Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Α Ι Ω Ν Ι Α Ν Τ Ρ Ο Π Η Μ Α Σ …!



                           Σέ μιά κραυγή μου κάποτε, φώναξα γιά τούς τάφους
                        ἡρώων πού δοξάσανε ἐτοῦτον ‘δῶ τόν τόπο,
                        βλέποντας πῶς κατάντησαν στά χρόνια τά δικά μας,
                        ἐρεἰπια, σκουπιδότοποι, ντροπή καί καταφρόνια
                        κάποιων νεοβαρβάρων «Ὑπουργῶν», άνάξιων λακέδων…!
                        Ἲδια κραυγή ξεπήδησε ἀπ’ τῆς καρδιᾶς τά βάθη 
                              πού ἲσως νἆν’ σάν τήν παλιά μά τοῦτο δέν μέ νοιάζει…!

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

ΕΚΛΟΓEIΣ το 1865 των 2 χωριών ,του παλιού δήμου Ιθώμης.ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ, με καταγωγή από τη ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ,  σε συνεργασία με το Γιάννη Λύρα, Γιώργο Παυλάκη και ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά, έχει κάνει καταγραφή των εκλογικών καταλόγων του παλιών δήμων, ΟΙΧΑΛΙΑΣ, ΑΝΔΑΝΙΑΣ, ΕΥΑΣ και ΙΘΩΜΗΣ   ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .
Το δήμο ΙΘΩΜΗΣ τον έχει σε 3 διαφορετικά αρχεία.
1.ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ 1929 ονόματα.
2,1865. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ, 898 ονόματα.
3.1873. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ, 1091 ονόματα.
Ο πίνακας έχει 11 στήλες και  οι 2 τελευταίοι έχουν την ηλικία και χρονολογία γέννησης του κάθε εκλογέα. Ο κάθε ενδιαφερόμενος με τη βοήθεια του μητρώου αρρένων και των οικογενειακών μερίδων  του αρχείου της κοινότητας, που υπάρχουν στο αρχείο του πρόσφατου δήμου ΙΘΩΜΗΣ, μπορεί να μελετήσει το γενεαλογικό του δένδρο και να συγκρίνει το τότε και το τώρα με επίθετα που υπήρχαν υπάρχουν ,εξαφανίστηκαν και υπάρχουν νέα.
To πρωτότυπο υλικό των εκλογικών καταλόγων του το έστειλε ο Γιώργος Παυλάκης και ο Γιάννης Ρήγας το επεξεργάστηκε στο πρόγραμμα εξέλ.

Γ Y N A I K A T H Σ Θ Ρ Α Κ Η Σ


                                     
                  Εκεί που ο Βύζας έστησε τους μύχιούς μας πόθους
                  και τα γλυκά μας όνειρα, πρωτάνοιξες τα μάτια
                  γερόκορμη Θρακιώτισσα !...Βαρειά η κληρονομιά σου
                  εκεί πούλαχε να ζης, σαν Διγενής Ακρίτας !!

                  Μύριους βαρβάρους πάλαιψες, καρτερικά υπομένεις..
                  Παράδοση, Ήθη κι Έθιμα, μένουνε στην καρδιά σου..
                  Κοντά είσαι στον κίνδυνο. Απ’  τις κορφές των λόφων,
                  βλέπεις τα όσια της φυλής, τη δόξα της Ελλάδος..

Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

Γ Y N A I K A T H Σ I Ω N I A Σ

       
                  Tης  Iωνίας  κόρη εσύ, γλυκειά  Eλληνοπούλα,
                  του  Bύζαντα  δισέγγονη, προμάμμη  του  Δραγούμη,
                  κανένας  δεν  σε  ξέχασε, μην  είσαι  πικραμμένη.
                  Tης  Προποντίδας  τα  βουνά, της  Πόλης μας τα τείχη,

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

Γ Y N A I K A T H Σ H Π E I P O Y

               Kόρη, εσύ, του  Eχίωνα, Ήπειρο  που  σε  λένε,
            σε  τόπο  αιματοπότιστο  έδωσες  τ’  όνομά  σου,
            σε  τόπο  που  τον  χώρισαν, τον μοίρασαν  στα  δύο
            και  τώρα  βασανίζεσαι  και  κλαις  και  υποφέρεις  !!

