1941-44
Η Εθνική Αντίσταση εναντίον των στρατευμάτων κατοχής 1941-1944, προέκταση και ολοκλήρωση του έπους της Αλβανίας, των μακεδονικών οχυρών και της Μάχης της Κρήτης, υπήρξε έργο όλων των Ελλήνων που, με τις όποιες δυνάμεις τους, αντιτάχτηκαν στους κατακτητές και πολέμησαν για το πανάκριβο αγαθό της Ελευθερίας.Για να αποδοθεί έμπρακτα ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε όλους εκείνους –άντρες, γυναίκες και παιδιά- που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν ή έπεσαν ηρωικά προσφέροντας τα μέγιστα στον υπέρ πάντων αγώνα του λαού μας στα μαύρα χρόνια της κατοχής, η Ελληνική πολιτεία καθιέρωσε με το άρθρο 10 του Ν. 1285/1982 την επέτειο της Μάχης του Γοργοπόταμου ως ημέρα πανελλήνιου εορτασμού της Εθνικής μας Αντίστασης. Η συγκεκριμένη μάχη – σταθμός της αντιστασιακής δράσης στην Ελλάδα, αποτελεί ταυτόχρονα, χάρη στον ενωτικό της χαρακτήρα, φωτεινό παράδειγμα για τις επερχόμενες γενιές.
(Tomadakis)
ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ
Το κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού λαού στην νεότερη ιστορία είναι η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Ε.Α.Μ και του Ε.Δ.Ε.Σ την νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗΣ
Τον Σεπτέμβριο του 1942 Aγγλικό κλιμάκιο με αρχηγό το συνταγματάρχη Μάγερς αποβιβάζεται κρυφά στην Ελλάδα, έρχεται σε επαφή με τις διάφορες αντάρτικες ομάδες και κατορθώνει να συντονίσει τις ενέργειες τους. Αποτέλεσμα του συντονισμού αυτού ήταν η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου.Στην ανατίναξη έλαβαν μέρος 120 άνδρες του Ε.Α.Μ, 65 του Ε.Δ.Ε.Σ και 12 Άγγλοι κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Άρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντα Ζέρβα.
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου καθυστέρησε για αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό των Γερμανών που μάχονταν στην Αφρική για ένα τουλάχιστον πολύτιμο μήνα, έδωσε το έναυσμα να φουντώσει το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων και καταξίωσε τον ένοπλο αγώνα στην συνείδηση των συμμάχων.
Η γέφυρα ανακατασκευάστηκε το 1948. Έχει μήκος 211 μέτρα και ύψος 30. Στο μικρό ύψωμα που βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων πραγματοποιείται επετειακή συγκέντρωση εκπροσώπων της πολιτείας και αντιστασιακών οργανώσεων για να τιμηθεί το κατόρθωμα της 25ης Νοεμβρίου 1942, που εκφράζει εκτός των άλλων και την ενότητα του αγώνα των χρόνων της Κατοχής εναντίον των δυνάμεων της βίας.
http://gym-pelasg.fth.sch.gr/gorgopotamos_42.htm
Η Βαλύρα στην αντίσταση.
Η Βαλύρα έχει το δικό της μερτικό στην μεγάλη εποποιϊα
της Εθνικής μας Αντίστασης κατά των κατακτητών.
Αποκορύφωμα αποτελεί η ανατίναξη της σιδερένιας γέφυρας της Μαυροζούμενας από τους αντάρτες του ΕΑΜ.Το γεγονός αυτό παρ'ολίγο να δημιουργήσει ένα ολοκαύτωμα για την γενέτειρά μας.Οι Γερμανοί παραπλανήθηκαν,αλλά λίγο αργότερα ξέσπασαν στους 114 πατριώτες,που τους εκτέλεσαν
στην Παλιόχουνι της Μεγαλόπολης.
Στα χρόνια του εμφύλιου σπαραγμού οι Βαλυραίοι επέδειξαν σύμπνοια και δεν υπήρξαν παρατράγουδα.
Φωτό:10/ετία του '50,
στη πλατεία Βαλύρας.
Αφιέρωμα στον ηρωϊκό αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης,Παναγιώτη Παπαγεωργίου.
Γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1918 από αγρότες γονείς με αξίες και ιδανικά,που φρόντισαν να του τα μεταδώσουν. Η μητέρα του,όταν πήρε το όπλο να βγεί στο βουνό,τον όρκισε ο,τι ποτέ δεν θα το στρέψει εναντίον Έλληνα και εκείνος δεν αθέτησε ποτέ την υπόσχεσή του.Στα τραγικά γεγονότα της Πηγάδας βρισκόταν στο παρακείμενο χωριό Μήλα και όταν πληροφορήθηκε τα τεκταινόμενα ,έκλαιγε με αναφιλητά.Είναι από τους πρώτους που προσχώρησαν στο Εαμικό Κίνημα ως ανταρτοεπονίτης και σύντομα μπήκε στην ομάδα κρούσης της ΟΠΛΑ.Στη συνέχεια ανέλαβε στρατιωτικός υπεύθυνος του Εφεδρικού Ε.Λ.Α.Σ της Βαλύρας.Το 1944 μπαίνει στην υποδειγματική Ε.Π.Ο.Ν , ανταρτοεπονίτης του 9ου Συντάγματος Πεζικού Καλαμάτας.Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες εναντίον των κατακτητών και των συνεργατών τους και διακρίθηκε για το αγωνιστικό του θάρρος και την αυταπάρνηση.Έμεινε στην ιστορία η ηρωική πράξη του,όταν στο σταθμό του τραίνου στη Βαλύρα όρθωσε τα στήθη του μπροστά στην αμαξοστοιχία που μετέφερε Ιταλούς και την σταμάτησε.
Το 1948 καταδιωκόμενος έφθασε στην Πάτρα όπου τελικά συνελήφθη από την ασφάλεια και οδηγήθηκε στο Στρατοδικείο της Κορίνθου όπου καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκιση και κλείστηκε στα υγρά και σκοτεινά κελλιά της Γυούρας.
Εκεί στον μαρτυρικό Γολγοθά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και της Δημοκρατίας,έγραψε τα ποιήματά του,τα οποία εκδόθηκαν σε βιβλίο το 1976
από τις εκδόσεις Ιωλκός με τίτλο:<<ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ>>.Το βιβλίο προλογίζει ο Νίκος Γ.Δασκαλόπουλος.
Το 1967 εξορίζεται από τη χούντα και πάλι στην Γυάρο.Πίσω στη Βαλύρα η συζυγός του Μαρία μαυροντύνεται και τα τρία παιδιά του ζούν με την αγωνία της ορφάνιας.
Για τον ποιητή και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης,Παναγιώτη Παπαγεωργίου,Ο Νίκος Δασκαλόπουλος γράφει:
<<Ένας αγωνιστής του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα,αγρότης κι’εργάτης,όλο τούτο το νόημα της ποίησης και του τραγουδιού που αναφέραμε,αυθόρμητα το παρουσιάζει μέσα στα λίγα τραγούδια του, που μας δίνει ανόθευτα,όπως τα εμπνεύστηκε και τα τραγούδησε μέσα στα φριχτά κολαστήρια της Γυούρας.Κλεισμένος σαν πολιτικός κατάδικος,στα κελλιά του θανάτου…>>
Η ΓΥΟΥΡΑ
Περιγραφή και ποίημα του Παναγιώτη Παπαγεωργίου
<<Από τη Γυούρα το 1948 έως το 1952,περάσανε οι πιο δήμιου άνθρωποι,Γλάστρας και Μπουζάκης που βασάνιζαν τους λαϊκούς αγωνιστές.Επίσης ο κουλός Άγγλος Ταγματάρχης που διέταξε τους επικεφαλείς του να κουβαλάνε νερό από τη θάλασσα για να χτίζεται η φυλακή.Έτσι το Καλοκαίρι να ξερνούν το αλάτι και το χειμώνα να ξερνούν την υγρασία.Η πάλη μας δεν είναι μονάχα έξω,μα και μέσα στη φυλακή>>.
Η θάλασσα γύρω μαζώνει σαν αλυσίδα τρομερή
φρουρός ακοίμητος φυλάει νύχτα και μέρα το νησί.
Μας έστειλαν οι πλουτοκράτες
στη Γυούρα εκεί στην ερημιά
γιατί ζητήσαμε το δίκαιο
και του λαού και την λευτεριά.
Στο θλιβερό νησί της Γυούρας
ο θάνατος μας τριγυρνά
μέρα και νύχτα οι φασίστες
χτυπάν τους λαϊκούς αγωνιστές.
***
Φίδια ζυγώνουν οι φασίστες
δηλώσεις άτιμες ζητάν.
Το κόμμα μας για να χτυπήσουν
με χίλια μέσα προσπαθάν.
***
Και από τα σπίτια μας μας γράφουν
πως υποφέρουν νηστικοί
δίχως να θέλουν τη ζωή μας
την κάνουν πιο μαρτυρική.
Πιστοί όλοι στον τίμιο αγώνα
εμείς θα πολεμήσουμε
των φασιστών την τυρρανία.
Εμπρός για να γκρεμίσουμε
μια τέτοια σάπια κοινωνία.
Η προσφορά του και οι αγώνες του έτυχαν
μεγάλης αναγνώρισης & εκτίμησης
Με τον Γιώργο Νταλάρα
στην Καλλιθέα τον Νοέμβρη
του 1974,σε συναυλία για
τους αγωνιστές της Δημοκρατίας.
Για αυτούς που φυλακίστηκαν,
εξορίστηκαν και θανατώθηκαν
για μια ελεύθερη και δημοκρατική
κοινωνία.
Ο Παναγιώτης Παπαγεωργίου έμεινε πιστός στις ιδέες και στις απόψεις του και δεν
υπέγραψε δήλωση μετάνοιας ποτέ.Υπέμεινε καρτερικά τα μαρτύρια αποτελώντας
ένα υπόδειγμα αγωνιστή των κοινωνικών αγώνων.Έφυγε ειρηνικά από τη ζωή
ακριβώς πριν από τέσσερα χρόνια.Να είναι αιωνία η μνήμη του.Οι αγώνες του και
οι ιδέες του θα μας εμπνέουν πάντα.
ΙΕΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου