Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΟΥΣΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ .

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

Στις 29-5-2016 επισκέφτηκα το χωριό Ανθούσα για να φωτογραφίσω το αυλάκι και το νερόμυλο. Δυσκολεύτηκα αρχικά, γιατί είχα πολλά χρόνια πριν, επισκεφτεί και φωτογραφίσει την περιοχή. Τελικά τα κατάφερα και τώρα προσπαθούμε να βρούμε πληροφοριακό υλικό για το αυλάκι και το νερόμυλο είτε από ηλικιωμένους, είτε από τα πρακτικά της κοινότητας.
Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να βρω το γεφύρι που από πάνω του περνά το αυλάκι του μύλου. Αφού το βρήκα η δυσκολία ήταν πως θα το φωτογραφίσω, γιατί ήταν, σκεπασμένο με βάτα, λυγιές, αγριόχορτα. Με λίγη προσπάθεια ξεπεράστηκε και αυτή η δυσκολία και έγινε η φωτογράφιση του γεφυριού του αυλακιού ,του νερόμυλου της Ανθούσας.

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΡΓΑ ΛΑΓΚΑΔΙΝΩΝ ΜΑΣΤΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΣΤΟ ΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟ 1866

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Mε τον πανεπιστημιακό γιατρό Γιάννη Τσιαούση, με καταγωγή τα Λαγκάδια Γορτυνίας κάνει ταυτοποίηση των έργων των λαγκαδινών μαστόρων.Ένα σπίτι είναι  στο Αλειτούργι της οικογένειας Μαρμαρά, στο οποίο υπάρχει το συμφωνητικό κατασκευής του. Ευχαριστίες στον ιερέα Αριστομένη Μαρμαρά για το πληροφοριακό υλικό που υπάρχει στο πρωτότυπο και δακτυλογραφημένο.
Πολλά συγχαρητήρια στα ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ για το δύσκολο έργο που έχουν δρομολογήσει ,για να το ολοκληρώσουν.

Master plan για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς των Λαγκαδίων. 

Ο Πρόεδρος της ΚΠ ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Γιάννης Τσιαούσης μίλησε στη χθεσινή ημερίδα του Δήμου Γορτυνίας στη Δημητσάνα με θέμα τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Γορτυνίας.

Βρέθηκε ο τάφος του Αριστοτέλη

Διόλου συμπτωματικά, η σχετική ανακοίνωση για τον χώρο που στέγασε την τέφρα του φιλοσόφου, γίνεται στη Θεσσαλονίκη, με την συμπλήρωση 2.400 χρόνων από την γέννησή του και ενώπιον 250 αριστοτελιστών από όλο τον κόσμο.
Περισσότερα από 25 χρόνια αφιέρωσε στις ανασκαφές και την έρευνα ο αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης για να φέρει στο φως τεκμήρια, να τα συναρτήσει με τις αρχαίες πηγές, για να καταλήξει στο συμπέρασμα το οποίο σεμνά είχε ψελλίσει από το 1996.
Ο κ. Σισμανίδης ήταν όσο εργαζόταν στην 16η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, από τους πιο ακριβοθώρητους αρχαιολόγους στη Βόρεια Ελλάδα, από αυτούς που δεν μιλούσαν ποτέ αν αυτό που είχαν να πουν δεν έφερε την σφραγίδα της απόδειξης.

Τελευταίο Ξημέρωμα στα τείχη της Πόλης για τον Παλαιολόγο!!!

«Ο Κωνσταντίνος παρά την συγκινητική ομιλία προς τους πολεμιστές του, γνωρίζει ότι η πτώση της Πόλεως είναι αναπόφευκτη. Σηκώνεται χαράματα, ανεβαίνει στα τείχη για να επιθεωρήσει το στρατό του και να αποχαιρετήσει για τελευταία φορά την Βασιλεύουσα που χάνεται. 

Βλέπει απέναντί του τα στίφη των αιμοδιψών απίστων και αντιλαμβάνεται με ευκολία τα επερχόμενα. Προσεύχεται για τελευταία φορά, ενώ εικόνες άγριων συγκρούσεων, σφαγών, φρίκης και ανείπωτου πόνου περνάνε μπροστά από τα μάτια του. Αναλογίζεται τη μοίρα της Ρωμιοσύνης μετά από εκείνη την ημέρα. 

Σκοτάδι, μαυρίλα παντού, σκλαβοπάζαρα, μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά, εξισλαμισμοί, ξεριζωμοί χωριών ολόκληρων, μαρτύρια και δημιουργία μιας απέραντης στρατιάς Νεομαρτύρων και Αγίων. Θα χαθεί η Ρωμιοσύνη άραγε μετά από την Άλωση;

Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ 6

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

Περπατώντας στο πάρκο του  Παπάγου ,στις 16-5-2016,  είδαμε δίπλα από το ναό της Αναστάσεως  τους 6 τάφους, της δίκης των 6 μέσα στο μικρό πάρκο.  Από τους 6 τάφους μόνο του Γούναρη είχε λουλούδια.Τους φωτογραφίσαμε για να ενημερώσουμε που βρίσκονται οι τάφοι,χωρίς κριτική,γιατί αυτά είναι χιλιογραμμένα.

Ποιός είναι ο εφοπλιστής Πέτρος Νομικός που διέγραψε 2 εκατ. ευρώ από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας

Νέος, επιχειρηματίας στο Λονδίνο, ευγενής, μετρημένος, χαμηλών τόνων, με τα σπαστά του ελληνικά λέει πάντα «Είμαι περήφανος να λέω ότι είμαι Έλληνας». Ο Πέτρος Νομικός, εφοπλιστής ιδιαίτερα γνωστός στο εξωτερικό για τις επιτυχημένες δραστηριότητες του και αγαπητός στον τόπο καταγωγής του την Σαντορίνη, άρχισε να γίνεται γνωστός στην Ελλάδα χάρη στην μη κερδοσκοπική οργάνωση, που ίδρυσε, «Greece Debt Free».

Τότε που η νύφη έπρεπε να έχει προίκα για να μην μείνει στο ''ράφι''!!!!

Αναπαράσταση παραδοσιακού γάμου στις απόκριες την 10ετία του '60
στη Βαλύρα.

Το αναχρονιστικό έθιμο που προκαλούσε κοινωνική κατακραυγή και καταργήθηκε το 1983.

Βεβαίως απαραίτητη προϋπόθεση ήταν, να είναι νύφη παρθένα. Αν δεν ήταν ο γαμπρός ζητούσε πανωπροίκι !!!  

Τώρα έχουν αντιστραφεί οι όροι:Άμα ο υποψήφιος γαμπρός δεν έχει τουλάχιστον ένα σπίτι, δύσκολα γίνεται αποδεκτός!!!

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί !!! 

«Ο γαμπρός μου ζητάει προίκα και δεν μπορώ να τη δώσω» – «Να τον διώξεις» – «Και να μείνει το κορίτσι μου στο ράφι;» Αυτή ήταν μια κλασσική συζήτηση πατεράδων που είχαν κορίτσια της παντρειάς και έπρεπε να δώσουν στον γαμπρό την προίκα που τους ζητούσε.
Ο θεσμός της προίκας, που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα και έφτασε στην νεότερη Ελλάδα ως κωδικοποιημένος νόμος, αποτελούσε εφιάλτη για την ελληνική οικογένεια. Διαβάστε περισσότερα »

ΜΑΓΓΑΝΟΠΗΓΑΔΑ ΣΤΗ ΣΥΡΟ-ΤΗΝΟ.ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ,ΠΗΓΑΔΙ ΦΕΡΕΚΥΔΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.
 ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Υπεύθυνος προγράμματος: Γιάννης Δ. Λύρας

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

ΣΕΝΑΡΙΟ: ΜΑΡΙΑ ΛΑΤΑ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ και επιμέλεια  σεναρίου: ΙΣΜΗΝΗ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ

ΜΑΡΙΑ ΛΑΤΑ: ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ

ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΟΥΡΑΚΗ : ΒΡΟΧΗ

ΣΟΦΙΑ ΛΙΑΝΟΥ: ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΩΝ ΠΑΓΩΝ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΕΣΠΟΤΗ : ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: ΑΝΘΡΩΠΟΣ 1

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΓΚΛΗ: ΑΝΘΡΩΠΟΣ 2

ΑΛΕΞΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ: ΗΛΙΟΣ

ΒΙΒΗ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ: ΧΕΛΙΔΟΝΙ

Διαβάστε περισσότερα »

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ της Γενοκτονίας των Ποντίων! Η κόλαση στον Άγιο Γεώργιο τον Πάτλαμα!!!

Έχουμε διαβάσει σχεδόν όλα τα ντοκουμέντα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Το παρακάτω, αξίζει να διαβαστεί από όλους. Δείχνει μία ακόμα «εφεύρεση αφαίρεσης ανθρώπινων ζωών» από τους τούρκους. 

Το αίμα που χύθηκε στον Πόντο, ζητά μέχρι και σήμερα δικαίωση! Και η δικαίωση θα έρθει για όλη την ανθρωπότητα, όταν δε θα επιτρέψουμε να ξανασυμβούν τέτοιες φρικτές καταστάσεις… 

Η ιστορική μνήμη, δεν πρέπει να μεταβληθεί σε ανάμνηση!

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Πάτλαμα, μία εικόνα κολάσεως

Αντιγραφή από το βιβλίο του Γεωργίου Λαμψίδη Τοπάλ Οσμάν, antexoume

Ελάτε τώρα να παρακολουθήσουμε την ιστορία μιας μεγάλη εκκλησίας που το όνομά της έγινε συνώνυμο με την κόλαση.

ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ 2, Μεσσηνιακά.ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΟΧΑΛΙΑ

       Συμβουλευόμενοι τον Παυσανία, είδαμε στο προηγούμενο σημείωμά μας, πως εγκαταστάθηκαν οι Δωριείς στην Μεσσηνία και την Λακωνία και θα προσπαθήσουμε τώρα να δούμε τι οδήγησε αυτούς τους δύο λαούς, τους Μεσσήνιους και τους Λάκωνες που όπως είπαμε ήτα αδέρφια – λαοί, σε μακροχρόνιους και φονικούς πολέμους μεταξύ των.

Ο κλάδος τω Δωριαίων που κατέλαβε την Λακωνία, εγκαταστάθηκε στη έφορη κοιλάδα του Ευρώτα η οποία όμως είναι κλεισμένη ανάμεσα στα μεγάλα βουνά τον Ταύγετο και τον Πάρνωνα. Με την πάροδο των ετών και την ανάπτυξη του πληθυσμού, ήταν πλέον ανεπαρκής για να συντηρήσει τον λαό και έτσι  σχηματίζοντας ολιγομελείς ομάδες, άρχισαν αρπαγές και ληστείες στους γύρω γείτονές τους. Τα επεισόδια αυτά αντιμετωπίζονταν στην αρχή όπως όπως, αλλά με τον καιρό οι Λάκωνες οργανώθηκαν καλλίτερα σε τακτικό στρατό, σκληραγωγημένο  και έμπειρο οπότε οι επιδρομές τους ήταν πλέον πιο σοβαρές και εκτεταμένες.

Αγορά και ψώνια στην αρχαία Αθήνα

Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος

• Η Αγορά της αρχαίας Αθήνας ήταν χωρισμένη σε διάφορα τμήματα, που ονομάζονταν «κύκλοι». Κάθε τμήμα είχε επίσης μια ονομασία σχετική με το είδος που πουλιόταν σ’ αυτό. Ένας Αθηναίος νοικοκύρης ρωτούσε, ας πούμε, έναν φίλο του, που τον συναντούσε το πρωί στο δρόμο: Πού πηγαίνεις; – Στην αγορά. Στον «Χλωρόν τυρόν».

Αυτό εσήμαινε ότι πήγαινε να ψωνίσει χλωρό, ανάλατο τυρί, στο τμήμα των φρέσκων τυριών. Κάθε τμήμα ή μάλλον, κάθε «κύκλος»της αγοράς, είχε και ένα ειδικό σήμα, σκαλισμένο πάνω σε μάρμαρο και τοποθετημένο σε εμφανές μέρος, ώστε αυτός που πήγαινε για πρώτη φορά εκεί, ο ξένος δηλαδή, να ξέρει ποια κατεύθυνση έπρεπε να ακολουθήσει, για να βρει εύκολα αυτό που ήθελε να αγοράσει.

Η Ελληνική Αρχαιότητα στον σύγχρονο κόσμο

Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος

Ακούμε συχνά να γίνεται λόγος για «Δυτικό Πολιτισμό» και «Ανατολικό Πολιτισμό». Και όταν λέμε «Δυτικό Πολιτισμό», εννοούμε τον Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό Πολιτισμό. Ο Ανατολικός περιλαμβάνει όλη την Ασία. Ο Δυτικός Πολιτισμός έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα, που τον διακρίνει από τον Ανατολικό λεγόμενο Πολιτισμό. Αυτό το γνώρισμα του Δυτικού Πολιτισμού το ονόμασε ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς φιλολόγους του 20ου αιώνα ο Βέρνερ Γιαίγκερ «Ελληνοκεντρικότητα».

Αυτό σημαίνει, ότι ο Δυτικός κόσμος έχει πνευματικό κέντρο και πολιτιστικό πυρήνα το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και την ελληνική αντίληψη περί ανθρώπου, μορφώσεως και ζωής. Επειδή δε η Ελληνοκεντρικότητα αυτή του Δυτικού κόσμου είναι διαρκές φαινόμενο όχι μόνον του σύγχρονου κόσμου, αλλά και όλων σχεδόν των μετά τους αρχαίους Έλληνες εποχών, λαών και ανθρώπων, είναι δηλαδή υπερχρονικό και σχεδόν οικουμενικό και παγκόσμιο φαινόμενο, όλοι οι μεγάλοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί κλασικοί φιλόλογοι, ιστορικοί και φιλόσοφοι ομιλούν για την πνευματική παρουσία της Ελληνικής Αρχαιότητας στη ζωή των ανθρώπων και ιδιαίτερα των ανθρώπων του Δυτικού κόσμου. Παλαιότερα την παρουσία αυτή την ονόμασαν «Ελληνικό θαύμα».

Μια προοπτική για το Ισλάμ

Ο Δρ Peter Hammond γεννήθηκε στο Κέιπ Τάουν το 1960, μεγάλωσε στη Ροδεσία και τελικά ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.

Το επόμενο είναι μια προσαρμογή από το βιβλίο του Δρ Peter Hammond: "Δουλεία, Τρομοκρατία και το Ισλάμ: Οι Ιστορικές Ρίζες και η Σύγχρονη Απειλή"

Το Ισλάμ δεν είναι μια θρησκεία, ούτε είναι μια λατρεία. Στην πληρέστερη μορφή της, είναι ένα 100% πλήρες σύνολο συστήματος ζωής.

Το Ισλάμ έχει θρησκευτικά, νομικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και στρατιωτικά στοιχεία. Το θρησκευτική συστατικό είναι μια γενειάδα για όλα τα άλλα συστατικά.

Ο εξισλαμισμός ξεκινάει όταν υπάρχουν επαρκείς μουσουλμάνοι σε μια χώρα για να κινητοποιήσουν τα θρησκευτικά τους προνόμια. 

Όταν πολιτικά ορθές, ανεκτικές και πολυπολιτισμικές κοινωνίες συμφωνούν με τις μουσουλμανικές απαιτήσεις για θρησκευτικά προνόμια, μερικά από τα άλλα Ισλαμικά συστατικά επίσης τείνουν να παρεισφρήνουν.

«Αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά. Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις. Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.»

 Μίκης Θεοδωράκης, 1968

Όταν ο Μ. Θεοδωράκης έγραφε αυτούς τους στίχους δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο επίκαιροι θα γινόταν μετά από σχεδόν πενήντα χρόνια.

 Και κυρίως πως η αναγέννηση της Ελλάδας θα περνούσε μέσα από τον εξευτελισμό και την ταπείνωση ενός κόμματος της Αριστεράς.

Δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ο διάσημος μουσικοσυνθέτης πως η πατρίδα μας θα ξαναγίνει αυτό που ήταν, όταν καταρρεύσουν τα ιδεολογήματα που αυτός υπηρετούσε τότε, όταν έγραφε αυτούς τους στίχους. Το 1968 υπήρχε η πίστη πως η πτώση της δικτατορίας θα συνοδευτεί και από εθνική ανάταση. Πως την κατάπτωση, μοιραία θα την διαδεχθεί η ανύψωση.

Η Ελληνική Κοινότητα της Οδησσού, 250 Χρόνια Εθνικής Ανάτασης!

Επιμέλεια-παρουσίαση:

Δρ. Νικήτας Σίμος

Οικονομολόγος

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση και το Hellenic American College (HAEC) σε συνεργασία με το... Σωματείο Ελληνικές Ρίζες παρουσιάζουν εκδήλωση αφιερωμένη στην Ελληνική Κοινότητα της Οδησσού. Κεντρικοί ομιλητές της εκδήλωσης είναι η Δρ. Τζελίνα Χαρλαύτη, Καθηγήτρια Ναυτιλιακής Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, η Δρ. Nαταλία Μπάσενκο-Κόρμαλη, Καθηγήτρια της Ελληνικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Μαριούπολης και η κ. Άννα Συντορένκο υποψήφια Δρ. Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Την εκδήλωση συντονίζει ο Δρ. Νικήτας Σίμος, Μέλος ΔΣ του Σωματείου «Ελληνικές Ρίζες».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 20 Μαΐου, στις 19:00, στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι).

Επίτιμος προσκεκλημένος είναι ο Πρέσβης της Ουκρανίας στην Ελλάδα Dr. Volodomyr Shkurov, ο οποίος και θα ανοίξει την εκδήλωση.

Πώς λέγονταν παλιά οι γειτονιές της Αθήνας; Διαβάστε περισσότερα: Πώς λέγονταν παλιά οι γειτονιές της Αθήνας;

Πού βρίσκονταν τα Κατσικάδικα; Πώς λέγονται σήμερα οι Κουκουβάουνες; Πού είναι το Τουρκολίμανο και ποια γειτονιά γνωρίζουν οι κάτοικοι της και ως Μαγκουφάνα; Ακολουθήστε μας, σε μια βόλτα στα παλιά τοπωνύμια των περιοχών της Αθήνας.Κατσικάδικα: 

Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακόμα σχεδιαζόταν η Πλατεία Δεξαμενής, το Κολωνάκι αποκαλούταν Κατσικάδικα, και βόρεια της πλατείας δεν υπήρχαν παρά καλύβες βοσκών. Τα κατσικάκια τους, μάλιστα, έφαγαν –στην κυριολεξία– την πρώτη απόπειρα δεντροφύτευσης του Λυκαβηττού. Κουκουβάουνες: Λεγόταν η σημερινή Μεταμόρφωση, πριν η μανία να καταργήσουμε τα αρβανίτικα τοπωνύμια «χτυπήσει» την Αττική, και γίνουν τα Λιόσια Ίλιον, η Χασιά Φυλή, το Μενίδι Αχαρνές και το Λιόπεσι Παιανία. 

Κύκλωπες και ΜΑΤΡΙΞ

Παρ όλο που ο μύθος του σπηλαίου είναι μια παλαιά πλατωνική αλληγορία, τίποτε δεν είναι πιο επίκαιρο και διαχρονικό, από  τον αφηρημένο πυρήνα του μύθου, αυτού.

Η σπηλιά, κοιλότητα,  είναι  μια έννοια που στα Ομηρικά Έπη περιγράφεται και τονίζεται χαρακτηριστικά, τόσο στις κοίλες ΝΗΕΣ των Αχαιών, όσο και σε σπήλαια ομηρικά.

ΟΙ ΝΗΕΣ σκέψεις του κοίλου εγκεφάλου των μακρυμάλληδων,    καρηκομόωντων  ,  πολεμιστών, έξω από τα τείχη της Τροίας,   η σπηλιά του Κύκλωπα, της  Καλυψούς, αλλά και το άντρο των Νυμφών, που κρύβει τα δώρα των Φαιάκων  ο Οδυσσέας, είναι   διάσημα ΣΠΗΛΑΙΑ, του διάσημου Ομηρικού Έπους, καθώς και το  άντρο που ανατρέφεται, ο ηγέτης Ζευς, του Ολύμπου, αρχηγός, κάτω  από το μάτι του καταβροχθιστή Κρόνου, Χρόνου.

