Ο ήρωας και εθνομάρτυρας Σταύρος Ανδρεαδάκης,ετών 18:Κανείς δεν θα μάθει ποτέ με πόση περιφρόνηση αντιμετώπισε εκείνους που του έβγαζαν ένα - ένα τα δόντια, του έκοβαν ένα - ένα τα δάκτυλα, του έκοψαν με τσεκούρι τα πόδια, τον σταύρωσαν και τον πολτοποίησαν με το τανκ!!!

Του έβγαλαν ένα-ένα τα δόντια. 

Δεν μίλησε!

Του έκοψαν ένα-ένα τα δάκτυλα. 

Δεν μίλησε!

Άρχισαν να του πετσοκόβουν πόδια και χέρια. 

Δεν μίλησε!

Κι όταν βρέθηκε κάτω από τα γερμανικά τανκς είχε ακόμη τη δύναμη να περιφρονήσει τους δημίους του!

Ήταν παιδί, στα δεκαοχτώ του, γεμάτος όνειρα. Προτίμησε να πεθάνει ελεύθερος παρά να ζει με το στίγμα του κιοτή. Τον έλεγαν Σταύρο Ανδρεαδάκη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοκαρά της Κρήτης.

Την ιστορία του Σταύρου Ανδρεαδάκη δεν την ήξερα. Τη διάβασα φέτος τον Σεπτέμβρη σε ένα φωτοτυπημένο, αλλά επαρκώς τεκμηριωμένο, φυλλάδιο γραμμένο από τον φιλίστορα δικηγόρο κ. Γιώργο Καρτσωνάκη. 
Το επόμενο πρωί βρισκόμουν στο Σοκαρά, ένα μικρό χωριό κοντά στο Ασήμι. Δεν είχα ξεκαθαρίσει τι ακριβώς αναζητούσα. Θεώρησα την επίσκεψη σαν ένα ταπεινό προσκύνημα στη μνήμη του ήρωα που δεν γνώρισα. Κατέληξα να γράφω ένα, επίσης ταπεινό, κείμενο - σπονδή.

Ο Σταύρος, ετών δεκαοχτώ. Να λοιπόν που μερικές φορές ένα άγουρο παλικαράκι μπορεί να σηκώσει την ιστορία στους ώμους του και να γίνει ώριμος ήρωας! Μόνον ένας από τους αδερφούς του βρίσκεται ακόμη στη ζωή. 

Η αρχαία θεότητα Ιτωνία και η λατρεία της στο θεσσαλικό χώρο

Ταξίδι στο χρόνο, 2.500 χρόνια πριν

Ένα ταξίδι στο χρόνο, με «οδηγό» την προϊσταμένη της ΛΔ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Μαρία Βαϊοπούλου και προορισμό ένα μικρό χωριό στις όχθες του ποταμού Σοφαδίτη- Ονόχωνου, μας φέρνει στη Φίλια- μια περιοχή με λίγους κατοίκους, πολύ εύφορο έδαφος αλλά και πολλά σημαντικά ιστορικά στοιχεία κρυμμένα στα «σπλάχνα» της.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, ανάμεσα στους ανθρώπους που συναντάμε είναι και ένας αρχαιολόγος, ο Λ. Θεοχάρης, ο οποίος μας εξηγεί πως το πλατύ χαμόγελο που είναι ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του οφείλεται στο γεγονός πως ανακάλυψε τον ιερό χώρο στον οποίο λατρευόταν μία θεσσαλική θεότητα, η Ιτωνία.

Γιατί οι Αρχαίοι Έλληνες προτιμούσαν το κρύο νερό

Σίγουρα το Χειμώνα το «κρύο» πλύσιμο ακούγεται τρομακτικό αλλά το Καλοκαίρι, που οι συνθήκες θερμοκρασίας το ευνοούν, πρέπει να το τολμήσετε!.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως το κρύο μπάνιο έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό μας και καλό είναι να το εντάξουμε στις καθημερινές μας συνήθειες.

Άλλωστε, οι ευεργετικές ιδιότητες του κρύου νερού ήταν γνωστές στους αρχαίους πολεμιστές Σαμουράι γι’ αυτό και κάθε πρωί έριχναν πάνω τους έναν κουβά με κρύο νερό προκειμένου να καθαρίσουν σώμα και πνεύμα. Επίσης, οι αρχαίοι Έλληνες προτιμούσαν μετά το ζεστό μπάνιο να ρίχνουν κρύο νερό πάνω τους («ψυχρολουσία»).

Ας δούμε μερικές από τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει το κρύο μπάνιο:

Οι 100 εθελοντές από την Αϊτή που ήρθαν να πολεμήσουν στην επανάσταση του 1821 και πέθαναν στο ταξίδι

Το 1821, η εξέγερση των Ελλήνων κατά του τουρκικού ζυγού, αρχικά δεν ενθουσίασε τους Ευρωπαίους.

Μια ενδεχόμενη διάλυση της αυτοκρατορίας των Τούρκων, θα ανέτρεπε ριζικά την κατάσταση στην Ευρώπη.

Για τους λόγους αυτούς, αλλά και για να εξυπηρετήσουν η κάθε μια τα δικά της συμφέροντα, οι δυνάμεις της Ευρώπης δεν αναγνώρισαν την ελληνική επανάσταση.Η αναγνώριση ήρθε από το Χαΐτιον, τη σημερινή Αϊτή.

Η πρώτη χώρα που αναγνώρισε επίσημα την επανάσταση των Ελλήνων και τη διεκδίκηση της ελευθερίας τους, ήταν η Αϊτή, που τότε ονομαζόταν στα ελληνικά Χαΐτιον.Η Αϊτή ήταν μια ανεξάρτητη, αλλά πολύ φτωχή χώρα – προϊόν της Γαλλικής Επανάστασης.

Η πολεμική αρετή των Ελλήνων: Το περιεχόμενο, η σημασία και οι εκφράσεις της!

Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

Αρετή καλείται το σύνολον των σωματικών, πνευματικών και ψυχικών προσόντων που εκφραζόμενα ομού αποβλέπουν και συντείνουν προς το καλόν και το αγαθόν.

Το καλόν και το αγαθόν προσλαμβάνουν εκάστοτε διαφορετικές έννοιες, ανάλογα την ιστορική εποχή, τις θρησκευτικές αντιλήψεις και την κοινωνική διάρθρωση ενός λαού. Έτσι άλλη έννοια προσλαμβάνει η αρετή στον έντονα θρησκευόμενο, άλλη στον πολεμιστή και άλλη στον πνευματικό δημιουργό, ή στον πολιτευόμενο των διαφόρων ιστορικών εποχών.

Η αρχαία Ελληνική πόλη Ίκαρος στον Περσικό Κόλπο

Στη γνωστή-άγνωστη αρχαία Ελληνική πόλη Ίκαρος, που ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. με εντολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο νησάκι Φαϊλάκα, στον Περσικό Κόλπο, στο σημερινό Κουβέιτ, οι πρώτες ανασκαφές ξεκίνησαν το 1957 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Έχει ανασκαφεί ένας ναός της Αρτέμιδος και ερείπια κτηρίων. Το σημαντικότερο εύρημα έως σήμερα είναι μία στήλη στα Ελληνικά. Σημαντικό επίσης εύρημα είναι ένα πανέρι με υπολείμματα ψαριών, στο ένα μάλιστα έχουν διατηρηθεί τα λέπια.

Μάλιστα, από το 2007 δεκαμελής Ελληνική αποστολή εργάζεται στη χαμένη πόλη που επιβίωσε επί τρεις αιώνες για να ετοιμάσει τον φάκελο για την ένταξή της στα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UΝΕSCΟ, ύστερα από την υπογραφή συμφωνίας για επιστημονική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Εμιράτου του Κουβέιτ.

Οι ανασκαφικές έρευνες στη πόλη δείχνουν ότι ο τρόπος τοιχοποιίας ήταν ο ίδιος με αυτόν της αρχαίας Πέλλας και τα αγγεία που βρέθηκαν είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά που ανευρίσκονται στην Μακεδονία.

Λαΐδα, η διάσημη πόρνη της Κορίνθου, που περιφρόνησε ο φιλόσοφος Διογένης

Η πιο διάσημη εταίρα της αρχαιότητας, ήταν η Λαΐδα η Κορίνθια.«Όλη η Ελλάδα έλιωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της», έγραφε ο Ρωμαίος ποιητής, Προπέρτιος.

Έζησε την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου, από το 431 π.Χ. μέχρι το 404 π.χ. Λεγόταν ότι είχε όμορφες ξανθές μπούκλες, λεπτό και καλλίγραμμο σώμα, με δύο στήθη «σαν κυδώνια».

Λαΐς η Κορίνθια. Πίνακας του Χανς Χόλμπαϊν, 1526.Ήταν τόσο περιζήτητη, που τολμούσε να ζητάει υπέρογκα ποσά από τους πελάτες της.Ο φιλόσοφος Σωτίων υποστήριζε, ότι η παροιμιώδης έκφραση «οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθον ἔσθ’ ὁ πλοῦς», δηλαδή «δεν είναι για όλους τους άνδρες η Κόρινθος», αναφερόταν στις «τσουχτερές» τιμές της εταίρας Λαΐδας, που δεν μπορούσαν να πληρώσουν όλοι.Ο μεγάλος Αθηναίος ρήτορας Δημοσθένης, ήταν ένας απ’ τους επίδοξους εραστές της Λαΐδας. Όταν, όμως, άκουσε το ποσό που θα έπρεπε να καταθέσει, για να απολαύσει μία νύχτα μαζί της, άλλαξε γνώμη και της απάντησε «οὐκ ὠνοῦμαι μυρίων δραχμῶν μεταμέλειαν», δηλαδή «δεν αγοράζω με δέκα χιλιάδες δραχμές κάτι που αργότερα θα μετανιώσω».

Ο μύθος των Αμαζόνων

Ενας από τους άθλους του ήρωα Ηρακλή ήταν και ή νίκη του εναντίον τών Αμαζόνων, όταν κατάφερε να δαμάσει τή γενναία τους Βασίλισσα Ιππολύτη και να πάρει σάν έπαθλο τή ζώνη της. Οι Αμαζόνες αποτελούν ενα άπό τά γραφικά αινίγματα των διαφόρων λαών. Ο μύθος γι’ αυτές έχει αποκτήσει μερικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Οί Αμαζόνες είναι πάντα σκληρές, γενναίες στή μάχη, ατρόμητες, αμείλικτες καί κυρίως είναι μόνες, δηλαδή ζουν σε μιά κοινωνία άπό την οποία έχουν αποκλειστεί οί άντρες. O πρώτος πού αναφέρει τις Αμαζόνες είναι ό πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος. Στή χώρα, πού στην αρχαιότητα ονόμαζαν Θεμίσκυρι καί πού βρίσκεται στον Πόντο της Μ. Ασίας, κοντά στον ποταμό Θερμώδοντα, ήρθαν σέ σύγκρουση οί αρχαίοι Ελληνες με τις Αμαζόνες { Βιβλ. 4ο, κεφ. 110, των Ιστοριών }. Νίκησαν οί Ελληνες, αιχμαλώτισαν πολλές άπ’ αυτές και τίς μετέφεραν στα πλοία τους για να τις φέρουν στην Ελλάδα. Οταν σαλπάρισαν, προτού περάσουν τον Ελλήσποντο, οί Αμαζόνες ξεσηκώθηκαν, έσφαξαν τους Ελληνες καί κυρίευσαν τά πλοία. Δεν γνώριζαν όμως άπό ναυσιπλοια, έτσι, αφέθηκαν έρμαια τά πλοία, στην μανία τών κυμάτων καί οί άνεμοι έφεραν τίς Αμαζόνες στην Μαιήτιδα λίμνη { σημερινή Κριμαία }, όπου στην αρχαιότητα ήταν ή χώρα τών Σκυθών.

Έξι διάσημα πειράματα σκέψης: από την Αρχαία Ελλάδα στην Κβαντομηχανική (σειρά με 6 animated βίντεο)

Η σειρά animation 60-Second Adventures in Thought του Open University αναδεικνύει έξι διάσημα πειράματα σκέψης σε 60 δευτερόλεπτα το καθένα. 

Στη σειρά των έξι animations, ο κωμικός Ντέιβιντ Μίτσελ παρουσιάζει και εξηγεί έξι διάσημα πειράματα σκέψης, από τους αρχαίους Έλληνες έως τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, που έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο. Θέματα όπως ταξιδιωτικός χρόνος, άπειρο, κβαντομηχανική και τεχνητή νοημοσύνησυμπυκνώνονται σε 60 δευτερόλεπτα και απογειώνουν τη σκέψη.

Όλα ξεκινούν από την αρχαιότητα με «Το Παράδοξο του Ζήνωνα» ή «Το Παράδοξο του Αχιλλέα και της χελώνας» (The Paradox of the Tortoise and Achilles) που διερευνά την κίνηση ως μια ψευδαίσθηση. Το Παράδοξο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «ο βραδύτερος ουδέποτε θα προσπεραστεί από τον ταχύτερο».

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ANIMATED VIDEO ΕΔΩ (ανοίγει νέο παράθυρο)

Γυρίζει στη Μεσσηνία η αρχαιότερη ευρωπαϊκή γραφή

Ο Μιχάλης Κοσμόπουλος, αρχαιολόγος και καθηγητής του πανεπιστημίου του Σεν Λιούις του Μιζούρι, ανακάλυψε στη Ίκλαινα της Μεσσηνίας, 14 χλμ. βορειοανατολικά της Πύλου, το 2010, την πινακίδα που θεωρείται ότι φέρει γραμμένη την αρχαιότερη ελληνική - και κατά συνέπεια ευρωπαϊκή – γραφή, γράφει το Greek Reporter. 

Η πήλινη πινακίδα της Μυκηναϊκής εποχής είναι πολύ μικρή - στην πραγματικότητα είναι ένα θραύσμα, διαστάσεων περίπου 2,5 εκ. ύψος και 4 εκ. πλάτος - αλλά το σημαντικό είναι η χρονολόγησή της, που τοποθετείται μεταξύ του 1400 και 1450 π. Χ.  

Ας δούμε, λοιπόν, ποιοι κατέστρεψαν τους αρχαίους ναούς!..

Αναζητώντας με νηφαλιότητα την ιστορική αλήθεια, που θέλει να λέει ότι λάθη έγιναν από πολλές πλευρές, ας αναλογιστούμε πόσες καταστροφές έκαναν οι ίδιοι οι αρχαίοι με τους ανεξάντλητους εμφυλίους πολέμους (Πελοποννησιακοί Πόλεμοι, Ιεροί Πόλεμοι, Μεσσηνιακοί πόλεμοι κλπ)!.. Ο Ηρόστρατος, για παράδειγμα, πυρπόλησε τον Ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος, που ήταν ένα από τα 7 Θαύματα του Κόσμου, η Θήβα με εξαίρεση την οικία του ποιητή Πίνδαρου κατεστράφη ολόκληρη, ενώ οι Ρωμαίοι άδειασαν κυριολεκτικά την αρχαία Ελλάδα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά της στοιχεία!.. Ας διαβάσουμε, λοιπόν, σήμερα μία περισπούδαστη μελέτη του Πρωτοπρεσβύτερου Κυριακού Τσουρού πάνω σ’ αυτό το θέμα, η οποία συμβάλλει κατά πολύ στην αντικειμενική διαφώτιση αυτού του θέματος!..

ΠΟΙΟΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΝΑΟΥΣ;

Ημερολόγιο αιχμαλώτου 1974: Η συγκλονιστική μαρτυρία από τις τουρκικές φυλακές μέχρι την απελευθέρωση

Το ημερολόγιο του έφεδρου στρατιώτη Παναγιώτη Γεωργίου -22 ετών τότε, από τη Μύρτου- αποτελεί μια από τις πρώτες αυθεντικές μαρτυρίες αιχμαλώτων της τουρκικής εισβολής του ’74 που δημοσιεύθηκαν στον κυπριακό Τύπο.

Συγκεκριμένα, είδε το φως της δημοσιότητας λίγες μέρες μετά την απελευθέρωσή του Π. Γεωργίου, στην εφημερίδα «Τα Νέα», ημερ. 2 Νοεμβρίου 1974.

Σε αυτό περιγράφονται με αφοπλιστική λιτότητα οι περίπου δύο μήνες αιχμαλωσίας του Π. Γεωργίου, από τη σύλληψή του στον Κοντεμένο, τη μεταφορά του στις τουρκικές φυλακές και τις εκεί ελεεινές συνθήκες κράτησης, μέχρι την απελευθέρωση -μαζί με άλλους αιχμαλώτους- και επιστροφή του στην Κύπρο.

Διαβάστε τη συγκλονιστική αφήγηση:

Δαίδαλος ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα

Ο Δαίδαλος είναι ο μεγαλύτερος εφευρέτης στην αρχαία Ελλάδα, ένας πραγματικός πολυτεχνίτης και καλλιτέχνης ταυτόχρονα, όπως υποδηλώνει το όνομα Δαίδαλος που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα δαιδάλω = εργάζομαι με τέχνη.

Ο Λαβύρινθος στη μινωική Κρήτη, ο μίτος της Αριάδνης, η ξύλινη αγελάδα της Πασιφάης, το χοροστάσι της Αριάδνης, το ακρόπρωρο των πλοίων της εποχής εκείνης και το πέταγμα με φτερά από κερί ήταν όλα σύμφωνα με τη μυθολογία εφευρέσεις και επινοήσεις του Δαίδαλου.

Η καταγωγή του Δαίδαλου

Για τον Δαίδαλο σώζονται αρκετοί μύθοι και αυτοί καταγράφηκαν για

πρώτη φορά από τους Αθηναίους μυθογράφους τον 6ο π.Χ. αιώνα επί Πεισίστρατου. Το μεγαλύτερο μέρος των μύθων για τη ζωή του Δαίδαλου εκτυλίσσεται στην Κρήτη, συνεπώς οι μύθοι που αφορούν τον Δαίδαλο πρέπει να είναι κρητικής καταγωγής.

ΚΥΒΕΙΑ – Τα ζάρια στην αρχαιότητα

Oi “κύβοι» ήταν και είναι τα γνωστά σε όλους «ζάρια». ΄Ηταν μια εφεύρεση του Παλαμήδη, «του επινοητικού με τα μεγάλα μάτια, αλλά άτυχου ήρωα» όπως αναφέρει ο Φιλόστρατος, όταν στην Αυλίδα προετοιμάζονταν οι ΄Ελληνες να πλεύσουν εναντίον της Τροίας. Ο Παυσανίας ανέφερε, ότι τους αφιέρωναν στο ναό της Τύχης.

Οι κύβοι λέγονταν και «πεσσοί και ήταν -όπως  μας λέει ο Σοφοκλής- «μια τερπνή γιατριά της απραγίας».

Λεξικό Ησύχιου ,Διογεν.παροιμ. 5,41 και Σχολιαστή του Πλάτωνα στο Βυζάντιο τομ. 7 σελ. 820 « και πεσσοί δε εισίν κύβοι

παρά το πίπτειν αυτούς ούτως λεγόμενοι»( Γκαζιάνης χ.χρ 18-19 ).

Υπάρχουν στοιχεία που αποδίδουν την πατρότητα του παιχνιδιού στους Αιγυπτίους ή τους Ασιάτες, όμως το  πότε πρωτοεμφανίστηκε παραμένει αδιευκρίνιστο. Κανείς ερευνητής δεν τεκμηριώνει την άποψη πως η Ανατολή γνώριζε το παιχνίδι αυτό πολύ πιο πριν την εποχή του Ομήρου.

Η Πολεμική Τεχνολογία στην Αρχαία Ελλάδα

Από τις δύο μεγάλες σχολές μηχανικών της Αρχαίας Ελλάδας, της Σικελικής του Αρχύτα του Ταραντίνου και της Αλεξανδρινής του Διάδη του Πελαίου, έμελλε να προκύψει η γένεση του πρώτου πυροβόλου όπλου. Η πολύχρονη χρήση των βλητικών μηχανών στην μακεδονική εκστρατεία της Ασίας, εξάντλησε κάθε πειραματικό στάδιο μηχανικών εφαρμογών και έδωσε την δυνατότητα να αναζητηθούν νέες μορφές όπλων με ακόμα καλύτερη κατασκευή και αυξημένο βεληνεκές.

Στις ραψωδίες Δ και Φ της Οδύσσειας, ο Όμηρος, αναφερόμενος στον περίφημο τοξότη Πάνδαρο και στο ισχυρότατο τόξο του

με το οποίο τραυμάτισε το Μενέλαο, καθώς και στο εξίσου ισχυρότατο τόξο του Οδυσσέα με το οποίο σκοτώθηκαν οι μνηστήρες από το μοναδικό αξιόλογο χειριστή του, παρουσιάζει τις αρχαιότερες αρχές της βλητικής. Στα δύο παραπάνω τόξα διαφαίνεται η ανάγκη της αύξησης του βεληνεκούς και η ανάλογη ανάγκη της αύξησης της ισχύος του.

Ντοκουμέντο: Ο βομβαρδισμός του Πειραιά - Σπάνιο κινηματογραφικό υλικό

11 Ιανουαρίου 1944. Αγγλικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν γερμανικούς στόχους στον Πειραιά από τις 12 το μεσημέρι και για 3 ώρες. Από το ανηλεές σφυροκόπημα η πόλη θα υποστεί τεράστιες καταστροφές και τα θύματα θα φτάσουν τις 5.500. Η Γ΄ Τάξη Πληροφορικής του δεύτερου ΕΠΑ.Λ έφτιαξε το πολύ ενδιαφέρον βίντεο.

Δείτε το:

onalert

Αποκάλυψη! Ιδού πώς ήταν προμελετημένο το Ναζιστικό έγκλημα στα Καλάβρυτα!

Έκπληκτη από τις νέες αποκαλύψεις ολόκληρη η Ελλάδα παρακολούθησε στο κανάλι «Ε» και σήμερα την εκπομπή «Μ Ανοιχτά Αυτιά» που έφερε στο φώς της δημοσιότητας, για πρώτη φορά  συγκλονιστικά ντοκουμέντα για την μεγάλη σφαγή της Πελοποννήσου και το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων! 

Ο Νίκος Νικολόπουλος, συνεπικουρούμενος από την συμπαρουσιάστρια του Αμέλια... Αναστασάκη και με καλεσμένους τους κκ Γιώργο Λεκάκη, Δημοσιογράφο και Δρ Βασίλη Καρκούλια, Πρόεδρο της Ένωσης Θυμάτων Γερμανικής Κατοχής παρουσίασε έγγραφα-«φωτιά» που εντοπίστηκαν στο Φράιμπουργκ και αποδεικνύουν πως από το 1942 οι Ναζί είχαν μεθοδεύσει την οργανωμένη θηριωδία κατά της πατρίδας μας.

Αυτοί συνεργάστηκαν με τους Ναζί για να κάψουν τους Έλληνες

Οι Ναζί αναζητούσαν την κοιτίδα των Ινδογερμανών στα Ελληνικά σπήλαια!

Τελικά όλοι κατάγονται(ή θα ήθελαν) από την Ελλάδα,πλην των Ελλήνων!

Μια ξεχασμένη ιστορία, που δείχνει το ενδιαφέρον των Γερμανών να βρουν τις παλαιότατες πολιτισμικές τους ρίζες και μάλιστα στην Ελλάδα, πράγμα που εξηγεί το θαυμασμό αλλά και το φθόνο τους για τον τόπο μας, έρχεται να μας θυμίσει ένα βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαζήση με τίτλο «Σεϊντί.

Το Σεϊντί σήμερα στις παρυφές τη ΚωπαΐδαςΠαλαιολιθική κατοίκηση στη Βοιωτία» του Πάρι Βαρβαρούση. Ο συγγραφέας, ύστερα από μια εισαγωγή στην παλαιολιθική κατοίκηση της Βοιωτίας, φωτίζει την ιστορία του σπηλαίου Σεϊντί Αλιάρτου, μιας φυσικής βεράντας για τον άνθρωπο εκείνης της εποχής, ο οποίος θα μπορούσε να εντοπίσει τα θηράματά του στο στενό πέρασμα άγριων ζώων μεταξύ της λίμνης Κωπαΐδας και του Ελικώνα.

Ιχνη φωτιάς

Τα αρχαία Μεγάλα Παναθήναια και οι τελετές τους

Η εορτή των Παναθηναίων τελούνταν κατά τη διάρκεια του Εκατομβαιών, πρώτου μήνα του αθηναϊκού ημερολογίου, το καλοκαίρι (μέσα Ιουλίου-μέσα Αυγούστου). Η πομπή τελούνταν στις 28 του μήνα, ημέρα των γενεθλίων της θεάς. Κάθε τέσσερα χρόνια όμως, ξεκινώντας από την αναδιοργάνωση της εορτής το 566 π.Χ. από τον επώνυμο άρχοντα Ιπποκλείδη, τελούνταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα τα Μεγάλα Παναθήναια, που περιλάμβαναν τότε θρησκευτικές τελετουργίες και αθλητικούς αγώνες.

Η εορτή των Μεγάλων Παναθηναίων αφορά ιδιαίτερα την Αγορά της Αθήνας, καθώς το μεγαλύτερο τμήμα της πομπής διέτρεχε το εμπορικό και διοικητικό κέντρο της πόλης, μέσω της λεγόμενης Παναθηναϊκής Οδού. Επιπροσθέτως, μια σειρά αθλητικών και μουσικών αγώνων, καθώς και δευτερεύοντα επεισόδια κατά τη διάρκεια της πομπής αφορούν κτήρια και σημεία της Αγοράς. Ταυτόχρονα, πρόκειται με ασφάλεια για το πλέον μαρτυρημένο θρησκευτικό γεγονός που συνδέεται με την Αγορά, αλλά και την καλύτερα γνωστή εορτή του αθηναϊκού κράτους. Στοιχεία για την εορτή είναι γνωστά από την Αρχαϊκή ως τη Ρωμαϊκή περίοδο.

Το 1855 ο Τσάρος Νικόλαος Α’ άκουγε τον Βρετανό Πρέσβυ να θέτει την απαράβατη ντιρεκτίβα: «Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ η Ελλάδα να γίνει Μεγάλη Δύναμη»

Tου Νίκου Καλογερόπουλου

Το παρόν αποτελεί συνέχεια της σειράς ερωτηματικών με τα οποία τελείωνε το προηγούμενο άρθρο μου. Έχουμε φθάσει στο τέλος μιας μακράς διαδικασίας που έχει αρχίσει από το 1973 και φθάνει σήμερα να πλησιάζει τον τελικό της σκοπό.

Δεν θα σταματήσω να το τονίζω, όπως ο Κάτων: Delenda Carthago και Delenda η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδος. Την θέση του Κάτωνος έχουν σήμερα οι κληρονόμοι του ιστορικού γεγονότος που λέγεται ....

....«το Ανατολικό Ζήτημα». Άρχισε επί Αικατερίνης συνεχίζεται με την Ιερή Συμμαχία και υπάρχει ολοζώντανο μέχρι σήμερα, το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι πρωταγωνιστές και τα αίτια.

Οι αρχαίες ρίζες των ονομάτων και επωνύμων μας

Άγγελος, Αχιλλεύς, Aιγεύς, Aιγύπτιος, Αλέξανδρος, Αλκαίος… Ονόματα με ιστορία που απλώνεται σε βάθος δεκάδων αιώνων, τα οποία απαντώνται μέχρι σήμερα αυτούσια ή παραλλαγμένα.

Οι αρχαίοι πρόγονοί μας πίστευαν στην δύναμη και την ορθότητα του ονόματος  και γι΄ αυτό και πρέπει να προσέχουμε τι όνομα δίνουμε στο παιδί μας.

Ένας ιστότοπος επιχειρεί ακριβώς αυτό το πράγμα: να αναδείξει την πολύτιμη ιστορική κληρονομιά που όλοι φέρουμε, χωρίς ίσως να το γνωρίζουμε, μέσα από τα επώνυμα και τα ονόματά μας.Θα τον βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://greekgeneo.blogspot.gr/ 

Το έργο με την τρόικα το έχουμε ξαναδεί

Το 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης κατά την τελευταία πρωθυπουργία του κήρυξε πτώχευση. Τότε επιβλήθηκε μερικός έλεγχος από τους πιστωτές, που ήταν τυπικός κι όχι ουσιαστικός χωρίς δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης στα ελληνικά δημόσια οικονομικά.

Η εμπλοκή όμως της χρεοκοπημένης Ελλάδας σε σύρραξη με την Τουρκία το 1897, στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, βρήκε την Ελλάδα σε εξαιρετικά δυσχερή θέση με τον ελληνικό στρατό ανίκανο να αντιπαραταχθεί στα οθωμανικά στρατεύματα, που είχαν καταλάβει τη Θεσσαλία και τμήμα της Στερεάς Ελλάδας. 

Σπάνιο έγχρωμο βίντεο: Η παράδοση των Γερμανών στα Αμερικάνικα στρατεύματα

Το παρακάτω κινηματογραφικό υλικό δείχνει με έγχρωμα πλάνα την παράδοση των Γερμανών σε στρατεύματα των ΗΠΑ στην Νότια Βοημία, Τσεχοσλοβακία όπως και στην Πράγα. Περίεργο ειναι το γεγονός ότι ορισμένοι Γερμανοί εξακολουθούν να κρατούν όπλα.

Για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κινητοποιήθηκαν περισσότερο από 100 εκατομμύρια άνθρωποι, κάνοντάς τον, τον πιο εκτατεμένο πόλεμο στην ιστορία και οι περρισότερες χώρες που συμμετείχαν, διέθεσαν όλες τις οικονομικές, βιομηχανικές και επιστημονικές τους δυνάμεις στην υπηρεσία του πολέμου και χωρίς κανένα διαχωρισμό των πολιτικών και στρατιωτικών αποθεμάτων. Συνολικά, έχασαν τη ζωή τους πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι, οι περισσότεροι από αυτούς πολίτες, κάνοντας τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, την πιο αιματερή σύρραξη στην ανθρώπινη ιστορία.

Η αρχή του πολέμου θεωρείται η 1η Σεπτεμβρίου του 1939, με την εισβολή των Γερμανών στη Πολωνία και τις ακολουθούμενες κυρήξεις πολέμων στη Γερμανία από την Μεγάλη Βρετανία και την Γαλλία, δύο μέρες μετά. Ο πόλεμος τελείωσε το 1945 με νίκη των Συμμάχων.

Η Σοβιετική Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκαν στις δύο υπερδυνάμεις του πλανήτη και ξεκίνησε ο Ψυχρός Πόλεμος, ο οποίος κράτησε για τα επόμενα 46 χρόνια.

Δείτε το βίντεο:

Οι πρώτες ώρες της τουρκικής εισβολής στη Κύπρο – Πότε “ξύπνησε” το σύστημα

Αποβατική ενέργεια των Τούρκων μέχρι την πρώτη ανακωχή 221600 

Ο Παπαγιάννης φαίνεται ότι άρχισε να ανησυχεί από την 18η και εξέπεμψε το ΣΗΜΑ ΝΔΚ 181125 ΙΟΥΛ  προς ΝΒΧ,ΣΕΠ Α, Β, Δ με κείμενο «ΕΝΤΕΙΝΑΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΟΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΧΩΡΟΥ. ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ΠΑΡΑΥΤΑ ΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΥΠΟΠΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ Η ΑΕΡΟΣ». 

Δεν διέταξε όμως καμιά κίνηση ούτε έλαβε κανένα μέτρο. Ούτε όταν τις βραδινές ώρες της 19ης  άρχισαν να κινούνται προς τη νότια Κύπρο κύματα προσφύγων από τα βόρεια του νησιού. Με ΣΗΜΑ ΓΕΕΦ/3ον ΕΓ 191920 ΙΟΥΛ διατάχθηκε ετοιμότητα εφαρμογής του σχεδίου ΑΦΡΟΔΙΤΗ. Από τις 22:00  τα Radar και του Κορμακίτη και του Ριζοκάρπασου άρχισαν να αναφέρουν ομάδες πλοίων που κατευθυνόταν προς την Κύπρο. 

Ο υπ αριθμόν ένα καταζητούμενος σαμποτέρ κατά των Γερμανών κατακτητών, ήταν ποδοσφαιριστής και κολυμβητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης

Ποιος ήταν ο θρυλικός Ελληνοπολωνός πράκτορας με την κωδική ονομασία "Μπόλμπυ" που διέπρεψε με τη φανέλα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης (Pics) 

Ο Ελληνοπολωνός πράκτορας με την κωδική ονομασία «Μπόλμπυ» κρυβόταν από σπίτι σε σπίτι στην Αθήνα, με τη βοήθεια αντιστασιακών, όπως η Λέλα Καραγιάννη. 

Οι Γερμανοί τον κυνηγούσαν διαρκώς, καθώς ήταν καλά εκπαιδευμένος, με ικανότητες υπεραθλητή και ιδιαίτερα έξυπνος. Ένας σαμποτέρ ικανός για όλα. Και όχι άδικα. Όπως αποδείχθηκε από τους καλύτερους του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.

Άγνωστοι Έλληνες: Μαυροφορεμένοι Σαρακατσάνοι πενθώντας για την Πόλη

Ερευνώντας την μακραίωνη ελληνική παρουσία στην περιοχή των Βαλκανίων και έχοντας αναφερθεί διεξοδικά στους Βλάχους και τους Αρβανίτες, που παρά τις συνεχείς αντίξοες συγκυρίες κρατούν ζωντανή την καταγωγή και την παράδοσή τους, το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στο εξίσου ελληνικό φύλο, τους Σαρακατσάνους ή αλλιώς Σαρακατσαναίους.

Πρόκειται για νομαδικό φύλο, που συνιστά μάλιστα, σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα από τα αρχαιότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η ακριβής καταγωγή τους δεν είναι επαρκώς προσδιορισμένη. Μία εκδοχή είναι πως είναι Ακαρνάνες, από την δυτική Αιτωλοακαρνανία δηλαδή, και συγκεκριμένα από την περιοχή του Βάλτου. Άλλη πως κατάγονται από το χωριό Συράκο της Αράχθου κοντά στα Ιωάννινα.

Χριστούγεννα χρεοκοπίας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου-Η φτώχεια και η εξαθλίωση αγκάλιαζε όλα τα στρώματα!

Συνήθως τέτοιες μέρες αναζητούνται παλιότερα Χριστούγεννα, που να έχουν «επαφές» με την τρέχουσα πραγματικότητα. 

Ατενίζοντας το παρελθόν θα βρούμε πολλές χριστουγεννιάτικες εποχές απαισιοδοξίας και φτώχειας. 

Θα χρειαστεί, όμως, να πάμε οκτώ δεκαετίες πίσω για να συναντήσουμε γιορτές στη σκιά μιας σχεδόν καθολικής ανασφάλειας. 

Στο 1932, όταν τη μεγάλη πλειονότητα είχε καταλάβει ο συλλογικός φόβος για την επιβίωση. Την απειλούσαν όχι οι πόλεμοι, οι φυσικές καταστροφές και οι επιδημίες, αλλά η οικονομική κρίση. Ως «έτος της στενοχωρίας και της κρίσεως» το ονόμαζαν τότε κι έτσι πέρασε ακόμη και σε ζωγραφικές συνθέσεις. 

Η απάντηση στο ερώτημα «πώς περνάς τις γιορτές» θεωρούνταν στα τρέχοντα ρεπορτάζ των εφημερίδων «ακατάλληλη». Ενώ κοινός τόπος ήταν σ΄ άλλα ότι η μισή Αθήνα έλεγε τα κάλαντα στην άλλη μισή. 

Τόση ανάγκη για λίγες δραχμές υπήρχε!

Άγνωστοι Έλληνες: Αρβανίτες, η άσβεστη φλόγα του Ελληνισμού

Έχοντας ως αφετηρία την έντονη παρουσία και δράση του Ελληνισμού στις Βαλκανικές χώρες, συνεχίζουμε το ταξίδι μας με ένα εξίσου γνωστό και σημαντικό τμήμα του, που δεν είναι άλλο από τους περίφημους «Αρβανίτες».

Πολλά ακούγονται γύρω από το όνομα και την καταγωγή τους… Λίγα ισχύουν όμως στην πραγματικότητα. Για να δούμε:

Το Αρβανίτης παράγεται από το Αρβώνιος ή Αρβωνίτης, που υποδήλωνε τον κάτοικο της Άρβωνος, όπως την αναφέρει ο Πολύβιος. Η Άρβων ήταν ελληνική πόλη της Ιλλυρίας. Στην Ιλλυρία, που εκτεινόταν στο μεγαλύτερο μέρος της Αδριατικής, δημιουργήθηκαν ακμάζουσες ελληνικές πολιτείες, όπως η Επίδαμνος, η Έφυρα, η Ακρόλισσος, η Απολλωνία, κ.α.  Οι πόλεις αυτές υπήρξαν οι μοχλοί για την ανάπτυξη ολόκληρης της ιλλυρικής περιοχής.

Οι κατερχόμενοι προς τον Ελλαδικό χώρο από την Ιλλυρία, λόγω διαφόρων αναταραχών στην Βαλκανική Χερσόνησο τον 13^ο αι. μ.Χ., ονομάστηκαν σταδιακά Αρβανίτες. Με δύο λόγια Αρβανίτες θεωρούνται οι Αλβανόφωνοι κάτοικοι της Βορείου Ηπείρου.

Παρά την αλβανοφωνία τους είχαν και έχουν ελληνική συνείδηση. Από την προφορική τους παράδοση γνώριζαν ότι ήταν εξαλβανισμένοι Έλληνες.

Τα κάλαντα στην αρχαιότητα

Συνήθως υποστηρίζεται πως τα Κάλαντα ανάγονται στην εποχή του Βυζαντίου.

Υπάρχουν όμως και λαογράφοι που ανάγουν την απώτατη καταγωγή τους στηναρχαία Αθήνα, όπου επικρατούσε μια όμοια συνήθεια.

Στις γιορτές των Πυανεψίων και των Θαργηλίων, κατά τις οποίες προσφέρονταν θυσίες προς τον Ήλιο, ήταν καθιερωμένο να γυρνούν τα παιδιά στους αθηναϊκούς δρόμους.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετάσχουν σ’ αυτή τη γιορτή ήταν να ζουν και οι δύο γονείς τους. Έξω από κάθε σπίτι τα παιδιά έλεγαν διάφορα άσματα τα οποία είχαν συντεθεί για την περίσταση και συγχρόνως κρεμούσαν στην πόρτα του σπιτιού και ένα κλαδί ελιάς με μερικούς άγουρους καρπούς.

Χριστουγεννιάτικα έθιμα απ’ όλη την Ελλάδα

Κάθε περιοχή της Ελλάδας αυτές τις γιορτινές μέρες αναβιώνει τα δικά της έθιμα και παραδόσεις που έχουν τις ρίζες τους βαθιά πίσω στο χρόνο. Κάποια είναι πολύ γνωστά, άλλα λιγότερο διαδεδομένα. Καλικάντζαροι, φωτιές, γλέντια, παραδοσιακά παιχνίδια και γλυκίσματα είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά ελληνικά Χριστουγεννιάτικα έθιμα. Ας ταξιδέψουμε για λίγο βλέποντας κάποια απ’ αυτά…

Ο Έλληνας που θυσίασε γυναίκα, παιδιά και γονείς για να σώσει το Μεσολόγγι τα Χριστούγεννα του 1822

Χριστούγεννα 1822. Δέκα χιλιάδες Τούρκοι, με επικεφαλής τους Ομέρ Βρυώνη και Κιουταχή, πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι δυνάμεις των πολιορκημένων δεν ξεπερνούσαν του 900 άντρες…

Όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου, η πολιορκία είχε κρατήσει ήδη δύο μήνες και οι Τούρκοι είχαν αρχίσει να κουράζονται. Οι ασθένειες θέριζαν το στρατόπεδο, οι μισθοί καθυστερούσαν, γινόντουσαν συνεχώς επιθέσεις από ομάδες κλεφτών και είχαν αρχίσει κι οι συνηθισμένες διαφωνίες μεταξύ Τούρκων και Αλβανών αξιωματικών.

Τότε, ο Ομέρ Βρυώνης κι ο Κιουταχής αποφασίζουν να διεξάγουν μία νυχτερινή επίθεση. Για εκείνη την εποχή, οι βραδινές επιχειρήσεις δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Δεν υπήρχαν φωτοβολίδες και προβολείς και ήταν τρομερά δύσκολο να συντονιστούν τα τμήματα.

Πεσόντες αεροπόροι της Πολεμικής μας Αεροπορίας, 1950-2010

Ήρωες, αθάνατοι νεκροί!

Aν και η θύμιση τους πολύ κοντινή, άν και στα αυτιά μας βουίζουν ακόμη οι κινητήρες των αεροπλάνων τους, στην καρδιά μας όμως έχουν πάρει θέση κοντά στο Λεωνίδα, στον Παλαιολόγο, στο Διάκο, στον Κανάρη... Ολους αυτούς τους ένδοξους και αθάνατους νεκρούς, που έπεσαν για το μεγαλείο της Ελλάδας και την πρόοδο της Αεροπορίας μας, έχουμε ιερό καθήκον και υποχρέωση να τιμάμε και να αποθανατίζουμε, γιατί μόνο έτσι η θυσία τους δεν θα ‘ναι μόνο ζωντανή ανάμνηση σε μας αλλά και παράδειγμα για τις επόμενες γενιές που θα τις φωτίζει για την πραγμάτωση έργων σπουδαίων και την προάσπιση αξιών υψηλών. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους

Ονόματα Πεσόντων Αεροπόρων Π.Α. περιόδου 1950-2010:

ΤΑΦΙΚΕΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΘΡΑΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΙΝΕΖΩΝ

Παρατηρώντας ορισμένα από τα ταφικά έθιμα των αρχαίων Θρακών, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε περιοχές της αρχαίας Θράκης και συγκεκριμένα σε περιοχές της, που σήμερα καταλαμβάνει η Βουλγαρία,με τα αρχαιολογικά ευρήματα που, σχετικά πρόσφατα, ανακαλύφθηκαν στην Κίνα, μας προξενούν εντύπωση οι ομοιότητες της ταφικής ακολουθίας.

Αναφερόμαστε στην ταφική συνήθεια που ακολουθούνταν στην Αρχαία Θράκη, όπου κοντά στον τάφο του ηγεμόνα ή του ανώτατου άρχοντα, ενταφιάζονταν το άρμα ή τα άρματά του, μαζί με τους ίππους που τα έσερναν, τα οποία ανήκαν σε αυτόν.

Πότε και γιατί απαγορεύτηκαν τα Χριστούγεννα

Είναι μία από τις πιο αγαπημένες γιορτές του χρόνου για μικρούς και μεγάλους. Κι όμως κάποτε τα Χριστούγεννα είχαν απαγορευτεί!

Επί 22 χρόνια οι κάτοικοι της Βοστόνης που έκαναν το… λάθος να ευχηθούν σε κάποιον συμπολίτης του «Χαρούμενα Χριστούγεννα», τιμωρούνταν με πρόστιμο 5 σελινιών.Στις 11 Μαΐου του 1659 πουριτανοί θεοκράτες αποφάσισαν να απαγορεύσουν τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και γιορτές, επιβάλλοντας πρόστιμα σε όσους τολμούσαν να παραβούν τις εντολές.Σύμφωνα με αρχεία του γενικού δικαστηρίου της αποικίας Massachusetts Bay, που επικαλείται το mentalfloss.com, οι Πουριτανοί της εποχής όντως κήρυξαν τα Χριστούγεννα «παράνομα».

Η ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΟΥ ΚΟΥΓΚΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΗΡΟ ΣΑΜΟΥΗΛ

ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ

Κατά τα χρόνια της μεταπολίτευσης ο ελληνικός λαός τίμησε με το παραπάνω και χόρτασε από τις κάθε λογίς «σημαντικές» επετείους, οι οποίες είθισται να κατεβάζουν πλήθος νεολαίων και ενηλίκων σε πορείες, που καταλήγουν σε συμπλοκές και ξυλοδαρμούς με την αστυνομία, σε συχνούς τραυματισμούς των διαδηλωτών, σε καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και εκτονώνονται με συνθήματα όχι για τον τίτλο της επετείου, αλλά κυρίως κατά της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της (ίσως το μόνο σωστό της εκδήλωσης).

Οι πολιτικές δυνάμεις και οι διοργανωτές εορτασμού αυτών των επετείων, είναι λίγο ως πολύ γνωστές και καλά κάνουν, αφού υπάρχει αποδοχή και ανταπόκριση από τον απλό λαό.

Ο ίδιος αυτός λαός όμως, θα έπρεπε να έχει ευρύτερη μνήμη και να τιμά γεγονότα, αγώνες και θυσίες ένδοξων προγόνων αγωνιστών και κυρίως της πρόσφατα συκοφαντημένης, από τους σύγχρονους και γνωστούς εθνοαποδομητές, Επανάστασης του 1821…

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΑΡΙΧΟ ΣΤΗΝ ΜΕΡΚΕΛ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΙΜΑ…

…και όχι με προπαγανδιστικές σοφιστείες από τα εγγόνια των σφαγέων και των δοσίλογων σημίτηδων.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ: ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ, ΜΕΓΑ ΣΠΗΛΑΙΟ, ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ

Είθισται τέτοιες θλιβερές Επετείους, είτε να τις θυμόμαστε φευγαλέα, είτε καθόλου, είτε επειδή “έτσι πρέπει”, για να κάνουμε…αγγαρεία: Κι όμως, αν κάθε Έλληνας και Ελληνίδα μάθαινε στοιχειωδώς την Ιστορία αυτού του τόπου και σεβόταν τους ηρωϊκούς νεκρούς και μάρτυρες, δεν θα μπορούσε κανείς, ούτε ξένος ούτε εγχώριος προδότης, να την “ξαναγράψει” ή να τη μηδενίσει.

Σήμερα, συμπληρώνονται 69 χρόνια από ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, στην μακραίωνη Ιστορία της: Το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ των Καλαβρύτων.

Βάζουμε τη λέξη με κεφαλαία, γιατί δυστυχώς κάποιοι ξεχνούν εύκολα τα ελληνικά Ολοκαυτώματα, ενώ ευχαρίστως ενθυμούνται με…συγκίνηση αυτά άλλων λαών. Είναι η επιλεκτική λήθη και μνήμη που χαρακτηρίζει την εποχή μας.

Η απελευθέρωση της Χειμάρρας, 22 Δεκεμβρίου 1940

Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης

Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα του 1940 και ο Ελληνικός Στρατός στην παράλια ζώνη του μετώπου, στον ελληνοιταλικό πόλεμο, φαινόταν πως είχε καθηλωθεί στο μουσουλμανικό χωριό Μπόρσι, λίγα χιλιόμετρα πριν από την Χειμάρρα. Οι Ιταλοί είχαν οχυρώσει και είχαν καταστήσει σχεδόν απόρθητο το βουνό που είναι πάνω από το χωριό Κηπαρό. Ο ορεινός αυτός όγκος έστεκε σαν τείχος μπροστά στις ελληνικές δυνάμεις και εμπόδιζε την προέλασή τους. Οι ελληνικές επιθέσεις είχαν αποβεί άκαρπες. Τα Ιταλικά πολυβόλα χάρη στην ευνοϊκή θέση που κατείχαν, θέριζαν τα πάντα μπροστά τους. Τότε παρουσίασαν στον διοικητή μια λεβέντισσα Κηπαριώτισσα που είχε έλθει κρυφά από το Κηπαρό και ζητούσε να τον δει. «Μπορώ να σας περάσω από ένα μονοπάτι πίσω από τις γραμμές των Ιταλών» του λέει. Ο διοικητής την κοίταξε στην αρχή με καχυποψία, μπορεί να είναι παγίδα, σκέφτηκε. Όμως κάτι μέσα του, του έλεγε πως μπορούσε να εμπιστευθεί την γυναίκα αυτή. 

Μια εγκαταλλελημένη Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του 1888 στο Καγιάκιοϊ της Τουρκίας!

Ένα Χωριό Φάντασμα

Το Λεβίσσι (τουρκικά: Καγιάκιοϊ Kayaköy), είναι χωριό 8 χιλιόμετρα νότια της Μάκρης (Φετίγιε) στη νοτιοδυτική Τουρκία, όπου ζούσαν Έλληνες της Ανατολίας μέχρι περίπου το 1923. Το χωριό-φάντασμα, που διατηρείται πλέον ως μουσείο, αποτελείται από εκατοντάδες κατοικίες και δύο εκκλησίες, οι οποίες καλύπτουν ένα μικρό μέρος βουνοπλαγιάς και χρησιμεύουν ως τόπο στάθμευσης για τους τουρίστες που επισκέπτονται τη Φετίγιε και το Ολουντενίζ.

Το χωρίο κτίστηκε στα ερείπια της αρχαίας πόλης Καρμυλησσού το 1700. Η περιοχή άλλαξε δημογραφικά μετά το σεισμό που ισοπέδωσε την κοντινή Φετίγιε, γνωστή και ως Μάκρη, το 1856 και τη μεγάλη πυρκαγιά του 1885. Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο (1919-1922), το Λεβίσσι εγκαταλείφθηκε μετά τη συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών που υπογράφηκε από την ελληνική και τουρκική κυβέρνηση το 1923.

Το συγκλονιστικό αφιέρωμα στις αποκαλύψεις του Ολυμπία για τους δοσίλογους και τα παιδιά τους

Εύγε στον Χίο και το Κόντρα που τόλμησαν. Εύγε στον Πάνο Καμμενο που έφερε τις αποκαλύψεις στην Βουλή των Ελλήνων κατά την εισαγωγική του ομιλία για το σκάνδαλο των υποβρυχίων. 70 χρόνια ψέμματα και διαστρέβλωση της ιστορίας, επιτέλους, τώρα έχουν αντίλογο.

Κρυμμένα μυστικά Κωνσταντινούπολης

Υπάρχει κάτι μαγικό στην Πόλη και από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εδώ, μου πλάνεψε την καρδιά και την σκέψη.

Αυτό δεν είναι ούτε οι εμπορικοί της δρόμοι με την πολυκοσμία, ούτε οι κεφτέδες και τα κεμπάπ, ούτε τα δερμάτινα και οι ναργιλέδες. Αυτή η, αρχικά απροσδιόριστη, μαγεία οφείλεται στην Ιστορία και στα Ιερά χώματα τούτης της γής και κάθε φορά που προσπαθώ να συλλάβω στην σκέψη μου την Κωνσταντινούπολη σαν έννοια, κυριεύομαι από δέος και ρίγη συγκίνησης. Μια βροχερή και παγερή μέρα σαν κι αυτή αποφάσισα να έρθω σε άμεση επαφή με τα χώματα των προγόνων μας καθώς θέλησα να εισέλθω στα υπόγεια και κρυμμένα μυστικά της Κωνσταντινούπολης. Η Ιστορία της Βασιλεύουσας ξετυλίγεται συνεχώς μπροστά στα μάτια μου και στην ιστορική χερσόνησο συναντώ συχνά πολλά τέτοια στοιχεία. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το τμήμα του Ιπποδρόμου και συγκεκριμένα αυτό των πεσσών που στήριζαν την Σφενδόνη, το μέρος που βρισκόνταν η στροφή του Ιπποδρόμου.

Η ιατρική περίθαλψη των τραυματιών και ασθενών το 1940 από τις Υγειονομικές υπηρεσίες του Στρατού, τα πλωτά Νοσοκομεία και οι νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Επιμέλεια Αλέξανδρος Γιατζίδης M.D., medlabnews.gr

Ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος (1940-1941)

Στον τομέα της Υγειονομικής Υπηρεσίας, εξαιτίας του αγώνα σε ιδιαίτερα ορεινό έδαφος, αρχικά παρουσιάστηκαν πολλές δυσχέρειες και προβλήματα. Από την Έκθεση του Διευθυντή της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ), από τις 18 Δεκεμβρίου 1940 μέχρι τη διάλυσή του, διαβάζουμε:

«... Η φύσις του εδάφους και η τακτική του πολέμου ιδίως με τας αεροπορικός επιδρομάς, ως και αι εκτάσεις των τομέων εκάστης μεραρχίας εκώλυον την ταχείαν και έγκαιρον ιατρικήν περίθαλψιν των τραυματιών και ασθενών ...».Στη συνέχεια όμως, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Στρατού ενισχύθηκαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, δημιουργήθηκαν νέα, αναπτύχθηκαν νοσηλευτικοί σχηματισμοί εκστρατείας, ορεινά χειρουργεία, μετακινήθηκαν ανεφοδιαστικά όργανα και συστάθηκαν ειδικά σώματα διακομιδής. Οι διακομιδές πραγματοποιούνταν κατ' ανάγκη τη νύχτα για την αποφυγή των αεροπορικών επιδρομών, με αποτέλεσμα τις γνωστές δυσμενείς επιπτώσεις για τους διακομιζόμενους και το προσωπικό.

ΥΨΩΜΑ 731 - ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΥ 1940

Της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού, Υπεύθυνης Σχολικής Βιβλιοθήκης 2ου Ε.Π.Α.Λ. Τρικάλων, Πιστοποιημένης Επιμορφώτριας Ενηλίκων του Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη στο ύψωμα 731 (υψόμετρο) κατά την «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου 1941, προκειμένου οι ιταλικές φασιστικές δυνάμεις με την παρουσία του ίδιου δικτάτορα Μουσολίνι -μετά από τέσσερις μήνες πόλεμο – να δρέψουν μία νίκη κατά της Ελλάδας και να κατέβουν μαζί με τις ναζιστικές δυνάμεις των Γερμανών «νικητές» στην Αθήνα! Το 731 όμως, ανέτρεψε τα σχέδια του(ς). Στο ύψωμα αυτό, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Η Ιστορία για το 731 γράφει: «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό.

ΒΙΝΤΕΟ – Συγκλονιστικές μαρτυρίες – αφηγήσεις πολεμιστών του ’40 στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών

Ήταν ντυμένοι στρατιώτες στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο  έχοντας γράψει ηρωικές στιγμές αυτοθυσίας αποκλειστικά για ανιδιοτελή ιδανικά.

O 103 χρόνος Αριστείδης Κασάρας και ο 92χρόνος Αριστοτέλης Παπαντώτης παλιοί πολεμιστές στο μέτωπο του ’40, θυμούνται την Ιταλική επίθεση που εκδηλώθηκε στις 05:00 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και διηγούνται με κάθε λεπτομέρεια την πορεία προς το μέτωπο και τις μάχες που πήραν μέρος στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών

Τα χρόνια κατέβαλαν το κορμί του 103 χρόνου Αριστείδη Κασάρα, αλλά όχι το πνεύμα του μαχητή.

Το αγέρωχο βλέμμα του θυμίζει ακόμη εκείνο το παλικάρι, με την ατσάλινη θέληση, που πολέμησε απέναντι στα βαριά  ιταλικά οπλικά συστήματα του μηχανοκίνητου πεζικού, μέσα σε υγρά χαρακώματα.

Σεμνοί, όπως όλοι οι πραγματικοί ήρωες, ήρεμοι και πράοι, χωρίς να κάνoυν χρήση των τίτλων τους, αναφέρονται στους  αγώνες, στο μέτωπο κι την αντίσταση που τού χάρισαν μετάλλια, τραύματα και τονίζουν:

Ένα γράμμα από τον μελλοθάνατο Έλληνα Ανδρέα Παναγίδη

Χρήστος Ιακώβου

Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Τα χαράματα της Παρασκευής, 21 Σεπτεμβρίου 1956, οδηγήθηκε στην αγχόνη από το Βρετανικό αποικιακό καθεστώς ο 22χρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Ανδρέας Παναγίδης, μαζί με τους Μιχαήλ Κουτσόφτα και Στέλιο Μαυρομμάτη. Ο Παναγίδης καταγόταν από το Παλιομέτοχο και καταδικάσθηκε για τη εκτέλεση του Βρετανού σμηναγού Πάτρικ Χέιλ. Είχε προηγηθεί ένα περιστατικό όταν Βρετανός στρατιώτης σε έλεγχο στο χώρο εργασίας του Παναγίδη στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, λίγο μετά τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου, βρήκε στη τσάντα του την Ελληνική σημαία και ζήτησε από τον Παναγίδη να του σκουπίσει τα

παπούτσια. Η Ελληνική σημαία αποτελούσε το σύμβολο εθνικής αξιοπρέπειας και αγώνα για τον Παναγίδη και η προσβολή της είχε ως αποτέλεσμα να αντιδράσει και να κτυπήσει άγρια τον Βρετανό. Ήταν ο μοναδικός από τους απαγχονισθέντες ο οποίος ήταν παντρεμένος και άφηνε πίσω του τρία παιδιά και μία σύζυγο. Συγκλονιστικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το θάνατο και αποτυπώνεται στο γράμμα το οποίο έγραψε αμέσως μετά την ειδοποίηση για την εκτέλεση της θανατικής ποινής.

«Της Τα Έδωσα Της Πατρίδος Και Τα Δύο» – Διαβάστε Να Διδαχθείτε!

Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν όποτε ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε.

Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού. Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί, γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες, απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι.

Το άγημα αποδόσεως τιμών στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος. Όλοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής.