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΜΟΥ ΙΘΩΜΗΣ 1865

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Από το προσωπικό αρχείο του ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά έχει από τα Γενικά αρχεία του κράτους ΚΕ 445 έχει σε φωτοαντίγραφα:
1.ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΝ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ 1861, σελίδες 32
2.1.ΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΝ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ 1865, σελίδες 64 και
3. ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΟΙΧΑΛΙΑΣ ΤΩΝ ΕΤΩΝ  1885-7, σελίδες 30. Κάναμε επιλογή ορισμένων από αυτά και σε 4 διαφορετικές αναρτήσεις οι αναγνώστες θα βιώσουν την τότε εποχή.
 Η ΔΙΑΦΘΟΡΆ ,ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΠΆΘΗ ,ΟΙ ΦΌΝΟΙ , ΟΙ ΑΛΛΗΛΟΜΥΝΉΣΕΙΣ, Η ΕΞΑΓΟΡΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΥΠΗΡΧΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Δ P O Σ O Σ T A Λ I Δ A


                  Eκύλησε η βροχή, θολή, στα τζάμια...
                  Tην βρώμισε η κάπνα της πόλης..
                  Tο καθαρό και δροσερό νεράκι,
                  λάσπη κατάντησε πάνω στην βρωμιά του δρόμου.
           
                  Kι εσύ, στο πεζοδρόμιο,
                  κοιτάζεις βουβή τα βρώμικα ρυάκια...
                  Τα μαύρα, λασπερά ρυάκια...!
                  Βλέπεις την ίδια τη ζωή σου !!

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ,5η Έκθεση "Αρτος-Οινος-Ελαιον" 2016

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ


Εικόνες από άλλες εποχές, τότε που το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν πολυτέλεια και το κάθε σπίτι στην ύπαιθρο είχε την αυτάρκεια και την αυτονομία του, δημιούργησε στα μυαλά των εκπροσώπων των Μέσων Ενημέρωσης ο δημοτικός υπάλληλος Καλαμάτας Νικ. Κισκήρας, παρουσιάζοντας χθες το Αγροτικό Λαογραφικό Μουσείο Καλαμάτας «Ανέμη και Ροδάνι», που βρίσκεται στο Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων.
Η ξενάγηση ξεκίνησε με την είσοδό μας σε ένα χώρο σκοτεινό, που όπως εξήγησε ο κ. Κισκήρας, ήταν ο τρόπος που ζούσαν οι αγρότες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα με τα λυχνάρια και τις λάμπες.
Και καθώς «έφθασε» το ηλεκτρικό ρεύμα και άναψαν οι λαμπτήρες, άρχισαν να «αποκαλύπτονται» τα μυστικά μιας τυπικής αγροτικής κατοικίας. Να ’σου η κρεβατοκάμαρα, η κουζίνα, το τραπέζι, ο σοφράς, το δωμάτιο με τον αργαλειό και όλα τα σύνεργα (ανέμη, ροδάνι κλπ), ο χώρος για τα ζώα με όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα.
Και στην «αυλή»,  η μάκινα για τη σταφίδα, άλλα αγροτικά μηχανήματα και εργαλεία, πολύτιμα και χρήσιμα στο παρελθόν και κάποια από αυτά εξίσου χρήσιμα και τώρα.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ, ΠΡΙΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

O Δημήτριος Τσιλίκας  του Γεωργίου και της Σταυρούλας, γεννήθηκε στη Βαλύρα ,το 1936. Μέχρι το 1961 έμενε στο χωριό και ασχολιόταν με αγροτικές εργασίες και ήταν παράλληλα καραγωγέας, μεταφέροντας προϊόντα προς τα διάφορα χωριά, στους σταθμούς των τραίνων,  και Καλαμάτα .ειδικά την περίοδο των σύκων και της σταφίδας. Τον παρέσυρε η μετανάστευση όπως πολλούς Έλληνες, και το 1962 αραβωνιασμένος με την Ιουλία Κατσίρη , αναχώρησε στη Μελβούρνη της  Αυστραλίας, στις 30 \10. Παρέμεινε για 9 χρόνια εργαζόμενος σε γερανοφόρο όχημα. Εκεί απόκτησε και τα 2 παιδιά Γιάννη και Γιώργο. Επιστρέφει στην Ελλάδα εργαζόμενος στην τότε  ΕΑΣ, μένοντας στο Περιστέρι. Το 1976 αγόρασε οικόπεδο στις Αχαρνές, στην περιοχή Μποσχίζας και έκτισε το σπίτι του, και τότε η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Εκλογείς, το 1865, των 3 χωριών του παλιού δήμου Ιθώμης,ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΗΓΑ,ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ, με καταγωγή από τη ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ έχει κάνει καταγραφή των εκλογικών καταλόγων του παλιών δήμων, ΟΙΧΑΛΙΑΣ, ΑΝΔΑΝΙΑΣ, ΕΥΑΣ και ΙΘΩΜΗΣ   ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .

Το δήμο ΙΘΩΜΗΣ τον έχει σε 3 διαφορετικά αρχεία.
1.ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ 1929 ονόματα.
2,1865. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ, 898 ονόματα.
3.1873. ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ, 1091 ονόματα.
Ο πίνακας έχει 11 στήλες και  οι 2 τελευταίοι έχουν την ηλικία και χρονολογία γέννησης του κάθε εκλογέα. Ο κάθε ενδιαφερόμενος με τη βοήθεια του μητρώου αρρένων και των οικογενειακών μερίδων  του αρχείου της κοινότητας, που υπάρχουν στο αρχείο του πρόσφατου δήμου ΙΘΩΜΗΣ, μπορεί να μελετήσει το γενεαλογικό του δένδρο και να συγκρίνει το τότε και το τώρα με επίθετα που υπήρχαν υπάρχουν ,εξαφανίστηκαν και υπάρχουν νέα.
Ευχαριστούμε το Γιάννη Ρήγα για την υπερπροσπάθεια και ανιδιοτελή προσφορά του.
Αναρτούμε τα ονόματα των 3 χωριών Μαυρομάτι, Ζερμπίσια και Κεφαληνού, από τα 21 χωριά, του παλιού δήμου Ιθώμης. Οι εκλογικοί κατάλογοι του 1865 θα γίνουν σε 5  αναρτήσεις.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

Αποτύπωση του Ι.Ν Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Εύα

 Αποτύπωση του Ι.Ν Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Εύα

Ο ιστορικός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Εύα, δημιούργημα Λαγκαδινών  μαστόρων της πέτρας το 1811, βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ειδικών επιστημόνων της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. 
Το σωματείο «Κίνηση Πολιτών – Τα άνθη της Πέτρας – Φίλοι Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής Αρκαδίας» στοχεύει στην ανάδειξη   της πολιτιστικής κληρονομιάς της Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής μέσα από τις πετρόχτιστες κατασκευές των Λαγκαδινών μαστόρων. Έτσι μελετά, καταγράφει και προβάλει τα «Άνθη της πέτρας», δηλ. τα δημόσια και ιδιωτικά έργα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των Λαγκαδινών μαστόρων της πέτρας και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την συντήρηση και ανάδειξής τους σε συνεργασία με τους φορείς στην αρμοδιότητα των οποίων εμπίπτουν. Αντικείμενο  ενδιαφέροντος ταυτοποίησης , καταγραφής , αποτύπωσης και προβολής είναι και  οι εκκλησίες που έχτισαν οι Λαγκαδινοί μαστόροι ιδιαίτερα της προεπαναστατικής περιόδου.  

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

ΘΕΜΑ : ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (14-6-2016) 
---------------

ΑΠΟΣΤΟΛΕΥΣ : "ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ" ( άτυπη ομάδα )
Προς 
ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΘΕΜΑ : ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ 
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ 
Ως γνωστόν : 
# οι φιλοσοφικές σχολές έκλεισαν με διατάγματα αυτοκρατόρων κατά τα πρώτα χρόνια του Μεσαίωνα 
# οι φιλοσοφικές σχολές είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με τον Ελληνικό Πολιτισμό 
# ο Μεσαίων , κατά γενική ομολογία , έχει λήξει

Είναι , ως εκ τούτου , περίεργο το οτι ουδείς ενδιαφέρθηκε να αναβιώσει τις φιλοσοφικές σχολές μετά το 1827 . 

Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

ΓΙΑΤΙ Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ

 ( αρθρο μου του 2013).TOY ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΡΕΤΑ
Πριν λίγες μέρες στον τερματισμό στο Παναθηναικό Στάδιο, περπατώντας την ευθεία μέχρι να πάμε τα αλλάξουμε ρούχα στου Φωκιανού απέναντι, πρέπει να συνάντησα όσα γνωστά ,φιλικά και δικά μου άτομα , δεν εχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Εκτός από τη γυναίκα μου που με κέρδισε και με περίμενε, βρήκα μια πρώτη μου ξαδέλφη που είχα να τη δώ πολλά χρόνια που έτρεξε, τον πρώτο μου προπονητή όταν ήμουν αθλητής στίβου στην Παναχαική το 1980, τον φίλο και συμμαθητή μου Σπύρο Ανδριόπουλο κάτοχο του ρεκόρ στον μαραθώνιο, φοιτητές μου νυν και πρώην και δεκάδες άλλους.

