Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Βαλύρα:ΣΤΑΦΙΔΑ. ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ...


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002
ΤΗΛ.2724071016
Η ΣΤΑΦΙΔΑ(Διεπιστημονική Προσέγγιση)
Μετά το φραγκόσυκο, που είχε μεγάλη επισκεψιμότητα, σε  4 επόμενες  αναρτήσεις θα  περιγράψουμε  διεπιστημονικα-πολυεπιστημονικά άλλα τρία φυτά με μεγάλη εμπορική, οικονομική και κοινωνική σημασία.ακόμη και σήμερα. 
Τη Σταφίδα, το Αμπέλι με τους Λινούς, και τη Συκιά.
 Κάποτε οι οικογένειες της Βαλύρας και όλης της Μεσσηνίας  στα συκόσπιτα-σταφιδόσπιτα , καλύβες, ή τσαρδάκια (πάνω σε μουριές κυρίως), έμενε όλο το καλοκαίρι με τα οικόσιτα ζώα, τα μπαξαβανικά της ,και τα μικρά παιδιά, συμμετείχαν σε όλες τις αγροτικές εργασίες,με τα παιχνίδια στα αλώνια, το ψάρεμα, το μπάνιο στα ποτάμια με αδαμιαία περιβολή, μετρώντας το βράδυ τα άστρα και τη μουσική των τζιτζικιών,είναι τώρα θύμησες, για όσους τα βίωσαν, "την Εποχή της Αθωότητας".

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ-ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΜΕΝΟ ΦΡΟΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002
ΤΗΛ.2724071016
Το φραγκόσυκο είναι φρούτο του καλοκαιριού, καρπός της φραγκοσυκιάς, κακτοειδούς φυτού Κεντρο-Αμερικανικής προέλευσης που φυτρώνει και στην Ελλάδα. Ο καρπός αυτός αναπτύσσεται περιμετρικά πάνω στις άκρες των φύλλων της φραγκοσυκιάς.Παλιότερα τα κτήματα στη Βαλύρα αφενός είχανε σύνορα τις φραγκοσυκιές, αφετέρου ήταν τροφή για τα ζώα και τους ανθρώπους. Παλιότερα από τα φραγκόσυκα έφτιαχνα και οινόπνευμα.
Η επιφάνειά του καλύπτεται αφενός από σκούρα κομπάκια και αφετέρου από πολύ μικρά αγκαθάκια, τα οποία μοιάζουν με χνούδι και δε γίνονται άμεσα αντιληπτά, τα λεγόμενα φραγκάγκαθα. Για τη συλλογή του χρησιμοποιούσαμε παλιά το τσιγκλί και τώρα το τενεκεδάκι διπλής όψης ανάλογα με το μέγεθος του φραγκόσυκου. Για το καθάρισμα από τα φραγκάγκαθα χρησιμοποιούσαμε κυρίως το ψίλιθρο στο οποίο κολλούσαν τα φραγκάγκαθα, λυγαριά , ιτιά ή οποιοδήποτε άλλο φυτό. Μετά τα βρέχουμε με νερό πίεσης,ή τα βάζουμε στο νερό για να φύγουν όσα φραγκάγκαθα είναι κολλημένα ακόμη στο φραγκόσυκο. Απαγορεύεται η συλλογή καρπών όταν φυσά αέρας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να τυφλωθείς ή να γεμίσεις φραγκάγκαθα το οποία  εμείς βγάζαμε με αλογόμυγες. Υπάρχει στη Μάνη είδος φραγκοσυκιάς χωρίς περόνες και βγάζουν φραγκόσυκα χωρίς φραγκάγκαθα.
Το φθινόπωρο που δεν υπήρχε χλωρακιά, τα παλιά χρόνια της αθωώτητας, μαζεύαμε φραγκοσυκιές,τις οποίες κόβαμε με το κασάρι, στη δύση του ηλίου, ανάβαμε φωτιά και τις καψαλάγαμε χρησιμοποιώντας το τσιγκλί για να καούν τα αγκάθια τους (περόνες), τις κόβαμε σε μικρά κομμάτια και ταίζαμε τα διάφορα ζώα. Πρόβατα. γίδια, γουρούνια, μοσχάρια γαιδούρια, άλογα κ.λ.π.. Η φραγκοσυκιά είναι ευκολόπιαστο φυτό και στον ένα χρόνο αποδίδει καρπούς.

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

ΒΑΛΥΡΑ:ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΤΡΕΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ-ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002 ΤΗΛ.2724071016

1.ΟΙ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ, ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΤΑ 3 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΥ, ο οποίος είχε παντρευτεί δύο φορές.
TA ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ,  ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ, ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ TIΣ 2 ΑΔΕΛΦΕΣ ΝΙΚΟΛEΤΑ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΥ.
Ο Γεώργιος Φωτεινός του Ανδρέα και της Ελένης 5-3-1897, παντρεύτηκε την Νικολέτα 4-10-1895 και απόχτησαν τα παιδιά Παναγιώτη, Ελένη και Νικόλαο.
 ΤΗ ΘΕΟΔΩΡΑ, 25-5-1903, ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ, 15-2-1911 και απόχτησαν τα παιδιά  Ελένη και Κωνσταντίνο.
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ παντρεύτηκε την  Αθανασία και απόκτησαν τα παιδιά Παναγιώτη και Ελένη.
Ο ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ,10-1884, παντρεύτηκε την Ελένη Ντουραμάκου του Αριστείδου, 10-6-1886, και απόχτησαν τα 4 κορίτσια Παναγιώτα, Βασιλική, Ζαχάρω και Θεοδώρα.
Η  Ελένη είναι κόρη, από τον  πρώτο γάμο του Αριστείδη με μιά από τις αδελφές του Αλέξη Λιοντήρη,δημοδιδασκάλου.
Στη φωτογραφίαεικονίζονται πάνω τα τρία  κορίτσια με πρώτη τη θεοδώρα,δεύτερη τη Νικολέτα, τρίτη την Αθανασία και κάτω οι γονείς τους.

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν

Δουλειές που δεν είναι πλέον απαραίτητες, επαγγέλματα που χάθηκαν στον χρόνο και μία Ελλάδα διαφορετική απ' ότι είναι σήμερα. 
Τα παρακάτω επαγγέλματα είναι ένα ταξίδι στα παλιά.
Ο αγωγιάτης ήταν αυτός που πραγματοποιούσε ιδιωτικές μεταφορές από ανθρώπους έως εμπορεύματα. Η πληρωμή του λεγόταν αγώγι.
Ο γανωτής ήταν εκείνος που έβαφε τα διάφορα αντικείμενα της κουζίνας, κουτάλια, πηρούνια ή κατσαρόλες, έτσι ώστε να μην οξειδώνονται και να προκαλούν δηλητηριάσεις στους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούσαν.
Ο νερουλάς, ένα επάγγελμα που χάθηκε όταν το νερό ήρθε σε κάθε σπίτι. Ήταν εκείνος που τροφοδοτούσε τους κατοίκους με νερό και λειτουργούσε με πελατεία.
Ο πεταλωτής ήταν εκείνος που έβαζε πέταλα στα ζώα, τα γαϊδούρια ή τα μουλάρια.