Ψηφίδες Ιστορίας για το μεγάλο πανηγύρι της Μεσσήνης και την μεταφορά της εικόνας της Παναγίας από την μονή Βουλκάνου

Μονή Βουλκάνου

 Ημερολογιακά τέτοιες ημέρες το Νησί (και Μεσσήνη στη συνέχεια) ετοιμάζεται για το μεγάλο πανηγύρι του. Το θρησκευτικό πανηγύρι γινόταν στις 23 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία γιορτάζει την Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου, δηλαδή την πανηγυρική λήξη του εορτασμού που άρχισε τον Δεκαπενταύγουστο. Ουσιαστικά επρόκειτο για το “δίδυμο“ πανηγύρι αυτού που γινόταν και συνεχίζει να γίνεται στη Μονή Βουλκάνου, και συνδύαζε τη θρησκευτική τελετή με την εμπορική δραστηριότητα. Το πανηγύρι στη Μονή Βουλκάνου πρέπει να γινόταν από την μεσαιωνική εποχή, και όπως γράφει η Αννα Λαμπροπούλου, αυτή “η υπόθεση μπορεί να ενισχυθεί από το γεγονός ότι το μεσαιωνικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους της Ιθώμης βρισκόταν ακριβώς στη θέση όπου κατά την αρχαιότητα υψωνόταν ο ναός του Ιθωμάτα Διός, προς τιμήν του οποίου γινόταν ετήσια γιορτή, τα Ιθωμαία κατά τον Παυσανία. Η σχέση μεταξύ της ειδωλολατρικής και της χριστιανικής τελετής από άποψη λαογραφική είναι άμεση και υποκρύπτει μια παράδοση που πρέπει να συνεχιζόταν κατά την εποχή της ακμής της μονής, μολονότι δεν υπάρχει άμεση γραπτή μαρτυρία προς το παρόν“.

ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ἄς γίνει ἐπὶ τέλους πραγματικότητα !

 • Ὡς γνωστὸ τὴν 8.6.2012 ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπεφάσισε ὅτι τὰ ἐγκαίνια τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους πρέπει νὰ πραγματοποιηθοῦν τὴν 25.3.2021, καὶ αὐτὸ ἦταν ἀρίστη διατύπωσι…

Ὅμως ποῦ καὶ πῶς, δὲν ἀναφέρθη τίποτε…

• Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Τάματος τοῦ Κολοκοτρώνη ἐπέρασαν σχεδὸν 200 χρόνια.

Ἐπανειλημμένως ἔχομε τονίσει στοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ δώσουν οὔτε μία «τρύπια δεκάρα». Θυσιάζουμε τὰ πάντα νὰ τὸ πραγματοποιήσουμε ἐμεῖς, ἀναλαμβάνοντας τὸν βαρύτατο τοῦτο σταυρό, τὴν δι’ ἰδίων δαπανῶν θεμελίωσιν καὶ ἀποπεράτωσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

Ὅμως ἀπαιτοῦμε

ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῇ εὐλογούσα,

ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα…

• Μὲ τὴν πραγματόποιησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους θὰ τρώγουν τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο πολλὲς χιλιάδες ἑλληνικὲς οἰκογένειες διὰ τοῦ ἱδρῶτος τοῦ προσώπου των. Πρῶτα δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἐλεημοσύνη-συσσίτια.

Τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα θὰ ἔχουν εἰσφορές, γιὰ νὰ δύνανται νὰ δίδουν συντάξεις ἐπιβιώσεως καὶ ὄχι φιλοδωρήματα.

Ἐπιβάλλεται ἡ ὕφεσι νὰ καταπολεμηθῇ μὲ ἐπενδύσεις καὶ ἡ ἀνεργία μὲ θέσεις ἀπασχολήσεως… 

Ἀρχίσαμε ἐκστρατεία ἐκδηλώσεων καὶ ἐκτὸς Ἀθηνῶν.

Μερκούριος Αυτζής :Οι νέες γενιές φαίνεται να αγνοούν σημαντικά ιστορικά γεγονότα και εποχές

«Τα εγγόνια για τους παππούδες» έλεγε ο πατέρας «είναι μεταβρασμένο τσίπουρο», εννοώντας ότι η σχέση αυτή είναι μοναδική

«Το εκπαιδευτικό σύστημα με τους πρόχειρους κάθε φορά πειραματισμούς του αναγκάζει γονείς και παιδιά να ανταγωνίζονται σε λάθος αρένα, εγκλωβισμένοι να ακολουθήσουν το δρόμο που άλλοι σχεδιάζουν, τις πιο πολλές φορές χωρίς όραμα και χωρίς προοπτική»

«Η Ελλάδα των μνημονίων μπορεί να βγει από το αδιέξοδο, μπορεί να γίνει και πάλι υπολογίσιμη και δυνατή. Αρκεί βέβαια να βγούμε από το λήθαργο και την αποχαύνωση και να πετάξουμε ή και να κάψουμε τα «μαγικά μαξιλάρια» πάνω στα οποία επιμελώς και μεθοδευμένα μας έχουν προ πολλού υποβάλει να κοιμόμαστε»

«Είναι κοινός τόπος ότι η βία, απ’ όπου κι αν προέρχεται, γεννάει βία κι αυτό μοιραία οδηγεί την ίδια την κοινωνία σε αυτοκαταστροφή»

Σαν σήμερα πεθαίνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, ο ιεράρχης που αρνήθηκε να υποδεχθεί τους Γερμανούς το 1941

Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ανήκει στην χορεία των Μεγάλων Ιεραρχών μας, που ενσάρκωσαν την παράδοση και τις αρετές των Ηγετών του Γένους και την πιστότητα σ’αυτό μέχρις αυτοθυσίας. 

Οι έμφυτες ικανότητές του και η πλούσια σε περιεχόμενο και έκταση παιδεία του, μαζί με το ακραιφνώς ελληνορθόδοξο φρόνημά του και την αδιάπτωτη συνείδηση του χρέους προς το Γένος/Έθνος και την ιστορία του, ήταν οι προϋποθέσεις της ποιμαντικής του παρουσίας.

Διαβάστε άλλο τι γράφει για αυτόν ο Πρωτοπρ.  π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός,  Ομότίμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών: 

Ελληνικής καταγωγής η Αδριανούπολη στην Βόρειο Ήπειρο,τα ευρήματα αποστομώνουν Αλβανούς και Ιταλούς

400 χρόνια προϊστορίας που δεν "γνωρίζαμε" ως σήμερα, λέει ο Αλβανός καθηγητής αρχαιολογίας, επικεφαλής των Αλβανών αρχαιολόγων στις ανασκαφές στην Αδριανούπολη, Βορείου Ηπείρου.

Έχουν ιδιαίτερη σημασία τα λεγόμενά του, γιατί, πριν την σημερινή συνέντευξη του Αλβανού αρχαιολόγου, την αναγνώριση και την ελληνικότητα της "Αδριανούπολης" στην Βόρειο Ήπειρο και τα ατράνταχτα στοιχεία για τον ανεπτυγμένο ελληνικό πολιτισμό, είχαν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια, από την σύμπραξή του αλβανικού αρχαιολογικού Ινστιτούτου με το Ιταλικό πανεπιστήμιο Μαντσεράτα και εν συνεχεία και με το πανεπιστήμιο Αργυρόκαστρου, ανελέητοι ισχυρισμοί με σκοπό να θάψουν 400 χρόνια προγενέστερου αρχαιοελληνικού πολιτισμού στον κάμπο της Δερόπολης στην Βόρειο Ήπειρο και να επιδιώκουν να το βαφτίσουν και να" μιλάει μόνο ρωμαϊκά."

Αρματαγωγό «Λέσβος»: Μια ιστορία ηρώων που χάθηκε στην ντροπή της προδοσίας

Τριάντα εννέα χρόνια μετά την ηρωική δράση του στην υπεράσπιση της Κύπρου ενάντια στην εισβολή του Αττίλα, το θρυλικό αρματαγωγό παραμένει ξεχασμένο από την πατρίδα. Οπως ξεχασμένο παραμένει και το προσωπικό του, ο ηρωισμός του οποίου πέρασε -περιέργως πώς- στα ψιλά της Ιστορίας Η σκόνη της Ιστορίας, ιδιαίτερα έπειτα από μια μεγάλη εθνική ήττα, όπως ήταν εκείνη του Ελληνισμού στην Κύπρο το 1974, σκεπάζει τις μεγάλες στιγμές. Στη συλλογική μνήμη το καλοκαίρι του 1974 έχει ταυτιστεί με την ντροπή της προδοσίας, που άφησε στα χέρια των Τούρκων το 37% των εδαφών της Κύπρου. Με μια 

μονοκοντυλιά παραγράφηκαν όλα όσα συνέβησαν εκείνες τις ημέρες, οι οποίες έμειναν σκοτεινές, όπως και οι άνθρωποι που σχεδίασαν και εκτέλεσαν το έγκλημα.