Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, απαρτιζόμενο από τα πάλαια και υπάρχοντα πολιτικά κόμματα άλλα και από την πλειονότητα των νέων πολιτικών κινήσεων και φορέων, συνιστά έναν απέραντο χώρο λαϊκισμού και ψευτιάς. Παράλληλα δεν υπάρχουν πραγματικές συνθήκες δημοκρατίας και αξιοκρατίας και έχει ο γραφών πολλά παραδείγματα και πολλοί από εσάς τα γνωρίζετε. Όταν διατείνεται και αυτομαστιγώνεται ο καθένας ότι θα σώσει την Ελλάδα φέροντας στις αποσκευές του μόνο συνθήματα, τότε αυτό είναι λαϊκισμός. Και είναι επικίνδυνος ο λαϊκισμός, καθημερινά βλέπουμε που οδηγεί.
Σε ποια κοινά;;; κοινά είναι οι τοπικές και κλαδικές οργανώσεις;;; γιατί αυτές έκαναν και κάνουν κουμάντο και τον μέσο πολίτη τον έχουν γραμμένο. Αν δεν ήσουν στην κλαδική κάποτε δεν έπαιρνες δάνειο. Αν είσαι κολλητός του κάθε πρωθυπουργού γίνεσαι σύμβουλος στρατηγικής άλλα αν έχεις διδακτορικό και δέκα βιβλία γράψει, τότε χμμμ. Και μην αναφερθούμε σε Δήμους και Περιφέρειες.
Αυτοί που θέτουν υποψηφιότητα σε Δήμους και Περιφέρειες μάλλον το βλέπουν σαν καριέρα, σαν επάγγελμα.
Πόσοι από αυτούς που βλέπει τώρα ο Μητσοτάκης στις περιοδείες του θα έχουν την δυνατότητα να τον δουν μετά προσωπικά και ως πρωθυπουργό;
Ποια άποψη του οποιουδήποτε έντιμου πολίτη ακούγεται σε οποιονδήποτε φορέα;
Ο πολίτης αισθάνεται και δικαιολογημένα αποκομμένος από το πολιτικό σύστημα, με αποτέλεσμα να το απορρίπτει. Νιώθει ξένο σώμα και όχι άδικα.
Ποιος έλαβε υπόψη του την συλλογή τριών εκατομμυρίων υπογράφων από τον Χριστόδουλο για την μη διαγραφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες;;;;
Ποιος έλαβε υπόψη του το 66% του λαού που εναντιώθηκε στην συμφωνία των πρέπων;;;
Οι εκλογές, όσο κι αν γίνονται, όσο και αν διατείνονται κάποιοι ότι γίνονται για τα δικαιώματα των πολλών, γίνονται τελικά για τους λίγους.
Το υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι ένας οχυρωμένος οργανισμός που εξασφαλίζει καλή και τρυφηλή ζωή σε αυτούς που κάνουν καριέρα μέσα σε αυτό, όμως παράλληλα είναι η παθογένεια και το σαράκι που κατατρώει τα σωθικά της Ελληνικής κοινωνίας και της Δημοκρατίας. Απόδειξη η θέση σήμερα της χωράς οικονομικά ηθικά και πνευματικά.
Συμπερασματικά
Είναι ένα ενιαίο και απέραντο σύστημα και κατά συνέπεια είτε ψηφίσει είτε δεν ψηφίσει κάποιος είναι το ίδιο και το αυτό. Η μόνη επιλογή είναι να δείξουμε ότι είμαστε ενάντια σε αυτό το καταστροφικό πολιτικό σύστημα.
Δημοκρατία και Λαϊκή Κυριαρχία
Σύμφωνα με την ΟΥΑ: Οι συνταγματολόγοι γνωρίζουν ότι , πρωτεύουσα έννοια του Συντάγματος δεν είναι η έννοια της Δημοκρατίας, αλλά η έννοια της λαϊκής Κυριαρχίας, η οποία εκφράζεται μέσα από τη δημοκρατική λειτουργία και παράγει αποτελέσματα μέσα από την «αρχή της πλειοψηφίας». Αυτό σημαίνει ότι ο λαός είναι Κυρίαρχος είτε Συμμετέχει είτε, κι όταν ΑΠΕΧΕΙ και στο 80%. (πως όμως γίνεται αυτό;;;;)
Όταν η πλειοψηφία του λαού ΑΠΕΧΕΙ, δεν χάνεται η κυριαρχία του;;;
Και οι ΑΠΕΧΟΝΤΕΣ ποιον πραγματικά στηρίζουν; τη μειοψηφία επιπέδου του 30% και του 40% που παράγουν εξουσίες , ή την πλειοψηφία η οποία αγνοείται κραυγαλέα από το σύνταγμα και το πολιτικό σύστημα ;
Ποια δημοκρατική διαδικασία αλήθεια , μπορεί να είναι νόμιμη, όταν ποσοστά του επιπέδου του 30% και του 40% παράγουν εξουσίες; Κι όμως , σε κάθε εκλογική αναμέτρηση σχεδόν, αυτό γίνεται.
Πουθενά στο Σύνταγμα ή σε Νόμο, δεν προβλέπεται επανάληψη των εκλογών λόγω αποχής ή λευκών ψήφων (άρθρο 1 του Ν. 3434/06 , ΠΔ 26/2012 κλπ , τα λευκά , δεν προσμετρούνται στο εκλογικό αποτέλεσμα με τα έγκυρα ) ακόμα και αν αυτά φτάσουν και το 90%. Υπόψη ότι τα ποσοστά των κομμάτων υπολογίζονται επί των εγκύρων ψηφοδελτίων.
Όταν απέχεις δεν σημαίνει ότι εξουσιοδοτείς
Όταν στην οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία η ΑΠΟΧΗ ξεπερνά το 50%, η πλειοψηφία αυτή που δεν συμμετείχε , δεν συμμετείχε επειδή δεν της έδωσαν εναλλακτική να εκφραστεί , όπερ σημαίνει ότι , ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ την αξιοπιστία της δημοκρατικής διαδικασίας .
Η ΑΠΟΧΗ θα πρέπει να συμπεριλήφθη συνταγματικά ως ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ
Όλα τα κόμματα παλαιά και νέα είναι βουτηγμένα στον λαϊκισμό. Είναι ένα απέραντο και ατέλειωτο σύστημα που καταστρέφει την Ελλάδα. Όλοι αυτοί εκπορεύονται από τον λαό εμάς δηλαδή. Είναι κατ εικόνα και κατ ομοίωση. Η αποχή είναι πολιτική θέση και έτσι θα πρέπει να θεσπιστεί συνταγματικά.
Σύμφωνα με τον Παριώτη στο άρθρο του Να εκφραστεί Πολιτικά η «Αποχή»: …. Σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ του Έλληνα Πολίτη η συμμετοχή στις εκλογές. Επομένως δεν μπόρεσα να αντιληφθώ και να δικαιολογήσω την υποχρεωτικότητα που είχε λάβει η συμμετοχή στην ψηφοφορία, με αρνητικές συνέπειες για όποιον δεν είχε ψηφίσει.
... Κάποιοι στη διαφημιστική προσπάθεια λένε : « Σκέψου τέσσερα λεπτά, για τέσσερα χρόνια». Παραφράζοντας το μήνυμα υποστηρίζω : Σκέψου τέσσερα χρόνια, για το τί θα κάνεις εκείνα τα τέσσερα λεπτά που θα βρεθείς πίσω από το παραβάν, γιατί είναι καθοριστική στιγμή για το μέλλον του τόπου. Όπως οι μαθητές προετοιμάζονται να διαγωνιστούν στις εισαγωγικές εξετάσεις, μελετώντας όλα τα στοιχεία, έτσι και ο ψηφοφόρος οφείλει να συγκρίνει κείμενα, λόγους , νόμους ,πρακτικές, αποτελέσματα, πριν αποφασίσει την τελική επιλογή του…..
Στην αναγκαία Αναθεώρηση του Συντάγματος θα πρέπει αφ’ ενός μεν να εξοβελιστεί το άρθρο 86, με το οποίο επιτυγχάνεται η Ατιμωρησία υπουργών, αφ’ ετέρου στη θέση του να υπάρξει ρύθμιση στην οποία να αναφέρεται: (Προτεινόμενο) άρθρο 86: Αν το ποσοστό της «Αποχής » υπερβαίνει το ποσοστό που έχει λάβει το πρώτο κόμμα, να ακυρώνονται οι εκλογές , να χάνουν την έδρα οι «εκλεγόμενοι» και την εκλογιμότητα για τέσσερα χρόνια, και με υπηρεσιακή Κυβέρνηση να διεξάγονται νέες εκλογές, απ’ τις οποίες θα προκύψει η νέα Νομοθετική Εξουσία και η Νέα Κυβέρνηση. Είναι ανάγκη εκείνοι που οδηγούν τον κόσμο στην Αγανάκτηση και εξ αυτής στην Αποχή, είτε από αδυναμία, είτε από επιπολαιότητα, είτε από εφαρμογή της «πεπατημένης», να υποστούν τις συνέπειες. Γιατί στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά ούτε και υ π ό δ ο υ λ ο ι .
https://blogs.sch.gr/diogenis/2009/05/15/%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%86%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE/
Να εκφραστεί πολιτικά και το "λευκό"
Πιστεύω ότι αυτό που πρέπει να εκφραστεί πολιτικά είναι το "λευκό" (= κανείς κατάλληλος από υποψηφίους ή δεν έχω γνώμη) και όχι η αποχή (που μπορεί να οφείλεται σε λόγους ανωτέρας βίας). Έτσι, αν πχ τα λευκά είναι 10%,τότε το 10% εδρών θα μένει κενό (βουλή με 270 έδρες σε εθνικές= λιγότερες βουλευτικές αποζημιώσεις και παρελκόμενα πχ μετακλητοί κηφήνες). Αυτό βέβαια προϋποθέτει αλλαγή συντάγματος, ενδεχομένως με θέσπιση ελάχιστου αριθμού βουλευτών, για να μην... εξαερωθεί το σύστημα!
Πχ ακόμα κι αν τα λευκά >33%, η Βουλή θα πρέπει να έχει ελάχιστο αριθμό 200 βολευτών (σωστά το έγραψα με "ο"). (Κυριάκος Κατριτζιδάκης, το σχολιό του στο άρθρο Η νίκη της ΝΔ σε απόλυτους αριθμούς).
Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την αποχή στις 07 Ιουλίου
Η τύχη αυτής της χώρας παίρνει πρόσημο από αυτή την ημερομηνία.
Με εκτίμηση
Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
