Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

Προσβλητικές οι προκλήσεις από την τουρκίαν


Με αφορμήν την ημέραν μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, βγήκε στον αφρόν η ένοχος, να υπερασπίσει τον εαυτόν  της ότι δεν συνέβη τίποτε  με την σφαγήν 350.000 Ελλήνων από τον Πόντον στην περιοχήν της Σαμψούντος.  ΄Ηταν ένα Κράτος δυναμικόν που δεν άρεσε καθόλου στον τούρκον  αρχηγόν και θέλησε να το αφανίσει, κάτι που έκαμε. Αλλά όπου η τουρκία  διέπραξε γενοκτονίες δεν τις αναγνωρίζει και κατακρίνει όσους αναφέρουν την λέξη.
Ο πρωτεργάτης της καταστροφής έπρεπε να είναι μακράν από τις σκέψεις των Ελλήνων, οι οποίοι δυστυχώς του έχουν μνημείον διαρκούς αναφοράς στην Θεσσαλονίκην.



Και το 1955 έγιναν μεγάλες  σφαγές και καταστροφές του Ελληνικού στοιχείου στην Κωνσταντινούπολη , αλλά εμείς φαίνεται ότι  ξεχνάμεν όλα αυτά. Ακόμα ξεχνάμεν και τις καθημερινές  προσβολές και ταπεινώσεις στον ουρανόν του Αιγαίου αλλά και στην θάλασσά του. Ταπεινώσεις  με επικρεμαμμένους αμέσους κινδύνους και δεν τολμούμεν να τους ενημερώσομεν ότι πρέπει να σταματήσουν γιατί θα κινηθούμεν δυναμικά.
Αντί  όλων αυτών κι άλλων μυριάδων, έχουν το θράσος να καλούν την Ελλάδα να προσέλθει σε διάλογον για λύσουν τα θέματα του Αιγαίου.   Δεν υπάρχει ίχνος διαφοράς  στο Αιγαίον. Είναι όλον Ελληνικόν. Θα είναι ταπείνωση για τους Έλληνες να προβούν σε ανάλογη πράξη.  Η μόνη λύση είναι να τους απαγορεύσουν να παραβιάζουν τον εναέριον και θαλάσσιον χώρον.
Η πρόσκληση για διάλογον δεν πρέπει να λάβει σάρκαν και οστά. Δεν έχομεν εδαφικές διαφορές με τους τούρκους. Εκείνοι δημιουργούν συνεχή  προβλήματα και μηχανεύονται τρόπους για να μας έχουν χαμηλά.  Κατά διαστήματα είχαν τα λεγόμενα ΜΟΕ Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.  Δεν απέδωσαν τίποτε. Και εμπιστοσύνη δεν  οικοδομήθη; Τώρα δυστυχώς είχαμεν αναλόγους βηματισμούς για νέα ΜΟΕ.  Προσπαθώ σαν Έλληνας αν αντιληφθώ τι επιδιώκουν οι πολιτικοί μας  με αυτά τα ΜΟΕ. Αποδείχθηκαν  μηδενικά; Ή μάλλον δεν εφηρμόσθη τίποτε αν απεφασίσθη κάτι, ή αν απεφασίσθη  ήταν σε βάρος μας, Βλ. Νόμος 2929/2001. Δεν μας εδίδαξε τίποτε;;
Οι προσκλήσεις της τουρκίας για συνάντηση  προς διάλογον είναι παγίδα. Με  αυτό το πρίσμα τις βλέπω. Όσοι έχουν θετικά στοιχεία για μεγάλον όφελος, ας  τα δημοσιοποιήσουν, αλλά και να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης αν αποδειχθούν αρνητικά. Υπάρχει ανάλογη διάταξη στην σημερινήν Πολιτείαν σε αντίθεση με την πριν 2.500 έτη στην Αθηναϊκήν;;
                                        Μιχαήλ Στρατουδάκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου