Από
την εποχή της Ελληνίδας Επιπόλης, της μοναδικής Ελληνίδας πολεμίστριας,
που πήγε να πολεμήσεις για την πατρίδα της στην Τροία, αλλά, δυστυχώς,
είχε άδοξο τέλος από τους ίδιους τους Έλληνες, μέχρι την άγνωστη
Ελληνίδα πολεμίστρια, Σταυριάνα Σάββαινα, που πολέμησε ηρωϊκά σαν σήμερα
το 1821 στη μάχη στο Βαλτέτσι, αλλά λησμονήθηκε πάμπτωχη και ξεχασμένη
από τους ίδιους τους Έλληνες, μήπως ήρθε η ώρα εμείς οι Έλληνες να
αναγνωρίσουμε κάποτε και τις θυσίες των Ελληνίδων μανάδων μας;
ΤΟ ΟΤΙ εμείς οι Έλληνες έχουμε
«κοντή» ή «ασθενή μνήμη» δεν είναι κάτι που μπορούμε να το αναφέρουμε ως
είδηση. Είναι σαν να κομίζουμε γλαύκας εις τας Αθήνας, που λέγανε οι
αρχαίοι μας πρόγονοι. Και γιατί το λέμε αυτό;
Από την εποχή της Ελληνίδας Επιπόλης, της μοναδικής
Ελληνίδας πολεμίστριας, που πήγε να πολεμήσεις για
την πατρίδα της στην Τροία, αλλά, δυστυχώς, είχε άδοξο τέλος από τους
ίδιους τους Έλληνες, μέχρι την άγνωστη Ελληνίδα πολεμίστρια, Σταυριάνα
Σάββαινα, που πολέμησε ηρωϊκά σαν σήμερα το 1821 στη μάχη στο Βαλτέτσι,
αλλά λησμονήθηκε πάμπτωχη και ξεχασμένη από τους ίδιους τους Έλληνες,
μήπως ήρθε η ώρα εμείς οι Έλληνες να αναγνωρίσουμε κάποτε και τις θυσίες
των Ελληνίδων μανάδων μας;
Μπορεί ορισμένοι να έχουν τους
όποιους προβληματισμούς τους, όμως οι θυσίες των μανάδων μέσα στους
αιώνες και μεγάλες ήσαν και σημαντικές! Όποιος διαβάσει το βιβλίο μας
«Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητας» θα βρει πάρα πολλά παραδείγματα Ελληνίδων
ηρωΐδων σε όλα τα μέρη της Ελλάδος! Το ίδιο και στην διαχρονική πορεία
του Ελληνισμού. Θυμηθείτε για παράδειγμα τις Σουλιώτισσες γυναίκες ή
τις γυναίκες της Πϊνδου στο Ηρωϊκό Έπος του 1940!
Κι επειδή σαν σήμερα (12-13 Μαίου
1821) έγινε η ιστορική μάχη στο Βαλτέτσι, ας θυμηθούμε μια άγνωστη και
εντελώς ξεχασμένη Ελληνίδα αγωνίστρια (πολεμίστρια, καλύτερα) όπως η
Σταυριάνα Σάββαινα, έτσι όπως διαβάζουμε το σύντομο βιογραφικό της
σημείωμα, που υπογράφεται από την "Αθηναΐδα" μέσα στο διαδίκτυο:
«Η Σταυριάνα Σάββαινα γεννήθηκε
στο Παρόρι της Σπάρτης το 1772. Παντρεύτηκε τον Γιωργάκη Σάββα τον
οποίον απαγχόνισαν οι Τούρκοι στον Μυστρά κατά τις πρώτες μέρες της
Επαναστάσεως. Η Σταυριάνα οπλίστηκε και κατατάχθηκε στο σώμα του
Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και τον ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Έλαβε μέρος
στην πολιορκία της Τριπολιτσάς, στις μάχες του Βαλτετσίου και των
Τρικόρφων.
Η Καλλιρρόη Παρρέν γράφει στην «Εφημερίδα των Κυριών» της 25-3-1890 : «Η
Σταυριάνα ήτο τεσσαρακοντούτις, μελαχροινή, ευειδής, με ύφος αρρενωπόν,
με φωνή βροντώδη, με παράστημα στρατιώτου. Ετέθη υπό τας διαταγάς του
Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και πήγε στο Βαλτέτσι όπου επολιορκούντο οι
Έλληνες. Η Σταυριάνα μόνη μεταξύ των ανδρών αψηφούσε τις σφαίρες και
μετέφερε τις πυριτιδοβολές από προμαχώνος εις προμαχώνα. Οι περί τον
Κολοκοτρώνη Μαυρομιχάλης και Πλαπούτας δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι
γυναίκα είχε τόσο θάρρος».
Επί Καποδίστρια παρουσιάστηκε στην Συνέλευση · στην αναφορά της μεταξύ των άλλων έγραφε: «Το
στάδιον της πολεμικής δόξας είναι βέβαια δια τους άνδρας, όταν όμως
είναι λόγος περί σωτηρίας της πατρίδος, όταν όλη σχεδόν η φύσις
συντρέχει προς υπεράσπισίν της, αι γυναίκες της Ελλάδος έδειξαν πάντοτε
ότι έχουν καρδίαν να κινδυνεύσουν συναγωνιζόμεναι ως οι άνδρες, ημπορούν
να ωφελήσουν μεγάλως εις τας πλέον δεινάς περιστάσεις…»
Πέθανε πάμφτωχη και ξεχασμένη το 1868 στο Ναύπλιο.» (!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου