Ο σάτυρος και η νεάνις

Γείτονας ήταν στις οικογένειες,  αλλά, οι πάντες τον είχαν σε απόσταση. Τον είχαν σιωπηλώς αποκηρύξει για την συνεχώς κατακριτέαν και επαίσχυντον συμπεριφοράν του. Και οι κινήσεις του αλλά και η όψη του,  προπάντων δε το προκλητικόν και ακάλυπτον του σώματός του ένεκα της λωριδοποιημένης  λεοντής, ήσαν πηγή μίσους και μεγίστης απεχθείας κατά του σατύρου. Αυτός όμως εκινείτο ως να μη συνέβαινε τίποτε.  Της ώρες εργασίας, και απουσίας των γονέων πλησίαζε τα παιδιά και συνομιλούσε κατά ευγενή τρόπον με αυτά, τα οποία ήσαν άδολα από την δράση του.

Τον εξαιρετικώς ευγενή (αν είναι δυνατόν!!) προσεποιείτο στην μικρήν κοπέλα μιάς οικογενείας. Μιλούσε μ΄ αυτήν πολλές ώρες και η νεάνις τον θεωρούσε ημίθεον, όπως της άφησε να εννοηθεί και ότι ήταν σταλμένος από τον Δίαν για το καλόν και την γονιμότητα των ανθρώπων ώστε να μη χαθεί το γένος. Οι συζητήσεις γινόταν καθημερινώς τις ώρες απουσίας όλων από το σπίτι. Έξω στην μεγάλην χωμάτινην αυλήν, με τα πολλά δένδρα, φυτά και λουλούδια. Ο σάτυρος εκάθητο στα βραχώδη ανάκλιντρα και οι λωρίδες της λεοντής έπεφταν στα πλάγια αφήνουσαι ακάλυπτα τα υπογάστρια δαιμόνια. Η νεάνις απεθαύμαζε αυτά αλλά δεν γνώριζε το εύρος της αποστολής τους. Αμφιβόλου εννοίας εξηγήσεις έδιδε κατά  διαστήματα ο σάτυρος. Ήταν  πειστικός και συνάμα δελεαστικός, ώστε άφησε την περιέργειαν της νεάνιδος να κορυφωθεί, χωρίς να ζητήσει τίποτε αυτός.

Προϊόντος του χρόνου τα πράγματα άλλαξαν ριζικώς. Ο σάτυρος διέγνωσε τις προθέσεις και επιθυμίες της νεαράς και αφού  ήταν σίγουρος ότι δεν θα έχει λόγον αρνητικόν, άρχισε τους πρώτους «βηματισμούς» στον περίγυρον της ηδύας χώρας.

n Μη τρομάζεις της είπε,  αυτά είναι τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Θα με εμπιστευτείς και τα πάντα θα κυλούν σε μελιβριθές  πέλαγος.

Αντ’ αυτού  όμως επήλθεν «μελιταίος πυρετός» στην νεάνιδα από την ζωώδη συμπεριφοράν του σατύρου! Πίστεψε τις ψευδολογίες του και κατέστη θύμα πληρωθείσα τα μέγιστα. Η μαμά στην οποίαν ανέφερε το τραγικόν συμβάν δεν αντέδρασε αναλόγως αλλά είπε ότι οι πράξεις αυτές εμπίπτουν στα όρια του Διεθνούς δικαίου και  αν τηρούνται δεν υπάρχει παρανομία!!!!

Μάλλον ησύχασε(;;;) η μικρά και ως εκ τούτου άφηνε τον ρυπαρόν σάτυρον ν’ απλώνει τα βρωμόχερά του, σ’ όποια μέρη του καταγάλανου εσθήτος της ήθελε!!! Άρπαξε αρκετά!  Και απείλησε ότι θα αρπάξει  και άλλα πολλά    αν τον εκδιώξουν ή τον καταγγείλουν  για όσα απεχθή έπραξε!

Πως η μάνα εφέρθη τόσον πλαδαρώς; Ήταν πραγματική μάνα ή κακιά μητρυιά  που μέχρι τώρα δεν είχε εκδηλωθεί καθόλου;;;

Η τρωθείσα όμως νεάνις δεν ηρκέσθη στις εξηγήσεις της μάνας και περιφερομένη έξωθι κραύγαζε.

n  Προσέχετε τους γείτονες! Μερικοί είναι όρνεα λυσσωδώς  αρπακτικά!

Μιχαήλ Στρατουδάκης