Στις 5 Ιουνίου 1825 με την εμφάνιση των Τουρκοαιγυπτίων στα Σαμπάζικα, τα γυναικόπαιδα και οι άμαχοι έφευγαν κυνηγημένοι με κατεύθυνση τα Μοναστήρια, τα βουνά και τις σπηλιές, κατά τα Πισινά Χωριά, παίρνοντας μαζί τα γιδοπρόβατά τους, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Μία ομάδα κατευθύνεται στη δυσπρόσιτη περιοχή του Αγίου Νικήτα Δυρραχίου με σκοπό να περάσει στα Πισινά Χωριά. (Το εξωκλήσι του Αγίου Νικήτα βρίσκεται στα μεθόρια Δυρραχίου, Πολιανής, Τσερνίτσας και Μεγάλης Αναστάσοβας).
Όταν φθάνουν στο εξωκλήσι, βλέπουν μία έφιππη αναγνωριστική Αιγυπτιακή περίπολο να κατευθύνεται προς το μέρος τους. Αφού μπαίνουν μέσα αρχίζουν να προσεύχονται, ζητώντας τη βοήθεια του Αγίου.
Καθώς οι Τουρκοαιγύπτιοι πλησιάζουν, ξεσπά μια καταρρακτώδης βροχή, συνοδευόμενη από Αστραπές, Βροντές, και Ομίχλη, η οποία αναγκάζει τους αλλόθρησκους να οπισθοχωρήσουν, γιατί τα όπλα τους, έχουν καταστεί άχρηστα, λόγω της βροχής, τα άλογα τους έχουν αφηνιάσει από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά και επειδή σε κοντινή σχετικά απόσταση βρίσκεται ο Θ. Κολοκοτρώνης με την προσωπική του φρουρά.
Οι Έλληνες πιστεύουν ότι οι ζωές των παιδιών, γυναικών και γενικά των αμάχων, σώζονται χάρη στη Θεία Δύναμη του Αγίου. Το ίδιο βράδυ 5 Ιουνίου ανήμερα της Πεντηκοστής, τελούν Δοξολογία για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη της Σωτηρίας τους στον Άγιο Νικήτα.
Από τότε μέχρι σήμερα, κάθε χρόνο την ημέρα της Πεντηκοστής οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής των Σαμπάζικων, έχουν Τάμα να γιορτάζουν και να Τιμούν τον Άγιο.
Το παράδειγμα των κατοίκων των Σαμπάζικων ακολούθησαν και άλλα χωριά της Μεσσηνίας και την ημέρα της Πεντηκοστής τελούν τη Θεία Λειτουργία στις Εκκλησίες του Αγίου Νικήτα.
Πηγες :Ηλία Λαζάρου. "Οπισθεν του Μυστρά, σελ 128,129 & 131"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου