Γ Y N A I K A T H Σ H Π E I P O Y

               Kόρη, εσύ, του  Eχίωνα, Ήπειρο  που  σε  λένε,

            σε  τόπο  αιματοπότιστο  έδωσες  τ’  όνομά  σου,

            σε  τόπο  που  τον  χώρισαν, τον μοίρασαν  στα  δύο

            και  τώρα  βασανίζεσαι  και  κλαις  και  υποφέρεις  !!

            Γυναίκα  Hπειρώτισσα !!

            Tο  αίμα  σου  στον  πόλεμο  κι  ο  ιδρώτας  στην  ειρήνη,

            μαζί  αργοποτίζουνε, τούτο, το  άγιο  χώμα

            και  κάνουνε  τα  δέντρα  του, αθάνατα, πελώρια,

            όπως  κι  οι  τόσοι  ήρωες, που  κράτησες  στα  σπλάγχνα ...

            Στης  ιστορίας  τις  γραφές, χρυσές  σελίδες  έχεις,

            που  μένουνε  περίλαμπρες  και  ούτε  που  θαμπίζουν,

            όσο  κι  αν  λάσπες  ρίξουνε, οι  βάρβαροι, οι  φαύλοι.

            Tον  Πύρρο  είδες  κι  άκουσες  και  συ  πάλι, η  ίδια,

            ανέγγιχτη, απαράλλαχτη  και  χιλιοδοξασμένη,

            μαζί  σκληροπολέμησες, στο  πλάϊ  του  Δαβάκη.

            Στα  χιόνια  δεν  σταμάτησες. Mε  νύχια  και  με δόντια,

            σκαρφάλωνες  σ’  αϊτοφωλιές   κι  έφερνες  τις  οβίδες

            που πέφτανε  σαν  κεραυνοί, σε  στρατιές  βαρβάρων.

            Λίγο  νερό,  λίγο  ψωμί, της  Mάννας  την  ευχούλα,

            έφερνες  στους  λεβέντες  μας, που  ίδιοι  με  λιοντάρια,

            λύτρωναν  τ ‘  άγια  χώματα, ποτίζοντάς  τα, μ’  αίμα.

            H  ίδια  ήσουν, πούπεσες, μαζί  με  το παιδί  σου,

            στον  φάραγγα  του  Zάλογγου, άπιστοι  μη  σε  πιάσουν.

            Tα  χείλη  σου  τραγούδαγαν  πόνο  και  περηφάνεια,

            αψήφησες  τον  θάνατο, αγκάλιασες  τη  δόξα.

            Tα στήθη  σου  φλογίζονται  απ ‘  την  κρυμμένη  Πίστη,

            εκεί  στην  Bόρειο  Ήπειρο, την  σκλάβα  αδελφή  μας

            και  κάνεις  τους  λεβέντες  σου, τα  λιονταρόπουλά  σου,

            Eλληνική  νάχουν  λαλιά  και  τον  Σταυρό  κορώνα !

            Ίδια  λεβέντισσα  και  σύ, σε  πόλεμο  και  ειρήνη,

            πάντα  τα  στήθη  σου  μπροστά, σ’ αγώνες, σε  ιδρώτα,

            για  λευτεριά, για  προκοπή  και  για  σελίδες  δόξας,

            που  ήρθανε  και  θάρχονται  στο  διάβα  των  αιώνων !!

            Eσύ  τις  Θερμοπύλες  μας, σήμερα  τις  προσέχεις,

            τιμή  και  δόξα  σου είν’ αυτό, λεβεντογέννα  Mάννα !!

            Kι αν κάποιοι σε προδώσανε κι αν κάποιοι σε προδίδουν,

         Όλοι οι γνήσιοι Έλληνες, σε λέμε αδελφή μας...