ΟΙ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ ΖΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΩΝ

ΚΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΩΝ ΘΗΒΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 

Οι δίδυμοι αδελφοί, Ζήθος και Αµφίων, αναφερόμενοι ως υιοί (κούροι) του Διός και της Αντιόπης), συνδέονται με τα τείχη της πρωτοϊδρυθείσης πόλεως των Θηβών ενΒοιωτία - η ίδρυση της οποίας χάνεται στα βάθη του χρόνου, πριν από τον κατακλυσµόν του Δευκαλίωνος (τοποθετούμενον περί 14.000 χρόνια περίπου από σήμερον).

Τα τείχη επανιδρύθησαν υπό του Κάδμου (όχι του πρώτου), ελθόντος μετά των Ελλήνων Φοινίκων εκ της Φοινίκης της Ηπείρου (ένα μέρος των απογόνων του πρώτουΚάδμου μπορεί να ήλθεν και εκ της Φοινίκης της Ασίας (Λίβανον), αποικίαν της ομωνύμου ηπειρωτικής, χιλιάδες χρόνια μετά τον κατακλυσμόν, οι απόγονοι του οποίου εκ Θηβών είχαν καταφύγει στην Ήπειρον, λόγω του κατακλυσμού.

Κατά την Παράδοση, ο μεν Ζήθος διέθετε κυκλώπειον δύναµη, αφού δια της δυνάμεώς του απέσπα τεραστίους ογκολίθους εκ των γειτονικών ορέων και μετέφερεν αυτούς στον χώρον της περιτειχίσεως (ηχοβόλος μη ελεγχομένης ενεργείας), ο δε Αμφίων ετοποθέτει και συνηρμολόγει αυτούς υπό τούςμαγευτικούς ήχους της μουσικής της κιθάρας του  (ηχοβόλος ελεγχομένης ενεργείας). Κατά την γνώµην µου, οι Διόσκουροι Ζήθος και Αμφίων διέθεταν δύο βασικούς τύπους ηχοβόλων:

Ι.Ηχοβόλον μη ελεγχομένης υποηχητικής ενεργείας (σύντριψη και απόσπαση ογκολίθων εκ των συμπαγών βράχων των ορέων – προσωποποιηθέντα στον Ζήθον,

II.Ηχοβόλον ελεγχοµένης υποηχητικής ενεργείας (απλή προωστική συσκευή δια την µεταφοράν των ογκολίθον στον χώρον του κτισίματος των τειχών) και σύνθετον προωστικήν µηχανήν δια την μεταφοράν, την λείανση, την διαμόρφωση στο επιθυμητόν σχήμα και μέγεθος και την συναρµολόγηση αυτών επί τωνανεγειροµένων τειχών της πόλεως – προσωποποιηθέντα στον Αμφίονα.

Σημείωση: Σχετικόν είναι και το αναφερόμενον στην καταστροφήν των τειχών της Ιεριχούς υπό τους ήχους των σαλπίγγων υπό του Ιησού του Ναυή:

Όταν το πλήθος των εξαγομένων ανάρθρων φθόγγων εκ των πολυαρίθμων σαλπίγγων [βλέπε  Ηχοβόλον] έφθασε τον κρίσιμον αριθμόν (τον προβλεπόμενον υπό της φύσεως), τότε το άτομον της μουσικής (ο άναρθρος φθόγος) διεσπάθη, με ταυτόχρονον απελευθέρωση τεραστίων δυνάμεων δια την απόσπαση των λίθων των τειχών και την τελικήν κατακρήμνισίν των.

Η παρούσα περίπτωση ταυτίζεται μ’ εκείνην, κατά την οποίαν ο Ζήθος απέσπα τους ογκολίθους εκ των βράχων των ορέων (Ηχοβόλος μη ελεγχομένης ενεργείας).

Η αναβίωση και υλοποίηση του μύθου έχει αρχίσει!

Εδώ και εννέα μήνες περίπου (αρχές 2017), Βρετανοί επιστήμονες των πανεπιστημίων Μπρίστολ και Σάσεξ άρχισαν να επαληθεύουν τον μύθον των διδύμων αδελφών Ζήθου και Αμφίονος: Χρησιμοποιήσαντες συστοιχίας πολλών ηχείων [βλεπε τις σάλπιγγες του Ηχοβόλου], παρήγαγαν ηχητικά κύματα ωρισμένης εντάσεως, τα οποία ηδύναντο - εξ αποστάσεως και άνευ επαφής – να έλκουν, να ανυψώνουν, να στρέφουν και να καθιστούν μικρά αντικείμενα αιωρούμενα. Λέγεται ότι τα παραγόμενα ηχητικά κύματα δημιουργούν ελκτικήν ακτίνα ήχου, η οποία περιβάλλει το αντικείμενον και παράγει πεδίον ελκτικής δυνάμεως.

Βλέπε Nature Communications:

Δεν δίδεται όμως ουδεμία εξήγηση ή ερμηνεία δια το πώς αυτό γίνεται, δια το εάν το  αποτέλεσμα οφείλεται αποκλειστικώς στον ήχον ή και στην ύπαρξη και ανάδυση «κρυπτομένων σωματιδίων».

Μία καινοτομική προσέγγιση επιχειρείται στην ολοκληρωμένην μελέτην [βλέπε ιστοσελίδα: www.hellenes-markatos.gr/άρθρα].

Ερμηνείες δια της Λεξαριθμικής θεωρίας

Α: Οι ἐννοιες «η αντιβαρύτις» και «αιθέρας», ως αριθμοί λογιζόμενες (ο αριθμός είναι τα άθροισμα των γραμμάτων) – ικανοποιούν την χρυσήν τομήν Φ (ή τον μέσον και άκρον λόγον Φ:

Πόρισμα 1: η βαρύτης υπάρχει όσον υπάρχει αιθήρ, ή, η ύπαρξη του αιθέρος εξασφαλίζει την ύπαρξη και λειτουργίαν της βαρύτητος, ενώ, αντιθέτως, η άρνηση της προτάσεως αυτής μας οδηγεί στην κατάργηση της βαρύτητος. 

Β: Αλλά και οι έννοιες «αντιβαρυτικός» και «ήχος» επίσης ικανοποιούν την χρυσήν τομήν Φ στην τρίτην δύναμη):

Πόρισμα 2: Μήπως, λοιπόν, ο ήχος δια των ηχητικών κυμάτων του, απωθών τον αιθέρα από ένα σώμα (εσωτερικώς και εξωτερικώς), αίρει την βαρύτητα,  δημιουργεί πραγματικόν κενόν, με αποτέλεσμα το σώμα να υπόκειται πλέον στην αβαρύτητα και την αντιβαρύτητα.

Συμπερασματικά:

1. Ο ήχος και το φως είναι ομοίας φύσεως. Δηλαδή ό,τι ισχύει δια το φως, πρέπει να ισχύει και δια τον ήχον (Αριστοτέλης και άλλοι φιλόσοφοι, μαθηματικοί και φυσικοί).

2. Ο αιθήρ σχετίζεται αμέσως με την βαρύτητα, την οποίαν υπό συνθήκας μπορεί να εξουδετερώνει!

3. Η άρση της βαρύτητος πραγματοποιείται με την συνεργασίαν του αιθέρος και του αντιβαρυτικού ήχου δια των συσσωρευομένων ηχητικών κυμάτων.

 Έκκληση προς τους Έλληνες επιστήμονες:

 Δεν περιποιεί τιμήν στους Έλληνες επιστήμονες ν’ αφήνουν τους ξένους συναδέλφους να ερμηνεύουν και να υλοποιούν «μυθολογικές επιτεύξεις», ρήσεις, προτάσεις και πορίσματα των αρχαίων Ελλήνων μυθολόγων, φιλοσόφων και επιστημόνων, που μοναδικώς συνέβαλαν και συμβάλλουν στον παγκόσμιον πολιτισμόν.

ΥΓ:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:
Γ. Λεκάκη "Μουσικής Μύηση".