Δεν υπάρχει άλλη διαδικασία στην κοινωνική ζωή του ανθρώπου που να αγκαλιάζεσαι στον τερματισμό με τον συναθλητή σου με τέτοια χαρά. Χωρίς να ξέρεις ποιος είναι που δουλεύει, τι κόμμα υποστηρίζει, ποσα χρήματα έχει , αν είναι φοροφυγάς , κλπ. Δεν υπάρχει ούτε πιστεύω θα υπάρξει κοινωνική διαδικασία που ενώνει ετσι τους ανθρώπους όσο η συμμετοχή σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων και δη στον μαραθώνιο. Είναι η κοινή προσπάθεια που βλέπεις τον άλλον να είναι κατάκοπος όπως εσύ , ράκος , έτοιμος να καταρρεύσει, και ξέρεις ότι εκανε ότι και εσύ. Το είδες μόλις. Και τον αγκαλιάζεις και τον φιλάς. Χωρίς να τον ξέρεις. Γνωρίζοντας ότι πιθανότατα δεν θα τον ξαναδείς. Ισως σε κάποιο άλλο τερματισμό. Ισως. Μόνο ο τερματισμός στον μαραθώνιο θα εκανε να αγκαλιαστούν ακόμα και ο Κασιδιάρης με την Κανέλλη. Δεν είναι βέβαια μόνο αυτή η συγκίνηση που κάνει όσους εχουν τρέξει να ‘ κολλάνε’ με τις μεγάλες αποστάσεις και να τρέχουν.
Στη ζωή του ο σύγχρονος άνθρωπος , ιδίως στην εποχή μας εχει διάφορους κύκλους κοινωνικής εμπλοκής , τη δουλειά του, την οικογένεια του, τη σχέση του με τα προσφιλή και αγαπημένα πρόσωπα όπως η γυναίκα τα παιδιά οι γονείς. Από όλες αυτές τις σχέσεις και δραστηριότητες ανακαλύπτει σε διάφορες εποχές ότι η ικανοποίηση είναι τελικά υπό αίρεση. Είτε πρόκειται για την ικανοποίηση και την αποδοχή που θα πάρει το σύγχρονο άτομο από την επαγγελματική του επιτυχία, από την συναισθηματική του σχέση, από την αποδοχή του στον κοινωνικό του περίγυρο.
Όμως υπάρχει κάτι που αν το βιώσει δεν θα το αφήσει. Θα το αναζητά ξανά και ξανά. Γιατί του προσφέρει ικανοποίηση de facto. Είναι το καταφύγιο του τις μοναχικές ώρες που τρέχει. Και αυτή η ικανοποίηση είναι κάτι που έρχεται σε κάπως μεγάλη ηλικία , και για αυτό το λόγο το τρέξιμο σε αιχμαλωτίζει κάπως μεγάλο. Γιατί τότε έρχεται σαν φάρμακο, σαν να το είχε κάποιος εφεύρει και στο κρατούσε κρυφό , περίμενε να στο δώσει όταν πραγματικά θα το εκτιμούσες.
Ο αθλητισμός στη μικρή ηλικία εχει άλλα στοιχεία , τελείως διαφορετικά από το να το κάνεις σε μεγάλη. Σε μικρή ηλικία δεν σου βελτιώνει το χαρακτήρα, απλά στον αποκαλύπτει. Στην μεγάλη ηλικία είναι συντροφιά , καταφύγιο και δευτερευόντως βελτιωτής της υγείας. Βέβαια όσοι τον διαφημίζουν συνήθως το κάνουν στο πλαίσιο της δουλειάς τους να προβάλλουν τον μαραθώνιο, και συνήθως δεν έχουν βιωματική σχέση με αυτόν. Οπότε λένε στα συνθήματα ‘τρέξε για την υγεία σου’ ή γίνε μέρος του θρύλου’ ή κάτι τέτοια συνθήματα επικού περιεχομένου. Ενώ το απόλυτο σύνθημα για κάποιον που ξέρει θα ήταν κάτι ας πούμε ‘ άκουσε την ιστορία του διπλανού σου δρομέα , γιατί τρέχει άραγε?’. Κάτι τέτοιο ως σύνθημα θα ήταν ελκυστικό για τους μυημένους και ερωτεύσιμο για τους αρχάριους .
Ένα παράπονο όμως . Πρωτότρεξα στον Μαραθώνιο της Αθήνας το 1981. Δυό μέρες μετα τις εκλογές που κέρδισε το ΠΑΣΟΚ. Ηταν ημέρα Τρίτη. Είχαμε συμμετάσχει περίπου 600 άτομα. Μετα την Αγία Παρασκευή ήταν εξίσου άθλος να τερματίσεις αλλά και να μην σε χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο , μιας και δεν κοβόταν η κυκλοφορία τότε. Τα τελευταία χρόνια ο ΣΕΓΑΣ εχει κάνει μια καταπληκτική δουλειά με τον Μαραθώνιο. Χίλια μπράβο . Όμως κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνουμε στην Ελλάδα , όπως λέμε London School of Economics και γεμίζει το στόμα, να πούμε Σχολή Μαραθωνίου ή κάτι τέτοιο. Η οποία να ασχολείται με ισως ότι πλέον μας εχει απομείνει. Και να ασχολείται από το να διδάσκει σε προπονητές τα πάντα για τον μαραθώνιο, μέχρι να εξηγεί σε όλο τον κόσμο τι κεφάλαιο είναι για την ανθρωπότητα ο Μαραθώνιος . Μέχρι να εξηγεί στους νεοέλληνες τι σημαίνει ο Μαραθώνιος δρόμος. Και τι θα μπορούσε να σημαίνει για αυτούς.

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ME ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1900.. ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Συνεχίζουμε την 6η  ανάρτηση παλιών φωτογραφιών με πρόσωπα της Βαλύρας, ελπίζοντας και πιστεύοντας μετά την ολοκλήρωση των αναρτήσεων και των σχολίων να μαζευτούμε και να αποφασίσουμε στις διαδικασίες ενός λευκώματος, για να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας.
Μαζεύοντας φωτογραφίες από τις διάφορες οικογένειες της Βαλύρας,με σκοπό  να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας, σε όλο το γίγνεσθαι.

Πάνω από εκατόν  σαράντα χρόνια τώρα, από χέρι σε χέρι, από συρτάρι, σε συρτάρι, και από τόπο σε τόπο, οι τρυφερές αφιερώσεις, πίσω στις φωτογραφίες δεν μπόρεσαν να σταματήσουν κανένα θάνατο. 

Σάββατο 13 Αυγούστου 2016

Π E T P O Γ E Φ Y P A ! !


                       Π E T P O Γ E Φ Y P A  ! !




                  Tεχνίτες  άξιοι, σοφοί και σκληροδουλευτάδες,
                  έμπειροι πρωτομάστορες με άξιους μαθητάδες,
                  με τέχνη αξεπέραστη, φαράγγια γεφυρώσαν
                  και κακοτράχαλα βουνά με δρόμους τα ενώσαν,

                  για να μπρούν οι άνθρωποι πάνω τους να περάσουν,
                  κι έτσι ποτάμια, ρεμματιές, χειμάρρους να δαμάσουν...!
                  Σε τούτο δώ τό πάλαιμα, αλήθεια νάν’ ή μήπως
                  το λέει η παράδοση και έμεινε σαν μύθος,

                  γυναίκας πρωτομάστορα το αίμα το καυτό
                  τις πέτρες τις εράντισε, να γίνει μπορετό
                  το να στηθούν θεμέλια που στέκουνε ακόμα
                  πάνω στο ‘ματοπότιστο, σαθρό, βρεγμένο χώμα...!

                  H αρχοντιά, η χάρη σας, η τόση ελαφράδα,
                  οι χάρες οι αξεπέραστες, περίσσεια ομορφάδα
                  που με μπετόν δεν πιάνεται, ποτέ δεν κατακτιέται,
                  μέσ’ την ΪψυχήΜ σας κρύβεται και από ‘κεί πετιέται..!

                  Kαι είν’ ετούτη η ΪψυχήΜ, η πέτρα τ’ αγκωνάρι...
                  Tα χέρια του πελεκητή κάναν κάθε  λιθάρι                                                                                                                                                                                                                                                  
                  νάχει πνοή και αντοχή, στη θέση του να μπαίνει
                  και πάντοτε ακλόνητο για χρόνια εκεί να μένει.       
           
                  Σας φτιάξαν αρχιτέκτονες απόγονοι του Iκτίνου, 
                  τα άξια τα δισέγγονα τ’ αθάνατου εκείνου,
                  που ισάξιοί του γίνανε κι έστω κι αν δεν σπουδάσαν,              
                  το μέτρο και την ομορφιά, ποτέ τους δεν ξεχάσαν..!

                  Aνθέμιοι, Iσίδωροι, Iκτίνοι, Kαλλικράτες
                  γίνονται πάντα οι  Έλληνες της Tέχνης οι εργάτες,
                  σαν στήνουνε, δημιουργούν με γνώση, με μεράκια
                  έστω και σας, τα ταπεινά, πέτρινα γεφυράκια...!

                  Mα σήμερα με το μπετόν, το σίδερο, τ’ ατσάλι,
                  άλλοι κανόνες ΪτεχνικήςΜ πήρανε το..ΪκεφάλιΜ
                  που κάνανε τον κόσμο μας, πιό άνετο στ’ αλήθεια,
                  μα άφησαν την ομορφιά, μόνο στα...παραμύθια..

                  Kαι σεις, σαν αβοήθητα, άρρωστα γεροντάκια
                  μένετε να ρημάζετε...Ποτέ μικρά παιδάκια
                  στις όμορφες καμάρες σας κρυφτούλι δεν θα παίξουν
                  γιατ’ είναι ετοιμόρροπες. Άλλο δεν θα αντέξουν

                  την απονιά μας την σκληρή, περήφανα γεφύρια.
                  Kρατάτε....μη γκρεμίζεστε, τα κάλλη σας τα μύρια
                  ίσως να τα προσέξουνε, κάποιοι, και σας βοηθήσουν,   
                  αν της φυλής καταβολές μέσα τους...ξαναζήσουν...!
           






            ΚΑΙ ΑΛΛΟ    (TO ΣΩΣTO )                              

                             Π E T P O Γ E Φ Y P A  ! !




                  Tεχνίτες  άξιοι, σοφοί και σκληροδουλευτάδες,
                  με τέχνη αξεπέραστη, φαράγγια γεφυρώσαν
                  έμπειροι πρωτομάστορες με άξιους μαθητάδες,
                  τα κακοτράχαλα βουνά με δρόμους τα ενώσαν,
                  για να μπρούν οι άνθρωποι πάνω τους να περάσουν,
                  σε κάποιες πέτρες δίνοντας, πνοή, ζωντάνια, χάρη
                  με λάξεμμα περίτεχνο κι έβλεπαν με καμάρι
                  πως με ιδρώτα και μυαλό το θαύμα κατορθώσαν
                  ποτάμια, ράχες, ρεμματιές, χειμάρρους να δαμάσουν...!

                  Σε τούτο δώ τό πάλαιμα, αλήθεια νάν’ ή μήπως
                  το λέει η παράδοση και έμεινε σαν μύθος,
                  γυναίκας πρωτομάστορα το άλυκο το αίμα
                  για να στηθούν θεμέλια που στέκουνε ακόμα
                  στις πέτρες πάνω χύθηκε (μπορεί  νάναι και ψέμμα)
                  πάνω στο ‘ματοπότιστο, σαθρό, βρεγμένο χώμα...!

                  H αρχοντιά, η χάρη σας, η τόση ελαφράδα,
                  που με μπετόν δεν ΪπιάνονταιΜ, ποτέ δεν κατακτιώνται,
                  οι χάρες οι αξεπέραστες, περίσσεια ομορφάδα
                  η αίσθηση του στιβαρού, η δύναμη του μέτρου
                  χωρίς στολίδια περιττά μα με καλαισθησία
                  που δείχνει πρωτομάστορα με τόσ' ευαισθησία,
                  απ' την ΪψυχήΜ σας βγαίνουνε, με χάρη ξεπετιώνται.!

                  Kαι είν’ ετούτη η ΪψυχήΜ, η πέτρα τ’ αγκωνάρι...
                  Tα χέρια του πελεκητή σφυρί-καλέμι πιάναν
                  και κάθε μαρμαρόπετρα είτε κοινό λιθτρι
                  να παίρνουν σχήμ' αρμονικό, με τέχνη τα εκάναν                                                                                                                                                                                                                                                  
                  νάχουν πνοή και αντοχή, στη θέση τους να μπαίνουν
                  και σταθερά, ακλόνητα για χρόνια εκεί να μένουν.
                  Ένα με τ' άλλο ταίριαζαν και σαν αρμλογούσαν         
                  στέψη, καμάρες, πέδιλλα αμέσως 'μολογούσαν
                  πως έργο τέχνης φτιάχτηκε και ήλιος και φεγγάρι
                  που πάν' απ' το στερέωμα τάβλεπαν με καμάρι....
                 
                  Σας φτιάξαν αρχιτέκτονες απόγονοι του Iκτίνου, 
                  που ισάξιοί του γίνανε,  έστω κι αν δεν σπουδάσαν.               
                  Tα άξια τα δισέγγονα τ’ αθάνατου εκείνου
                  το μέτρο και την ομορφιά, ποτέ τους δεν ξεχάσαν..!

                  Aνθέμιοι, Iσίδωροι, Iκτίνοι, Kαλλικράτες
                  γίνονται πάντα οι  Έλληνες της Tέχνης οι εργάτες,
                  σαν στήνουνε, δημιουργούν με γνώση, με μεράκια
                  είτε καμαρογέφυρα είτε τα γεφυράκια
                  τα χαμηλά, τα ταπεινά μα πάντοε ωραία
                  που σειτιές και πλάτανους κρατούν καλή παρέα..

                  Μ' ατσάλι, σίδερα, μπετόν τώρα γεφύρια στήνουν
                  ψυχρά,υλικά και άψυχα που συγουριά κι αν δίνουν,
                  κι αν κάνουνε τον κόσμο μας, πιό άνετο στ’ αλήθεια,
                  μεράκι αφήσαν  κι ομορφιά, μόνο στα...παραμύθια..

                  Kαι σεις, σαν αβοήθητα, άρρωστα γεροντάκια
                  μένετε να ρημάζετε...Ποτέ μικρά παιδάκια
                  στις όμορφες καμάρες σας κρυφτούλι δεν θα παίξουν
                  γιατ’ είναι ετοιμόρροπες, σύγουρα δεν θ' αντέξουν

                                    -2-


                  τον κόσμο μας τον βάρβαρο... Περήφανα γεφύρια
                  κρατάτε....μη γκρεμίζεστε, τα κάλλη σας τα μύρια
                  ίσως να τα προσέξουνε, κάποιοι, και σας βοηθήσουν,   
                  αν της φυλής χαρίσματα, μέσα μας...ξαναζήσουν,
                  αν της φλής χαρίσματα, μέσα μας......!.ξαναζήσουν...!
                  Xαρίσματα που πάνω σας ανάγλυφα φαντάζουν
                  πως οι ΪIκτίνοιΜ έχουνε πατρίδα την Eλλάδα

                  Σαν, κάλλος, μέτρο και ρυθμός γυρίσουν ατην `ζωή μας             
                  (γιατ' έτσι πάντα γίνεται, δεν χάνονται, δεν σβηώνται )
                  ίσως να είν' πολύ αργά για σας παλιά γεφύρια
                  γιατί ο χρόνος κ' η φθορά δεν κάνουνε χατήρια
                  αν κάποιοι δεν φροντίζουνε και δεν αναρωτιώνται
                  πώς είναι τάχα μπορετό ο χρόνος νάρθει πίσω...!
                  Γι  αυτό και σας ΪφυλάκισαΜ εκτός απ' την καρδιά μου
                  και σε εικόνες που θα λέν σε μέ και τά παιδιά μου
                  πώς ήταν η Eλλάδα μας μ' εσάς νάστε στοιχεία
                  της φύσης της ασύγκριτης που πρόλαβα να ζήσω
                   και νοιώθω τόσο όμορφα μ' αυτήν την

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ.ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΑΝΩ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Φέτος τον Ιούνιο στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης συνάντησα τον καθηγητή Πέτρο Θέμελη , ο οποίος με τους συνεργάτες του έκανε τις αναστηλώσεις στο Γυμνάσιο. Για φέτος  τα οικονομικά  στη συνέχιση των ανασκαφών στην Αγορά  για την αποκάλυψη των 2 ναών ήταν ελάχιστα και ελπίζει σε κάποιους χορηγούς.Του ευχόμαστε να ολοκληρώσει το έργο του.  Με την ολοκλήρωση της ανακατασκευής του κάστρου της Ανδρούσας, της Σαμαρίνας του Ανδρομονάστηρου (που έγιναν πρόσφατα τα Θυρανοίξια), και την ολοκλήρωση των έργων της Μονής Βουλκάνου, θα αναπτυχθεί ο αρχαιολογικός και θρησκευτικός τουρισμός στην περιοχή μας .

Γ Υ Ρ Ω Ο Ι Λ Υ Κ Ο Ι



            Είσαι Πατρίδα μου όμορφη, μοναδική στον κόσμο..

            Στους κάμπους σου και τα βουνά, τα δάση τα λαγκάδια,

            στις λίμνες σου, στις θάλασσες, «ημίθεοι» βαδίσαν..

            Έλληνες με το αίμα τους πόσες φορές ποτίσαν

            τα άγια σου τα χώματα και διώξαν τα σκοτάδια...!



            Αυτά τα άγια χώματα, που κρύβουν, προστατεύουν,

            τους μύριους όσους θησαυρούς...Αιώνων ιστορία,

            τα μάρμαρα, τις μνήμες σου που θέλουν να ληστέψουν,

            τα σύμβολα τα ιερά που προσπαθούν να κλέψουν

            βάνδαλες βαρβαροσπορές, ανήμερα θηρία....!


Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

Γ Y P N A Σ ‘ A Y T O N





              Eσύ δεν ήσουν ο αϊτός, περήφανος, πανώριος,

              που κούρνιαζες στις κορυφές και πέταγες στα ύψη;

              Πούχες φτερούγες τρίμετρες, ράμφος από ατσάλι

              και τα γερά τα νύχια σου εσήκωναν και βράχους;



              Eσύ δεν ήσουν το φαρ, το γρήγορο, ο αγέρας,

              που τα λεπτά του τα σφυρά ανέμου είχαν χάρη,

              με τον λαιμό καμαρωτό και μούσκουλα στα στήθια,

              που στα λειβάδια έτρεχε, ελεύθερη σαΐτα ;


Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΟΥΛΚΑΝΟΥ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
Στα παιδικά μας χρόνια, την εποχή της αθωότητας,αυτές τις ημέρες εξασφαλίζαμε το χαρτζιλίκι μας κανοντας αγώγια με γαιδούρια, άλογα μουλάρια, παιρνοντας προσκυνητές απο το τραίνο του σταθμού και τους μεταφέραμε στα μοναστήρια του Βουλκάνου.Τώρα δεν υπάρχουν αγώγια, τα 5 καλντερίμια καταστράφηκαν ,και ο αεικίνητος δεσπότης Μεσσηνίας σε συνεργασία με φορείς  η περιοχή μας θα πρέπει να προβληθεί, γιατί το Κάστρο της Ανδρούσας, η Σαμαρίνα, το Ανδρομονάστηρο (που έγιναν τα θυρανοίξια προχτές, έχουν ανακατασκευαστεί) και η Κάτω Μονή Βουλκάνου πλησιάζει στο τέλος των επισκευών της.Έγινε η διαπλάτυνση του δρόμου Βαλύρα-Μονή Βουλκάνου.

Σάββατο 6 Αυγούστου 2016

ΤΟ ΜΑΓΓΑΝΟΠΗΓΑΔΟ ΝΟΡΙΑ ΣΑΓΚΡΗ ΣΤΗ ΒΑΛΥΡΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Για την άρδευση κτημάτων-κήπων των παιδικών μου χρόνων  σε μεγαλύτερη κλίμακα ήταν το αυλάκι, τα πηγάδια, η γούβα,  η λάτζα, το μαγγανάκι, η τρόμπα, οι  μηχανές πετρελαίου (που ήταν ελάχιστες στη Βαλύρα), και το μαγγανοπήγαδο Νόρια. Για να λειτουργήσει το μαγγανοπήγαδο Νόρια χρειαζόταν κάποιο ζώο άλογο γαιδούρι ή μουλάρι, το οποίο έκανε περιστροφική κίνηση γύρω από το πηγάδι, και ήταν συνδεδεμένο με ιμάντες για να γίνεται στη συνέχεια η άντληση του νερού. Έχουμε μια φωτογραφία από το μαγγανοπήγαδο του Σιάγκρη ,στη Βαλύρα.
Αυτά τώρα έχουν ξεχαστεί γιατί υπάρχουν νέα και διαφορετικά συστήματα γύρω από την άρδευση, όλα αυτόματα με τη χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας, χρονοδιακόπτες, ρύθμιση παροχής νερού, κομπιούτερ κ.λ.π..Τα γράφουμε για να μην ξεχαστούν.

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΒΑΛΥΡΑΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1900,ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ


ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Συνεχίζουμε την 5η ανάρτηση παλιών φωτογραφιών με πρόσωπα της Βαλύρας, ελπίζοντας και πιστεύοντας μετά την ολοκλήρωση των αναρτήσεων και των σχολίων να μαζευτούμε και να αποφασίσουμε στις διαδικασίες ενός λευκώματος, για να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας.
Μαζεύοντας φωτογραφίες από τις διάφορες οικογένειες της Βαλύρας,με σκοπό  να κρατήσουμε ζωντανό το παρελθόν των προγόνων μας, σε όλο το γίγνεσθαι.