1453 - 2013: Ψάχνοντας για τον «Μαρμαρωμένο»

Ιωάννης Δαλματάς, Θεόφιλος Παλαιολόγος, Δον Ροδρίγκο Ντε Τολέδο… Γνωρίζει κάποιος Έλληνας τα συγκεκριμένα ονόματα; Ξέρει το τι ακριβώς έκαναν αυτοί οι τρεις άνθρωποι 560 έτη πριν; Ίσως το όνομα Παλαιολόγος να μας υπομιμνήσκει τον μεγαλύτερης διάρκειας αυτοκρατορικό Οίκο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ή Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ή Βυζαντίου ή όπως αλλιώς θα ήθελε κάποιος να ονοματίσει τη μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια κρατική οντότητα που έζησε και έδρασε ποτέ στην Ευρασία.

 Του Γεωργίου Κ. Φίλη

Διδάκτωρος Γεωπολιτικής,

Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας & Άμυνας (www.i-sda.eu)

Οι τρεις αυτοί άνθρωποι τις πρώτες πρωινές ώρες της 29ης Μαΐου του 1453 ακολούθησαν τον τελευταίο μαρτυρικό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, τον Κωνσταντίνο ΙΑ’ Παλαιολόγο, τον επονομαζόμενο και Δραγάση (Δράκο) στην ύστατη εφόρμησή του στα στίφη των Οθωμανών που είχαν διαρρήξει τα τείχη στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού.
Οι τρεις αυτοί άντρες, δύο Έλληνες/Ρωμαίοι/Ρωμιοί και ένας Ισπανός με δάκρυα στα μάτια ακολούθησαν τον άριστο των Ελλήνων στην αιωνιότητα και στην αθανασία. Χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση, αντιλαμβανόμενοι όμως μία ιστορική πορεία… 1123 ετών, από το 330 μ.Χ. έως το 1453 μ.Χ., αποφάσισαν πως θα έπρεπε να δώσουν ένα αντάξιο τέλος στο λαμπρότερο «τέκνο» του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού, την Βυζαντινή αυτοκρατορία η οποία με την ιστορική της πορεία, το εκπολιτιστικό της έργο και τέλος με την θυσία της έδωσε τον χρόνο και το δικαίωμα, σε όλους αυτούς οι οποίοι ονομάζονται «Ευρωπαίοι» ή «Δυτικοί» σήμερα να… κατέβουν από τα δέντρα, να βγουν από τα σπήλαια, να αυτοδιαφημιστούν σήμερα ως… πολιτισμένοι και να μας κουνάνε με ύφος χιλίων Καρδιναλίων το δάχτυλο.

Τὸ χρονικόν τῆς ἁλώσεως 29 Μαΐου 1453

«Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».

(Ἀπόκριση Αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου ΙΑ΄ τοῦ Παλαιολόγου πρὸς Μωάμεθ Β΄ τὸν Πορθητή).

Οἱ κυριότεροι βυζαντινοὶ ἱστορικοὶ χρονογράφοι, οἱ ὁποῖοι κατέγραψαν καὶ διέσωσαν αὐθεντικὰ καὶ τεκμηριωμένα τὰ γεγονότα, πρίν, κατὰ καὶ μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶναι ὁ Δούκας, ὁ Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, ὁ Γεώργιος Φραντζὴς καὶ ὁ Μιχαὴλ Κριτόβουλος. Μὲ γνώμονα τὴν ἱστορικὴ γραφὴ τῶν παραπάνω χρονογράφων συντίθεται τὸ «Χρονικόν τῆς ἁλώσεως» μέχρι τὴν 29η Μαΐου τοῦ 1453, ἡμέρα ποὺ σφράγισε ἐπὶ αἰῶνες τὴν πορεία τοῦ εὐσεβοῦς Γένους μας.

Το χρονικό της μάχης της Κρήτης

20 Μαΐου 1941: Στις 6.30 το πρωί αρχίζει η Γερμανική επίθεση. Το αεροδρόμιο του Μάλεμε δέχεται έναν ανελέητο βομβαρδισμό από το επίλεκτο σώμα των γερμανικών αλεξιπτωτιστών. Το απόγευμα της ίδιας μέρας γίνεται επίθεση στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο. Η επίθεση συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση των αμυνομένων που περίμεναν τον εχθρό στα σημεία επιθέσεων αφού οι Άγγλοι γνώριζαν το σχέδιο της Γερμανικής επιθέσεως.Η Αντίσταση του λαού ήταν καθολική και άμεση.

Οι Έλληνες στρατιώτες και οι συμμαχικές δυνάμεις και όσοι από τους κατοίκους είχαν στην κατοχή τους οπλισμό αποδεκάτισαν τα πρώτα κύματα των επιτιθεμένων.

21 Μαΐου 1941 (Δεύτερη μέρα επίθεσης): Κανένα από τα αεροδρόμια δεν είχε περιέλθει στα χέρια των Γερμανών. Οι αλεξιπτωτιστές, που θεωρούνταν το φοβερό και αήττητο όπλο των Γερμανών, είχαν αποδεκατιστεί και βρίσκονταν σε φοβερά δύσκολη θέση.

Πολλά επίσης από τα αεροπλάνα ή καταρρίπτονται ή συντρίβονται χτυπημένα στο έδαφος.

Στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο αποτυγχάνουν καθ’ ολοκλήρου.

Οι προσπάθειες των Γερμανών να αποβιβάσουν στρατεύματα από τη θάλασσα δεν είχαν αποτέλεσμα. Ο Αγγλικός στόλος που έπλεε γύρω από το νησί , εξουδετερώνει τη γερμανική υπομονή που κατευθύνεται προς την Κρήτη. Βυθίζονται 15 επιταγμένα σκάφη με άγνωστο αριθμό θυμάτων. Το απόγευμα της 21ης Μαΐου. Οι αλεξιπτωτιστές του 1ου συντάγματος καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο του Μάλεμε, στο οποίο προσγειώνονται οπλιταγωγά με ένα σύνταγμα της 5ης ορεινής μεραρχίας.

Λυκόσουρα:Η πανάρχαια πόλη που καταρρίπτει τις “ινδοευρωπαϊκές” ψευδοθεωρίες

Η προϊστορία είναι ιστορία, είπε πριν λίγα χρόνια ο Φερνάρντ Μπροντέλ, ο θεωρούμενος μεγαλύτερος σύγχρονος ιστορικός. Κοινώς, πιστεύει πως δεν υπάρχει προϊστορία, ό,τι ανήκει σε αυτήν είναι ένα αχνό ιστορικό κομμάτι.

Και ο Μπροντέλ, στο σημαντικό βιβλίο του οι «Μνήμες της Μεσογείου», προάγει πολύ διακριτικά την αρχή της ιστορίας του ανθρώπου (και της προϊστορίας του) στη Μεσόγειο.

Η Μεσόγειος, θεωρητικά δεν αποκλείεται να υπήρξε το ενδιάμεσο της ενιαίας γης (Πανγαία – Παγγαία) και τόπος διάνοιξής της προς Λαυρασία και Γκοντβάνα που η δεύτερη δημιούργησε την Αφρική, υποτιθέμενο τόπο καταγωγής του πρώτου ανθρώπου. Και αν αυτός έχει ηλικία έως 3,5 εκατομ. χρόνια, όπως ισχυρίζονται κάποιοι ή μικρότερη, όπως και νάχει το πράγμα, το πλαίσιο της προϊστορίας του αρχίζει σε φάση υποχώρησης της πρόσφατης εποχής των παγετώνων (η οποία ως φαίνεται δεν τελείωσε ακόμα).

Η άγνωστη Ελληνίδα πολεμίστρια!...

Από την εποχή της Ελληνίδας Επιπόλης, της μοναδικής Ελληνίδας πολεμίστριας, που πήγε να πολεμήσεις για την πατρίδα της στην Τροία, αλλά, δυστυχώς, είχε άδοξο τέλος από τους ίδιους τους Έλληνες, μέχρι την άγνωστη Ελληνίδα πολεμίστρια, Σταυριάνα Σάββαινα, που πολέμησε ηρωϊκά σαν σήμερα το 1821 στη μάχη στο Βαλτέτσι, αλλά λησμονήθηκε πάμπτωχη και ξεχασμένη από τους ίδιους τους Έλληνες, μήπως ήρθε η ώρα εμείς οι Έλληνες να αναγνωρίσουμε κάποτε και τις θυσίες των Ελληνίδων μανάδων μας;

ΤΟ ΟΤΙ εμείς οι Έλληνες έχουμε «κοντή» ή «ασθενή μνήμη» δεν είναι κάτι που μπορούμε να το αναφέρουμε ως είδηση. Είναι σαν να κομίζουμε γλαύκας εις τας Αθήνας, που λέγανε οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Και γιατί το λέμε αυτό;

Από την εποχή της Ελληνίδας Επιπόλης, της μοναδικής

Ελληνίδας πολεμίστριας, που πήγε να πολεμήσεις για την πατρίδα της στην Τροία, αλλά, δυστυχώς, είχε άδοξο τέλος από τους ίδιους τους Έλληνες, μέχρι την άγνωστη Ελληνίδα πολεμίστρια, Σταυριάνα Σάββαινα, που πολέμησε ηρωϊκά σαν σήμερα το 1821 στη μάχη στο Βαλτέτσι, αλλά λησμονήθηκε πάμπτωχη και ξεχασμένη από τους ίδιους τους Έλληνες, μήπως ήρθε η ώρα εμείς οι Έλληνες να αναγνωρίσουμε κάποτε και τις θυσίες των Ελληνίδων μανάδων μας;

12 Απριλίου 1204 - Οι Σταυροφόροι εισβάλλουν στην Κωνσταντινούπολη

Η Δ' Σταυροφορία ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πάπα Ιννοκέντιου Γ' το 1201, για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, που κατείχαν οι Μουσουλμάνοι. Ολοκληρώθηκε στις 12 Απριλίου 1204, με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και την προσωρινή κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, χωρίς τη θέληση του Ποντίφικα.

Μετά την αποτυχία της τρίτης Σταυροφορίας (1189-1192) για την κατάληψη των Αγίων Τόπων, το ενδιαφέρον των δυτικοευρωπαίων ατόνησε. Την Ιερουσαλήμ, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας και της Αιγύπτου, ήλεγχε η μουσουλμανική δυναστεία των Αγιουβιδών. Το λατινικό Βασίλειο της Ιερουσαλήμ μόνο κατ' όνομα υπήρχε, περιορισμένο σε λίγες πόλεις στις ακτές της Παλαιστίνης.

Οι γυναικείες μορφές στην επανάσταση του 1821

Στην Ελληνική Επανάσταση η γυναικεία συμμετοχή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποφασιστική. Αυτοί που συγκροτούν τη σιδερένια γροθιά της Επανάστασης είναι οι άνδρες. Όμως, η σποραδική έστω παρουσία των γυναικών σε κρίσιμες περιόδους πολέμου είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων του γυναικείου φύλου, το οποίο έτσι ενέγραψε στο κεφάλαιο των δικαιωμάτων του μια μακροπρόθεσμη υποθήκη. Όσες γυναίκες ξεχώρισαν στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 επέβαλαν άτυπα την ισοτιμία των φύλων στα πεδία των μαχών. Με το απαράμιλλο θάρρος τους, την αξιοθαύμαστη γενναιότητα, τις περιπέτειες και τις θυσίες τους αποτελούν αξεπέραστα σύμβολα δυναμισμού και πατριωτισμού που συνεχίζουν να εμπνέουν σε εθνικά κρίσιμες περιόδους. 

ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΕΣ

Οι σχέσεις των φύλων στο περήφανο και αδούλωτο Σούλι ήταν διαφορετικές απ΄ ό,τι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Θύμιζαν τη θέση της γυναίκας στην αρχαία Σπάρτη. Οι άντρες σέβονταν τις γυναίκες τους και συχνά ζητούσαν τη γνώμη τους, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιστάσεις. Οι σεβαστότερες απ΄ αυτές αναλάμβαναν το ρόλο του διαιτητή σε διαμάχες μεταξύ των ανδρών. Αντίθετα, ουδέποτε άνδρες ανακατεύονταν σε γυναικείους καβγάδες.

        Μερικές καπετάνισσες έπαιρναν μέρος στα στρατιωτικά συμβούλια, όπου οι γνώμες τους υπολογίζονταν όσο και των καπεταναίων. Στο σπίτι, τέλος, οι γυναίκες ήταν οι αδιαμφισβήτητες αφέντρες.

Τα πρώτα βήματα για την δημόσια υγεία κατά την διάρκεια την Επανάστασης του 1821. Τα νοσοκομεία του Ναυπλίου και ο ρόλος του Ιωάννη Καποδίστρια

Επιμέλεια Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Η απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και κοινωνικής πρόνοιας ασθενών και τραυματιών έγινε ιδιαίτερα αισθητή στον ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Οι Έλληνες από τις πρώτες κιόλας μέρες του αγώνα της Ανεξαρτησίας είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός από τους τραυματίες των μαχών και τους νοσούντες από επιδημικέςκαι όχι μόνο ασθένειες. Αναπόφευκτα δηλαδή επακόλουθα των ανύπαρκτων μέτρων υγιεινής που χαρακτήριζαν τα στρατόπεδα των μαχητών και τις πόλεις που συγκεντρώνονταν οι πρόσφυγες.

Δείτε το αφιέρωμα της εκπομπής Μηχανή του χρόνου, στο Γέρο του Μοριά

«Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρη πίσω την υπογραφή του» 

«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς...Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ' ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν.
Παναγία μου βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του. - Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. - Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλληκάρια...Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρη πίσω την υπογραφή του»

 Δείτε το βίντεο:

Οι Έλληνες ανά την υφήλιο: Ομογένεια Αιθιοπίας

Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν κατά την εποχή της αποικιοκρατίας αρχικά στα λιμάνια της Ερυθράς Θάλασσας και εκτός απʼ το εμπόριο αναμίχθηκαν και σε άλλες δραστηριότητες. Η πρώτη Ελληνική παρουσία, εντοπίζεται στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν έφτασαν στην τότε Αβησσυνία, Έλληνες βιοτέχνες και ναυτικοί, ενώ επισφραγίζεται με την ίδρυση, το 1908, από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας, της Μητροπόλεως Αξώμης.
Το πρώτο κύμα μαζικής μετανάστευσης προς την Αιθιοπία πραγματοποιήθηκε γύρω στο 1880 και στην πόλη Μασάουα το 1887, βρίσκουμε 100 περίπου Έλληνες που συγκροτούσαν τη μεγαλύτερη ομάδα ξένων. Άλλοι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στο Τζιμπουτί και από εκεί επέκτειναν τη δράση τους και στην παλιά πόλη του Χαράρ. Στα τέλη του 19ου αιώνα απʼ τους 200 ξένους που ζούσαν στο Χαράρ οι 60 ήταν Έλληνες. Μεταξύ αυτών ήταν και οι ιατροί Ιάκωβος Ζερβός και Κ. Κοσμάς, ενώ το μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης ανήκε στο Σαμιώτη Σ. Πλακιώτη.

“χτίζοντας” ανθρώπινες σχέσεις...

...με αφορμή την επιστημονική συμμετοχή, με αυτήν την εισήγηση, στο επιμορφωτικό σεμινάριο του ΚΠΕ Αρναίας : «Η παράδοση ενός τόπου μέσα από τα κτίσματα ,τη λαογραφία και τον πολιτισμό του» ( Αρναία Χαλκιδικής, 14-16 Δεκεμβρίου 2012)

Λένε ότι, όταν τα βάζεις με την παράδοση, πρέπει να βάζεις τα δυνατά σου.

Μπαίνοντας στο Λαογραφικό μουσείο της Αρναίας το νοιώθεις αυτό, όπως νοιώθεις και το ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τρόπους για να κάνουν το παρελθόν, διαρκώς παρόν.

Τι νόημα θα είχαν τελικά τα σοκάκια, οι δρόμοι, τα κτίσματα αν δεν φτιάχτηκαν για να περιμένουν κάποιους να τα περπατήσουν;

Αυτούς τους κάποιους, που θα τα παραδώσουν στα παιδιά, παραδίδοντας παράλληλα  και όλες τις σχέσεις, τα περάσματα, τις χαρές και τις λύπες , τις αξίες , τα σημαντικά και τα ασήμαντα , τις ζωές εν τέλει  των ανθρώπων που προϋπήρξαν.

Διαβάστε περισσότερα »

Πολλά στοιχεία αποδεικνύουν ότι η περιοχή των Σκοπίων ήταν Αρχαία Ελλάδα!!!

 Αρχαία Ελλάδα ήταν τα Σκόπια

Για να μη ξεχνάμε την ιστορία μας, και να ξέρουμε να δίνουμε απαντήσεις....Υπάρχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η περιοχή των Σκοπίων ήταν Αρχαία Ελλάδα

Το 324 π.Χ. Φίλιππος Β πολέμησε τους Δάρδανους και έκτισε την πόλη Ηράκλεια -ερείπια υπάρχουν και σήμερα- μετέπειτα Μοναστήρι, για να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις τους. Κοντά στην πόλη Ηράκλεια ήταν τα χωριά Στύβηρα, Βρυχίδα, Αθακος, Βρυγιάς, Μελιττών. Το Μοναστήρι στο τέλος του 14ου αιώνα είχε 15.000 κατοίκους, τα δύο τρίτα ήταν 'Έλληνες. Αργότερα αυξήθηκαν και υπήρχαν πολλά Ελληνικά σχολεία, νοσοκομεία και μεγαλοπρεπείς ναοί. Πιο πάνω από το Μοναστήρι υπήρχαν οι κωμοπόλεις Δουρίοπος, Στόβοι, Αστυπος, Βαλαζώρα, κ.ά.Τα Σκόπια αρχικά ονομάζονταν Σκούποι. Εκεί γεννήθηκε ο αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Ιουστινιανός. Δίπλα στους Σκούπους υπήρχαν η Ολυμπιακή και η Ναϊσός, πατρίδα του Μεγάλου Κωνσταντίνου ( 280 μ.Χ.).

Γοργοπόταμος:Μια ανατίναξη που ακούστηκε σ΄ όλο το κόσμο

 Ο Γοργοπόταμος,Χωρίς Ζέρβα δεν γινόταν , χωρίς Αρη δεν πετύχαινε!!!

 Το κορυφαίο   γεγονός   της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού στην Νεότερη Ιστορία είναι η Ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Ε.Α.Μ και του Ε.Δ.Ε.Σ  την νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942.

 Τον Σεπτέμβριο του 1942 Aγγλικό κλιμάκιο με αρχηγό το συνταγματάρχη Μαγερς αποβιβάζεται κρυφά στην Ελλάδα, έρχεται σε επαφή με τις διάφορες αντάρτικες ομάδες και κατορθώνει να συντονίσει τις ενέργειες τους. Αποτέλεσμα του συντονισμού αυτού ήταν η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου.
 Στην ανατίναξη έλαβαν μέρος  120 άνδρες του Ε.Α.Μ. , 65 του Ε.Δ.Ε.Σ  και 12 Αγγλοι κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Αρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντα Ζέρβα.

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ, Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης 

Ο όρος ήθος σημαίνει το σύνολο των ψυχικών χαρακτηριστικών κάθε ανθρώπου. Ήθη λέγονται οι αντιλήψεις ενός λαού για την ηθική και κοινωνική συμπεριφορά. Είναι οι γενικές αρχές Δικαίου, οι θεμιτοί τρόποι συμπεριφοράς του κοινωνικού ανθρώπου, που μεταβάλλονται με τη μεταβολή του χρόνου, που διαφέρουν από τόπο σε τόπο και απηχούν την τρέχουσα ηθική μιας κοινωνίας. 

Δηλαδή τα ήθη ορίζουν αξίες, σχέσεις, συμπεριφορές. Είναι τα αισθήματα, οι νοοτροπίες που χαρακτηρίζουν μια εποχή (π.χ. η καταναλωτική τάση του σύγχρονου αστού, η προτίμησή του σε πρακτικές λύσεις, όπως είναι τα τυποποιημένα είδη διατροφής, η αντίληψή του για το γάμο κ.τ.λ.). Όλα αυτά αποτελούν ένα είδος κανόνων και νόμων, μια μορφή δικαίου, άγραφου, που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε εθιμικό. Αλλά και το Γραπτό Δίκαιο δεν είναι αυθαίρετο δημιούργημα του νομοθέτη, αλλά προϊόν του πνεύματος του λαού. Υπάρχει μια συμφωνία των ηθών με τις απαιτήσεις του δικαίου. 

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ, ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΛΙΟΝΤΗΡΗ, ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ.2724071016

 ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ

Η καταγραφή πληροφοριακών και ιστορικών στοιχείων έχει σκοπό να μάθουμε την τοπική μας ιστορία, αγάπη για το τόπο μας, θαυμασμό για τους προγόνους μας , να μάθουμε τις ρίζες μας και να διακινήσει συναισθήματα. Πιστεύουμε πως δεν είναι ολοκληρωμένη η πληροφόρηση όσο και αν προσπαθήσουμε, γιατί  τα χρόνια που πέρασαν κάνουν δύσκολη την έρευνα. Απλώς θα διώξει το σκοτάδι την σιωπής και θ’ αρχίσει δειλά το ξετύλιγμα της ιστορίας.

  Γίνεται προσπάθεια να δοθούν κάποιες εξηγήσεις, κάποιες απαντήσεις στο πλήθος των ερωτημάτων που προβάλλονται,  ώστε η περιοχή μας να βρει τη θέση που της ανήκει στη εθνική μας ζωή και εμείς να γνωρίσουμε από πού ερχόμαστε και που πηγαίνουμε, για να μάθουμε τις ρίζες μας. Το Υπουργείο Παιδείας, θα πρέπει να συμπεριλάβει στα διδακτικά εγχειρίδια, αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα τη διδασκαλία της τοπικής ιστορίας γιατί οι μαθητές μας την αγνοούν παντελώς.

   Το μέλλον ανήκει στην Ιστοριολογία.

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΒΑΛΥΡΑΙΩΝ, 1882-1885

Του Γιάννη Δ. Λύρα Εκπαιδευτικού
Βαλύρα Ιθώμης Μεσσηνίας ΤΚ 24002
Τηλ.2724071016
ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ  ΒΑΛΥΡΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΕΙΟ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΥΑ,1882-1885

Στα ΓΑΚ Καλαμάτας , που στεγάζονται απέναντι από την Υπαπαντή, υπάρχουν τα συμβολαιογραφικά αρχεία με διάφορα ονόματα συμβολαιογράφων, ,καθώς και το χωριό προελευσής τους. Από την Εύα υπάρχει ο συμβολαιογράφος Νικολόπουλος. Από το αρχείο του αποδελτιώσαμε 45 συμβολαιογραφικές πράξεις, τα έτη 1882-1885. Η  πράξη 10169 περιγράφει το προικοσύμφωνο, μεταξύ του πεθερού Αθανασίου Λύρα και του υποψηφίου γαμπρού Νικολάου Μπόβη, για να παντρευτεί την κόρη του  Καλλιρόη.

Διαβάστε περισσότερα »

ΚΑΛΑΜΑΤΑ.ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ, ΤΟ 1996(Διεπιστημονικά)

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002

ΤΗΛ.2724071016

ΚΑΛΑΜΑΤΑ. ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ(Διεπιστημονικά)

Πηγαίνοντας σε περιβαλλοντικό πρόγραμμα με συναδέλφους καθηγητές στην Ιρλανδία (βάζω ενδεικτικά από το πρόγραμμα  4 φωτογραφίες) σε παλαιοπωλείο, βρήκα αρκετό φωτογραφικό υλικό, στις αρχές του 20ου αιώνα (περίπου 150) με  διάφορες πόλεις της Ελλάδος, αρνητικά φωτογραφιών σε τζάμι, γκραβούρες, χάρτες κ.λ.π. Μεταξύ των πόλεων της Ελλάδος, είναι και της Καλαμάτας, τις οποίες θα αναρτήσουμε στο διαδίκτυο, ανασύροντας ευχάριστες μνήμες, το πώς ήταν και το πώς είναι, έχοντας φωτογραφίσει και ο ίδιος την πόλη της Καλαμάτας. Η ανάρτηση αυτή διεπιστημονικά περιγράφει την ιστορία της, τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, το εθνικό κειμήλιο, στοιχεία για τη μετανάστευση από την εφημερίδα Νεολόγο Πατρών το 1907, το Κάστρο της Καλαμάτας, τη μεθοδολογία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και τέλος με το φωτογραφικό υλικό,  μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε τις οποιεσδήποτε συγκρίσεις, για το πριν και το μετά, το τότε και το τώρα, το παρελθόν, παρόν και μέλλον της Καλαμάτας.  Ο σεισμός της Καλαμάτας τον Σεμπτέβρη του 19986, (υπάρχουν ακόμη πολλά σπίτια που δεν έχουν επισκευασθεί από το σεισμό)επιβράδυνε την αναπτυξή της παρότι υπάρχει το Πανεπιστήμιο-ΤΕΙ-Στρατόπεδο και το διατηρητέο μνημείο της φύσης, η ελιά της Καλαμάτας, στο χώρο του πρώην ΕΘΙΑΓΕ.  Τώρα με τα μνημόνια, κούρεμα ομολόγων με συνέπεια τη μείωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, το PSI, μείωση μισθών, συντάξεων, εφάπαξ, χαράτσια διάφορα, πώληση λιμανιών, σιδηροδρόμων, και αεροδρομίων, γιγαντώνεται η ανεργία, η ύφεση επιμηκύνεται, ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται και η ανάπτυξη της Καλαμάτας και κατ' επέκταση του νομού Μεσσηνίας πάει περίπατο , για πολλά χρόνια ακόμη.

Διαβάστε περισσότερα »

ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΖΗΣΑ,ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ

Οθείος μου Ευάγγελος Βακρίνος,στο πανηγύρι Μελιγαλά

ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΜΕΛΙΓΑΛΑ, ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ  ΚΑΙ ΜΕΣΣΗΝΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002

ΤΗΛ.2724071016

Κάποτε τα πανηγύρια στο Μελιγαλά 8\9, Κυπαρισσία 14\9, και Μεσσήνης 23\9 ήταν μια μεγάλη γιορτή θρησκευτική και εμπορική.Είναι ακόμη χαραγμένα σημαντικά γεγονότα στη μνήμη μου, στα τρία αυτά πανηγύρια. Η μεγάλη μας αγωνία ήταν,  να μην λιώσει ο πάγος του ψυγείου , στη διάρκεια της ημέρας, για να υπάρχει κρύο και δροσερό νερό, για τους πανηγυριώτες και να πωληθεί η πραμάτεια. Το πανηγύρι στο Μελιγαλά συνέπιπτε ταυτόχρονα με τις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις των ανεξεταστέων, με την αγωνία αυτών και των γονιών τους στο κατακόρυφο, για την προαγωγή ή την απόρριψη. Στο πανηγύρι της Κυπαρισσίας  ήταν η καρτερική υπομονή και Ολύμπια γαλήνη στο να πάρεις νερό από τις βρύσες που υπήρχαν κοντά στη θάλασσα και να το μεταφέρεις στο χώρο του πανηγυριού, σε μακρινή απόσταση, και να μην χυθεί σταγόνα. Τέλος  στο Νησιώτικο πανηγύρι  η κάθοδος της εικόνας από το Καθολικό του Βουλκάνου, η  πεζοπορία μέχρι το Νησί και αντίστροφα, η λιτανεία. το λιβάνι,οι παρέες, η γουρνοφαγία και το ψάρεμα στΙς εκβολές του Παμμίσου, δίπλα στη Μπούκα, με εγκαταλειμένες τις καλύβες που έστηναν το καλοκαίρι οι λουόμενοι που προσήρχοντο από τα κοντινά χωριά και το χωριό μου, μένοντας εκεί, κάνοντας τα καλοκαιρινά τους μπάνια . 

Διαβάστε περισσότερα »

Η ΤΡΑΠΟΥΛΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Του Γιάννη Δ.Λύρα-Εκπαιδευτικού

1.Το Ελληνικό Μονοπώλιο*

Το αρχαιότερο μονοπώλιο είναι του αλατιού το οποίο θεσπίστηκε με το διάταγμα 11-4-1833, «Περί Εθνικών Αλυκών», των δε πυρείων παιγνιόχαρτων, φωτιστικού πετρελαίου με τρεις νόμους του 1884 του τότε πρωθυπουργού και υπουργού οικονομικών Χ. Τρικούπη με το όνομα Μονωπόλιον. Για την εξασφάλιση του δανείου, συνεστήθη η εταιρεία των μονοπωλίων με το νόμο του 1887 ονομασθείσα Εταιρεία Διαχείρισης Υπεγγύων Προσόδων, γνωστή ως «ΕΔΥΠ». Η εταιρεία αυτή το 1898 μετονομάσθηκε σε ΕΔΕΜΕΔ (Εταιρεία Διαχείρισης Ειδών Μονοπωλίου Ελληνικού Δημοσίου). Ιδρύθηκαν και εγκαταστάθηκαν σε πολλές πόλεις και κωμοπόλεις της Ελλάδος μονοπώλια και μεταξύ αυτών στην περιοχή μας, στο Μελιγαλά.

Διαβάστε περισσότερα »Διαβάστε περισσότερα »

Ο Ιατρικός τουρισμός από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα

Επιμέλεια Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D.

Η υγεία αποτελεί αναμφισβήτητα το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου από αρχαιοτάτων χρόνων. Με τη βοήθεια των ιαματικών επιτευγμάτων αλλά και των εξελίξεων στο χώρο της τεχνολογίας, η διασφάλιση και η διατήρηση της υγείας μπορεί να επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό. Η νέα τάση που επικρατεί στο χώρο της υγείας είναι η θεραπεία μέσω φυσικών μεθόδων. Ο σύγχρονος καταναλωτής επιθυμεί να πετύχει ψυχική και σωματική ευημερία μέσα στον περιορισμένο χρόνο που διαθέτει. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμα και στις διακοπές του επιθυμεί να συνδυάσει τη ξεκούραση του με μια γενική σωματική και ψυχική ανάταση. Αυτός ο συνδυασμός αποτελεί μία νέα ειδική μορφή τουρισμού, τον τουρισμό υγείας, ο οποίος σημειώνει ραγδαία εξέλιξη σε διεθνή επίπεδο.

ΒΑΛΥΡΑ. ΤΟ ΣΥΚΟ, ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ...

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ 2724071016

ΤΟ ΣΥΚΟ ΚΑΙ Η ΣΥΚΙΑ (ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Ολοκληρώνουμε με την ανάρτηση του σύκου,  τα σημαντικά προιόντα του καλοκαιριού που είχαν κάποτε  μεγάλη οικονομική, λαογραφική και κοινωνική σημασία. Στη συνέχεια θα περιγράψουμε τα φρούτα του Φθινοπώρου που είναι το βατόμουρο, μήλο, κάστανο, καρύδι, αράπικο φυστίκι(αραχίδα) αχλάδι, ρόδι και κυδώνι. Περιγράψαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις για τα φρούτα του καλοκαιριού (το φραγκόσυφο, τη σταφίδα, το αμπέλι, τους λινούς και πατητήρια), και σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, γίνονται εκδηλώσεις, που έχουν καθιερωθεί, και σημειώνουν μεγάλη επιτυχία για τα διάφορα προιόντα της μάνας γης, προβάλλοντας και διαφημίζοντας ταυτόχρονα, το προιόν και την περιοχή τους.

Διαβάστε περισσότερα »

ΒΑΛΥΡΑ. ΑΜΠΕΛΙ-ΤΡΥΓΟΣ-ΚΡΑΣΙ (ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

ΑΜΠΕΛΙ-ΤΡΥΓΟΣ-ΛΙΝΟΣ-ΚΡΑΣΙ (ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002

ΤΗΛ2724071016

Μέρος Δεύτερο και τελευταίο

ΑΓΓΕΙΟΣΠΕΡΜΑ

Τα αγγειόσπερμα σύμφωνα με τα απολιθώματα εμφανίζονται κατά το Μεσοζωικό αιώνα και πιθανά κατά την Ιουρασική περίοδο δηλαδή πριν  180 εκατομμύρια  χρόνια. Τα παλαιότερα απολιθώματα αγγειοσπέρμων που είναι γνωστά προέρχονται από την κατώτερη Κρητιδική περίοδο και παρουσιάζουν σχετικά προχωρημένο βαθμό εξέλιξης. Δεν είναι όμως γνωστό με βεβαιότητα ποιο ήταν οι φυλογενετικοί πρόγονοι των αγγειοσπέρμων και μόνο θεωρίες και υποθέσεις έχουν διατυπωθεί. Στα σπερματόφυτα ανήκουν τα γυμνόσπερμα και αγγειόσπερμα. Στα αγγειόσπερμα τα θηλυκά μέρη του άνθους σχηματίζουν ένα κλειστό όργανο, ένα είδος αγγείου τον ύπερο. Σε πολλά βιβλία της βοτανικής αναφέρονται και ως ανθόφυτα  επειδή δημιουργούν τα όργανα εκείνα που είναι γνωστά ως άνθη (λουλούδια). Τα είδη των αγγειοσπέρμων κατατάσσονται σε 2 μεγάλες κλάσεις και σε περισσότερες από 300 οικογένειες : Τα Μονοκοτυλήδονα και τα Δικοτυλήδονα. Η βασική διαφορά οφείλεται  στην ύπαρξη μιας ή δυο κοτυληδόνων ,στη νεύρωση των φύλλων και στα άνθη.

Διαβάστε περισσότερα »

ΟΙ ΛΙΝΟΙ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ...

Ο ΛΙΝΟΣ ή ΠΑΤΗΤΗΡΙ ΚΑΙ Η ΤΣΙΦΙΛΙΑ 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

 ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 

ΤΚ 24002 ΤΗΛ.2724071016 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ 

Τα Βαλυρέικα αμπέλια βρίσκονταν κοντά στο χωριό, στην Πέρα Μεριά, στις Γανιές, στο Βλαχόπορο και στον Κάμπο. Συνηπήρχαν μαζί με τις σταφίδες, τις συκιές, και τις ελιές. Τα αμμουδερά χώματα από τις προσχώσεις του ποταμού Μαυροζούμενα, στις Γανιές, είναι πιο κατάλληλα για το αμπέλι που είναι πιο ανθεκτικό, που χρονολογικά- ιστορικά τα αμπέλια έχουν προηγηθεί της σταφίδας. Στα παιδικά μας χρόνια, κάναμε γιουρούσια στα ποτιστικά, κλέβαμε φρούτα εποχής και ειδικά από το αμπέλι του Σφήκα, Ιωάννου, Λιοντήρη, Καρύδη, και τα κληματερά του Κώστα Κυριαζόπουλου. Μετά το μπάνιο στο Μύλο, τα βάζαμε στο παγωμένο νερό , στο Γοργόρεμα ή στη λίμνη της Θεοφίλενας, που υπήρχαν πηγές με κρύο νερό, και απολαμβάναμε τα γνήσια βιολογικά-οικολογικά προϊόντα της μάνας γης.

Διαβάστε περισσότερα »

Βαλύρα:ΣΤΑΦΙΔΑ. ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ...

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ.2724071016

Η ΣΤΑΦΙΔΑ(Διεπιστημονική Προσέγγιση)

Μετά το φραγκόσυκο, που είχε μεγάλη επισκεψιμότητα, σε  4 επόμενες  αναρτήσεις θα  περιγράψουμε  διεπιστημονικα-πολυεπιστημονικά άλλα τρία φυτά με μεγάλη εμπορική, οικονομική και κοινωνική σημασία.ακόμη και σήμερα. 

Τη Σταφίδα, το Αμπέλι με τους Λινούς, και τη Συκιά.

 Κάποτε οι οικογένειες της Βαλύρας και όλης της Μεσσηνίας  στα συκόσπιτα-σταφιδόσπιτα , καλύβες, ή τσαρδάκια (πάνω σε μουριές κυρίως), έμενε όλο το καλοκαίρι με τα οικόσιτα ζώα, τα μπαξαβανικά της ,και τα μικρά παιδιά, συμμετείχαν σε όλες τις αγροτικές εργασίες,με τα παιχνίδια στα αλώνια, το ψάρεμα, το μπάνιο στα ποτάμια με αδαμιαία περιβολή, μετρώντας το βράδυ τα άστρα και τη μουσική των τζιτζικιών,είναι τώρα θύμησες, για όσους τα βίωσαν, "την Εποχή της Αθωότητας".

Διαβάστε περισσότερα »

ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ-ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΜΕΝΟ ΦΡΟΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002

ΤΗΛ.2724071016

Το φραγκόσυκο είναι φρούτο του καλοκαιριού, καρπός της φραγκοσυκιάς, κακτοειδούς φυτού Κεντρο-Αμερικανικής προέλευσης που φυτρώνει και στην Ελλάδα. Ο καρπός αυτός αναπτύσσεται περιμετρικά πάνω στις άκρες των φύλλων της φραγκοσυκιάς.Παλιότερα τα κτήματα στη Βαλύρα αφενός είχανε σύνορα τις φραγκοσυκιές, αφετέρου ήταν τροφή για τα ζώα και τους ανθρώπους. Παλιότερα από τα φραγκόσυκα έφτιαχνα και οινόπνευμα.

Η επιφάνειά του καλύπτεται αφενός από σκούρα κομπάκια και αφετέρου από πολύ μικρά αγκαθάκια, τα οποία μοιάζουν με χνούδι και δε γίνονται άμεσα αντιληπτά, τα λεγόμενα φραγκάγκαθα. Για τη συλλογή του χρησιμοποιούσαμε παλιά το τσιγκλί και τώρα το τενεκεδάκι διπλής όψης ανάλογα με το μέγεθος του φραγκόσυκου. Για το καθάρισμα από τα φραγκάγκαθα χρησιμοποιούσαμε κυρίως το ψίλιθρο στο οποίο κολλούσαν τα φραγκάγκαθα, λυγαριά , ιτιά ή οποιοδήποτε άλλο φυτό. Μετά τα βρέχουμε με νερό πίεσης,ή τα βάζουμε στο νερό για να φύγουν όσα φραγκάγκαθα είναι κολλημένα ακόμη στο φραγκόσυκο. Απαγορεύεται η συλλογή καρπών όταν φυσά αέρας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να τυφλωθείς ή να γεμίσεις φραγκάγκαθα το οποία  εμείς βγάζαμε με αλογόμυγες. Υπάρχει στη Μάνη είδος φραγκοσυκιάς χωρίς περόνες και βγάζουν φραγκόσυκα χωρίς φραγκάγκαθα.

Το φθινόπωρο που δεν υπήρχε χλωρακιά, τα παλιά χρόνια της αθωώτητας, μαζεύαμε φραγκοσυκιές,τις οποίες κόβαμε με το κασάρι, στη δύση του ηλίου, ανάβαμε φωτιά και τις καψαλάγαμε χρησιμοποιώντας το τσιγκλί για να καούν τα αγκάθια τους (περόνες), τις κόβαμε σε μικρά κομμάτια και ταίζαμε τα διάφορα ζώα. Πρόβατα. γίδια, γουρούνια, μοσχάρια γαιδούρια, άλογα κ.λ.π.. Η φραγκοσυκιά είναι ευκολόπιαστο φυτό και στον ένα χρόνο αποδίδει καρπούς.

Διαβάστε περισσότερα »

ΒΑΛΥΡΑ:ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΤΡΕΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ-ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002 ΤΗΛ.2724071016

1.ΟΙ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ, ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΤΑ 3 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΥ, ο οποίος είχε παντρευτεί δύο φορές.
TA ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ,  ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ, ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ TIΣ 2 ΑΔΕΛΦΕΣ ΝΙΚΟΛEΤΑ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΤΟΥΡΑΜΑΚΟΥ.
Ο Γεώργιος Φωτεινός του Ανδρέα και της Ελένης 5-3-1897, παντρεύτηκε την Νικολέτα 4-10-1895 και απόχτησαν τα παιδιά Παναγιώτη, Ελένη και Νικόλαο.
 ΤΗ ΘΕΟΔΩΡΑ, 25-5-1903, ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΥΚΟΥΛΑΣ, 15-2-1911 και απόχτησαν τα παιδιά  Ελένη και Κωνσταντίνο.
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ παντρεύτηκε την  Αθανασία και απόκτησαν τα παιδιά Παναγιώτη και Ελένη.
Ο ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ,10-1884, παντρεύτηκε την Ελένη Ντουραμάκου του Αριστείδου, 10-6-1886, και απόχτησαν τα 4 κορίτσια Παναγιώτα, Βασιλική, Ζαχάρω και Θεοδώρα.
Η  Ελένη είναι κόρη, από τον  πρώτο γάμο του Αριστείδη με μιά από τις αδελφές του Αλέξη Λιοντήρη,δημοδιδασκάλου.
Στη φωτογραφίαεικονίζονται πάνω τα τρία  κορίτσια με πρώτη τη θεοδώρα,δεύτερη τη Νικολέτα, τρίτη την Αθανασία και κάτω οι γονείς τους.

Διαβάστε περισσότερα »

Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν

Δουλειές που δεν είναι πλέον απαραίτητες, επαγγέλματα που χάθηκαν στον χρόνο και μία Ελλάδα διαφορετική απ' ότι είναι σήμερα. 

Τα παρακάτω επαγγέλματα είναι ένα ταξίδι στα παλιά.

Ο αγωγιάτης ήταν αυτός που πραγματοποιούσε ιδιωτικές μεταφορές από ανθρώπους έως εμπορεύματα. Η πληρωμή του λεγόταν αγώγι.

Ο γανωτής ήταν εκείνος που έβαφε τα διάφορα αντικείμενα της κουζίνας, κουτάλια, πηρούνια ή κατσαρόλες, έτσι ώστε να μην οξειδώνονται και να προκαλούν δηλητηριάσεις στους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούσαν.

Ο νερουλάς, ένα επάγγελμα που χάθηκε όταν το νερό ήρθε σε κάθε σπίτι. Ήταν εκείνος που τροφοδοτούσε τους κατοίκους με νερό και λειτουργούσε με πελατεία.

Ο πεταλωτής ήταν εκείνος που έβαζε πέταλα στα ζώα, τα γαϊδούρια ή τα μουλάρια.

Τα παλιά Καμίνια - Μέρος Αο

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ.2724071016

Η Λαογραφία παρακολουθεί και ερμηνεύει τις εκδηλώσεις της ζωής του λαού (πνευματικές-ψυχικές-καλλιτεχνικές), αυτές που αποτελούν τον πολιτισμό του λαού και του έθνους. Ο Ελληνικός <λαός> μένει πάντα η βασική πηγή. Οι σκοποί της λαογραφίας είναι επιστημονικοί, εθνικοί, ανθρωπιστικοί και διεθνιστικοί.

Το πρώτο πανεπιστημιακό τμήμα λαογραφίας ιδρύθηκε στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, για τους φοιτητές της φιλοσοφικής και μεταξύ των φοιτητών ήταν και η Μεταξία Λινάρδου ,από Βαλύρα Μεσσηνίας, η οποία είχε κάνει υποχρεωτικά εργασία λαογραφίας για το χωριό μας.

 Η ζωή μας να σημαίνει το κυνήγι των ανώτερων πολιτιστικών-πολιτισμικών αξιών, πλήρη κατανόηση των μυστηρίων της φύσης και κατάκτηση της έσχατης αλήθειας, ελεύθερα να ασκήσουμε τις απεριόριστες δυνατότητες του μυαλού μας, για τον πλούτο της μιας και  μοναδικής μας ζωής.

Διαβάστε περισσότερα »

Τα παλιά Καμίνια - Μέρος Βο

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002

ΤΗΛ.2724071016

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ-ΠΟΛΙΤΗΣ. ΕΙΧΑΝ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ,ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Το ενδιαφέρον του Παπαφλέσσα για την παιδεία, για τη μόρφωση του λαού και τη διαπαιδαγώγησή του σας περιγράψαμε σε προηγούμενη ανάρτηση. Σήμερα θα περιγράψουμε το ενδιαφέρον του Νικόλαου Πολίτη.

Αλλά το βράδυ, όταν άδειαζε το σχολείο κι τελείωναν οι αγροτικές δουλειές, ήταν σαν να περνούσε ο θάνατος. Και δεν άφηνε τίποτα, τίποτα ζωντανό. Οι χωριάτες πήγαιναν να φάνε και να κοιμηθούν, η εκκλησία χανότανε μέσα στο σκοτάδι, τα πουλιά κουρνιάζανε. Τη βρύση δεν την άκουε κανένας. Τα αστέρια βρίσκονταν πολύ μακριά. Και μ’ αυτές τις εξαφανίσεις, το χωριό, όλα τα χωριά έμεναν τη νύχτα παντέρημα.

Τότε έγινε το μεγάλο θαύμα. Που για να κάνουμε αμεσότερη την αίσθηση του δώσαμε τη μορφή της εξωαστικής ελληνικής ζωής τον καιρό που έγινε.

Μια μέρα ο δάσκαλος – και το ίδιο συνέβη σε όλους τους άλλους συναδέλφους του που υπηρετούσαν σε χωριά - έλαβε ένα γράμμα από την πρωτεύουσα, μία εγκύκλιο σταλμένη στη διεύθυνσή του και με το όνομά του επάνω στο φάκελο. Ζύγωσε στο παράθυρο για να βλέπει καθαρότερα το χαρτί, το άνοιξε, το άπλωσε και άρχισε να το διαβάζει. Αυτό το απροσδόκητο κείμενο το δημοσιεύουμε, όχι αντιγράφοντάς το, αλλά όπως το θυμόταν απλοποιημένο ένας παλιός εκπαιδευτικός κι όπως μεταφέρθηκε εκείνο τον καιρό στους διάφορους πνευματικούς κύκλους:

«Κύριε συνάδελφε,

Διαβάστε περισσότερα »

Αναρτήθηκε από Extrem StarVal σ

ΥΦΑΝΣΙΜΕΣ ΙΝΕΣ ΑΠΟ ΦΥΤΑ ,ΖΩΑ . ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ-ΥΦΑΝΣΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ24002

ΤΗΛ 2724071016 

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΟΣΚΩΛΗΚΑ

ΥΦΑΝΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ ΑΠΟ ΦΥΤΑ-ΖΩΑ

Τα ρούχα που φοράμε,τα υφάσματα που χρησιμοποιούμε στο σπίτι είναι μάλλινα, μεταξωτά, λινά , βαμβακερά,χάσικα και συνθετικά. Οι ίνες που δημιουργούνται τα υφάσματα είναι από:

Α. ΦΥΤΑ

ΛΙΝΑΡΙ-ΧΑΣΙΣΟΔΕΝΔΡΟ-ΒΑΜΒΑΚΙ-ΣΠΑΡΤΟ

Β.ΖΩΑ

ΜΕΤΑΞΟΣΚΩΛΗΚΑΣ-ΜΑΛΛΙ ΑΠΟ ΠΡΟΒΑΤΑ,ΓΙΔΙΑ
 Γ.ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ. Από διάφορες πρώτες ύλες.

ΛΙΝΑΡΙ

Τα πιο ευχάριστα συναισθήματα  για όλα τα παιδιά ήταν η απασχολησή μας με το φυτό λινάρι. Όταν ωρίμαζε  το ξεριζώναμε και το κάναμε μάτσα. Στη συνέχεια του κόβαμε τις ρίζες και την κορυφή με τον καρπό,  από τον οποίο βγάζαμε το λιναρόσπορο. Αφού το λιάζαμε για μερικές μέρες να ξεραθεί, το φορτώναμε στα ζώα και το πηγαίναμε στο ποτάμι μαζί με λούπινα  (όσοι είχαν)  να τα ξεπικράνουμε στο ποτάμι για να τα φαμε, βάζοντας τα μέσα στο νερό. Το λινάρι το πλακώναμε με πέτρες για να μουλιάσει  2 εβδομάδες και μετά το βγάζαμε να στεγνώσει για να το πάμε σπίτι. Οι επισκέψεις στο ποτάμι συνοδεύονταν με μπάνιο, ψάρεμα  και παιχνίδι, που συμμετείχαν πολλά παιδιά.  Γυναίκες και  άντρες με τους κόπανους, κακαβόστρες, σαπούνι, αλισίβα,  έπλεναν τα χειμερινά «σκουτιά» του ύπνου και ότι άλλο υπήρχε για πλύσιμο. Όλοι είμαστε σε δράση. Στη συνέχεια οι διαδικασίες επεξεργασίας στο λινάρι ήταν:

·        Σπάσιμο στο λάκκο.

·        Λανάρισμα με τα λανάρια, για να φύγουν οι μικρές σκληρές ίνες.

·        Πλέξιμο στη ρόκα  με το σφοντύλι και το αδράχτι, για να γίνει νήμα.

·        Το νήμα γινόταν θηλιές στην ανέμη,  με τη συνεργασία της σβίγας.

·        Βάψιμο  με διάφορα επιθυμητά χρώματα, από αγριόχορτα που ήταν φυλαγμένα σε αρμαθιές  και κρεμασμένα στη ντράβα του σπιτιού, δίπλα στις φωλιές, που έχτιζαν τα χελιδόνια κάθε άνοιξη, μπαίνοντας από τις χαραμάδες της πόρτας. Που μυαλό να καταγράψουμε αυτές τις απλές συνταγές βαψίματος με τα διάφορα αγριόχορτα και φυτά.

·        Γέμισμα καλαμποκανιών  ή μασουριών με τη βοήθεια της διάστρας.

·        Τοποθέτηση τους στις σαίτες διαφόρων μεγεθών.

·        Το στημόνιασμα ήταν μια άλλη ευχάριστη δραστηριότητα όπου  μας έβαζαν να μετράμε τις κλωστές ανάλογα με το είδος του χτενιού (πόσες κλωστές χωράει) και τοποθετούσαν το νήμα πάνω σε φουρκάδες. Τη δουλειά αυτή την έκαναν κυρίως οι γιαγιάδες.

Διαβάστε περισσότερα »

ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΚ 24002

ΤΗΛ.2724071016

ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

 Φως ονομάζεται η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που ανιχνεύεται από το ανθρώπινο μάτι (οφθαλμό) και που εκλαμβάνεται ως αίσθηση (αντίληψη) αυτής . Συνεπώς είναι το αίτιο της όρασης.

Όμως η αντίληψη αυτή του "ορατού" φωτός αποτελεί τμήμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Καλύπτει ένα εύρος μηκών κύματος που «μεταφράζονται», από το μάτι, στα χρώματα του φωτεινού φάσματος (δηλαδή στα χρώματα του ουράνιου τόξου).

Ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες το φως εκδηλώνει ιδιότητες είτε φωτεινού κύματος, (φωτεινή ακτίνα), είτε δέσμης σωματιδίων, (φωτεινή δέσμη ή δέσμες).

Τα στοιχειώδη σωματίδια-κύματα (κβάντα) φωτός ονομάζονται φωτόνια.

Διαβάστε περισσότερα »

Η Ελλάδα σε φωτογραφίες του 1920

Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις… Και κάποιες φορές πολύ περισσότερες. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά στο περιοδικό National Geographic αφού δημοσίευσαν φωτογραφίες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας από το 1920.

Συμπτωματικό ή μη λόγω της δύσκολης εποχής που διανύει η χώρα μας, δεν έχει καμία σημασία. Το μόνο αναμφίβολα σίγουρο είναι ότι ο φωτογραφικός φακός των Maynard Owen Williams και Wilhelm Tobiem απαθανάτισε διαφορετικές στιγμές Ελλήνων, γυναικών, ανδρών, ακόμη και μικρών παιδιών από κάθε γωνιά της χώρας.

Είτε πρόκειται για αγιογράφους είτε ακόμη και για γυναίκες που παίρνουν νερό από ένα ποτάμι, το αποτέλεσμα σίγουρα δικαιώνει τη δουλειά των φωτογράφων…