Εψές, περπάτησε η Σελήνη. Ήμουν βολεμένος στο κρεβάτι μου, αλλά αυτή η καταφερτζού με ξεσήκωσε. Πάνω αυτή, κάτω εγώ, με έβγαλε στο δρόμο της αγοράς. Γεμάτος λακούβες ο δρόμος αλλά κάποτε θα τον κάνουν άσφαλτο έτσι είπε ο Πρόεδρος αλλά πότε;
Εκεί στην αρχή, μπροστά- μπροστά το πεταλωτήριο του Μήτσου του Τάρνα. Πετάλωνε ένα άλογο κάποιου Μπαλαίου. Απέναντι ο φούρνος του Ρήγα και μυρωδιές από το άσπρο ψωμί. Αχ νάχα ένα πενηνταράκι να πάρω μισό φρατζολάκι ψωμί... Λες και το κατάλαβε ο μπάρμπα Χρήστος.- έλα ρε ,πάρε μισό φρατζολάκι. Έγινε όλος ο κόσμος δικός μου.
Μασουλώντας το φρατζολάκι, έκανα λίγα βήματα. Γεμάτος μαγαζιά ο δρόμος. Ο Μητσιάκος είχε ανοίξει το καφενείο, είχε απλώσει τις καρέκλες, ο Θοδωράκης ο Τσούκλος είχε καταβρέξει και εκεί στη Δάφνη πόσους δεν συνάντησα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου