτικών προϊόντων, με το ελαιόλαδο να αποτελεί το σημαντικότερο από αυτά. Εκτός από τους ελαιώνες, οι αμπελώνες και οι οπωρώνες συνεχίζουν και σήμερα να κυριαρχούν στις πεδιάδες της Μεσσηνίας. 
Το πεδίο της Στενυκλάρου περιλαμβάνεται στη σημερινή πεδιάδα του Μελιγαλά, ενώ το νοτιότερο τμήμα της μεσσηνιακής πεδιάδας ονομάζεται Μακαρία (ευλογημένη) πεδιάδα του κάτω Πάμισου ποταμού (Στραβ. 8.4.6).

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Λίβανος και σμύρνα Τα πολύτιμα δώρα των μάγων



ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Με τη Ρούλα (Σωτηρία) Γκόλιου είμαστε φίλοι και συμφοιτητές στην Πάτρα,  κάναμε παρέα στα πρώτα φοιτητικά μας βήματα, διαβάζαμε παρέα,  κάναμε τοπικές εκδρομές και λόγω οικονομικών δυσκολιών, 
τότε, συγκατοικούσαν 5 φοιτήτριες μαζί, παρέα, στην πολυκατοικία της Πειραϊκής - Πατραϊκής, στην οδό Κορίνθου κοντά στην οδό Παπαφλέσσα.

Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

«Μακροζωία – Ο απόλυτος οδηγός»



          ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

Με τη Ρούλα (Σωτηρία) Γκόλιου είμαστε φίλοι και συμφοιτητές στην Πάτρα,  κάναμε παρέα στα πρώτα φοιτητικά μας βήματα, διαβάζαμε παρέα,  κάναμε τοπικές εκδρομές και λόγω οικονομικών δυσκολιών, τότε, συγκατοικούσαν 5 φοιτήτριες μαζί, παρέα, στην πολυκατοικία της Πειραϊκής - Πατραϊκής, στην οδό Κορίνθου κοντά στην οδό Παπαφλέσσα. Όποτε   κατέβαινα στο χωριό μου,  τους έφερνα καλούδια και υλικό για τα εργαστήρια Βοτανικής-Ζωολογίας.

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

ΛAΪKO ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Εταιρεία των Φίλων του Λαού
Ευριπίδου 12, Μεγάλη Αίθουσα Ευεργετών, 1ος όροφος

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Δευτέρα, 18 Δεκεμβρίου 2017,  ώρα 5 μ.μ.

Στο πλαίσιο των μαθημάτων της Δρος Π. Γρηγοράκου:
"Οι πόλεις του Μ. Αλεξάνδρου και ο Ελληνιστικός Κόσμος της Ανατολής"

Μία Εκδήλωση ως Φόρος Τιμής σε τρεις μεγάλους ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ,
εκλιπόντες σήμερα, οι οποίοι φώτισαν τις γνώσεις μας
για την ελληνική παρουσία στην Κ. Ασία

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Εκλογείς Δήμου Κολωνίδων έτους 1865

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

Ο καλός φίλος και συνεργάτης Γιάννης Ρήγας από τη Μερόπη Μεσσηνίας έχει ήδη ψηφιοποιήσει έναν σημαντικό αριθμό μαθητολογίων της περιοχής μεταξύ των ετών 1889 και 1950 που περιλαμβάνουν περίπου 56.000 μαθητές και τα οποία παρουσιάστηκαν πέρυσι στο Πνευματικό Κέντρο Μελιγαλά.

Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

ΜΗΤΡΩΟ ΑΡΡΕΝΩΝ ΒΑΛΥΡΑΣ 1829-1998.ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

Ο καλός φίλος και συνεργάτης Γιάννης Ρήγας από τη Μερόπη Μεσσηνίας έχει ήδη ψηφιοποιήσει έναν σημαντικό αριθμό μαθητολογίων της περιοχής μεταξύ των ετών 1889 και 1950 που περιλαμβάνουν περίπου 56.000 μαθητές και τα οποία παρουσιάστηκαν πέρυσι στο Πνευματικό Κέντρο Μελιγαλά.

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Εψές, περπάτησε η Σελήνη. Ήμουν βολεμένος στο κρεβάτι μου, αλλά αυτή η καταφερτζού με ξεσήκωσε. Πάνω αυτή, κάτω εγώ, με έβγαλε στο δρόμο της αγοράς. Γεμάτος λακούβες ο δρόμος αλλά κάποτε θα τον κάνουν άσφαλτο έτσι είπε ο Πρόεδρος αλλά πότε;


Εκεί στην αρχή, μπροστά- μπροστά το πεταλωτήριο του Μήτσου του Τάρνα. Πετάλωνε ένα άλογο κάποιου Μπαλαίου. Απέναντι ο φούρνος του Ρήγα και μυρωδιές από το άσπρο ψωμί. Αχ νάχα ένα πενηνταράκι να πάρω μισό φρατζολάκι ψωμί... Λες και το κατάλαβε ο μπάρμπα Χρήστος.- έλα ρε ,πάρε μισό φρατζολάκι. Έγινε όλος ο κόσμος δικός μου.
Μασουλώντας το φρατζολάκι, έκανα λίγα βήματα. Γεμάτος μαγαζιά ο δρόμος. Ο Μητσιάκος είχε ανοίξει το καφενείο, είχε απλώσει τις καρέκλες, ο Θοδωράκης ο Τσούκλος είχε καταβρέξει και εκεί στη Δάφνη πόσους δεν συνάντησα...


Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

ΓΚΡΑΒΟΥΡΕΣ ΒΑΛΥΡΑΣ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Με τον αείμνηστο πατρινό γκραβουρίστα ΓΙΩΡΓΟ ΤΣΟΝΑΚΙΔΗ ξεκινούσαμε από την Πάτρα τα μεσάνυχτα για να φτάσουμε στη Βαλύρα  και να αρχίσει το θεάρεστο έργο του με βοηθό εμένα στο μέτρημα και ότι άλλο με χρειαζόταν. 
Εκτός από αυτόν με τη Βαλύρα έχουν ασχοληθεί οι: ΑΛΕΚΟΣ ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΩΝΗΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ.

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

ΤΟ ΧΩΡΙΟ

Το χωριό μου βρίσκεται στα ριζά του βουνού και καρσί απέναντι ο κάμπος.

Είναι τρυγητής και ήρθε ο μπάρμπας μ΄’ από τ’ απέναντι χωριό να μας βοηθήσει και κουβάλησε μαζί τα πέντε ξαδέρφια μου και τη θειάμ.
Κοιμηθήκαμε. Το βράδυ ένας χουρχουλιός δεν μας άφηνε να κοιμηθούμε αλλά μόλις έσκασε η Αλετροπόδα σηκωθήκαμε ούλοι και χωρίς να ξετσιμπλιαστούμε κινήσαμε για τις δουλειές. Βάλαμε στην πηνιάτα μια ρέγγα με ελιές και στο βυκί κρασί και κινήσαμε.
Ούλοι πήγαν για τον τρύγο και μόνο εγώ με τον Κωστάκη και τη Φανή πήγαμε σιαπάνου κατά το διάσελο να μαζέψουμε μαραγκούλες. Τα μπρίσκαλα τα αφήναμε. Γεμίζαμε τις ποδιές μας και τις ρίχναμε στις πουργίτσες και μετά τις ρίχναμε στα πούργια που ήταν πάνου στο βασταγούρι δεμένα από τα κολιτσάκια με φορτσάτο και τριχιά. Είχαμε όμως αφήσει το βασταγούρι ξεϊγγλοτο και χωρίς καπιστράνα και μας τα αναποδογύρισε. Δεν πειράζει όμως, τα ξαναμαζέψαμε. 

Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

ΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΛΑΔΙ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Η συγκομιδή της ελιάς έχει τους κανόνες της οι οποίοι είναι:.
Καθάρισμα των δένδρων το καλοκαίρι, αφαιρώντας μπουχάδια και λαίμαργα.
Καθάρισμα του εδάφους πριν το τίναγμα, για να στρώνονται τα πανιά.
Στρώσιμο πανιών.
Κόψιμο γεμάτων κλαριών, λιάνισμα και μεταφορά δίπλα στο ραβδιστικό μηχάνημα.
Κτύπημα των ελιών του δένδρου με το ραβδιστικό, με περιστρεφόμενα χτένια.
Ξεκοτσάλιασμα  σάκιασμα, και μεταφορά στο λιοτρίβι.

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Εκλογείς Δήμου Εράνης ετών 1865 & 1871

TOY ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΣΕΥΤΙΚΟΥ

Ο καλός φίλος και συνεργάτης Γιάννης Ρήγας από τη Μερόπη Μεσσηνίας έχει ήδη ψηφιοποιήσει έναν σημαντικό αριθμό μαθητολογίων της περιοχής μεταξύ των ετών 1889 και 1950 που περιλαμβάνουν περίπου 56.000 μαθητές και τα οποία παρουσιάστηκαν πέρυσι στο Πνευματικό Κέντρο Μελιγαλά. 

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

ΚΑΛΑΘΙΑ-ΚΑΛΑΘΟΠΛΕΚΤΙΚΗ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Κάθε Τετάρτη και Σάββατο  που γίνεται η λαϊκή αγορά στη πόλη της Καλαμάτας, υπάρχουν 2 καλαθοπλέκτες, ο ένας από την Καλαμάτα και ο άλλος από την Σπερχογεία, που εκθέτουν τα διάφορα καλάθια τους σε σχήμα, μέγεθος προς πώληση. Τα φωτογραφίσαμε για όποιον ενδιαφέρεται και μπορεί να τα προμηθευτεί στην κάτω είσοδο της λαϊκής αγοράς τις ημέρες που γίνεται η λαϊκή στην πόλη της Καλαμάτας.