Ο Ρόλος Των Εβραίων Στην Επανάσταση Του 1821 - Διαβάστε και φρίξτε... έμάσαγαν τα αυτιά!!!

Η κήρυξη της Επαναστάσεως Του 1821 αποδεικνύει πλέον και στον πιό κακοπροαίρετα καί δύσπιστο, την στάσι των Εβραίων έναντι των Ελλήνων. Τώρα πιά οι εβραίοι δεν είναι κατάσκοποι, φοροεισπράκτορες, προδότες, δολοφόνοι, όπως ήταν πρίν. 

Τώρα δρουν ομαδικά σαν Εβραίοι και σφάζουν τους Ελληνες. Γιά το ολοκαύτωμα των Ελλήνων από τους Εβραίους το 1821 δυστυχώς δεν γραφήκανε βιβλία. 'Ο,τι γνωρίζουμε το ξέρουμε από τα αξιόπιστα Απομνημονεύματα των Αγωνιστών Του 1821. Τα παιδιά μας στο σχολείο μαθαίνουν για τις σφαγές, που διέπραξαν οι Τούρκοι. Γιά τα εγκλήματα των Εβραίων δεν τους λέγουν τίποτε. 

Παραδείγματος χάριν, από τα απομνημονεύματα του Λ. Κουτσονίκα {«Απομν. αγωνιστών 1821» τόμος 6ος, σελ. 91} μαθαίνουμε για την είσβολή των εβραίων στη Νάουσα: « ...oi δέ θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιουδαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως έγένοντο δήμοι, σφάζοντες ως ζώα τους ανθρώπους. 

Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν διά τάς τρομερωτάτας άνοσιουργίας αυτών, και έν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου ».

Όπλα κατά των πολεμίων της Πίστεως

Τον μήνα Μάιο, αν και ζούμε την χαρά της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού αναθυμόμαστε και τα πάθη του Γένους, τις Γενοκτονίες και την άλωση της Βασιλεύουσας. Χίλια χρόνια έχουμε δίπλα μας το λυσσασμένο θηρίο της Ανατολής, την «μάστιγα» της Ασίας. Αιώνες τώρα πίνει αίμα ρωμαίικο, παραμένει αχόρταγο και άπληστο.

Και εμείς, όσοι απομείναμε Έλληνες σε τούτο τον ευλογημένο τόπο, τις κρισιμότερες ώρες της νεότερης ιστορίας μας βρεθήκαμε με ό,τι χειρότερο έχουν να επιδείξουν τα κομματικά διαφθορεία. Αντί να ομονοούμε ενώπιον του φοβερού κινδύνου που ονομάζεται Τουρκία, η οποία ποδηγετείται απο έναν- τύπου Χίτλερ-παράφρονα Ερντογάν, παρακολουθούμε τις βατραχομυομαχίες του πολιτικού κηφηναριού.

Η θεραπευτική δύναμη της Οδύσσειας του Ομήρου

Γράφει η Ιουλία Πιτσούλη

Η ομηρική Οδύσσεια είναι μια μορφή βαθιάς θεραπείας. Το Ομηρικό έπος είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας που μας καλεί να λύσουμε τα σκοινιά που μας δένουν με την περιορισμένη αντίληψη του εαυτού μας και να ανοιχτούμε στις απέραντες μέσα μας θάλασσες αναζητώντας κάτι πολύτιμο. Τον αληθινό εαυτό μας.Ποιος είναι ο Οδυσσέας; Είστε, εσείς, εγώ, ο κάθε άνθρωπος. Πλάνητες όπως αυτός, περιπλανώμεθα από εμπειρία σε εμπειρία, γευόμαστε τους γλυκούς καρπούς των Λωτοφάγων, ξεχνιόμαστε από το τραγούδι των Σειρήνων, συντριβόμαστε ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη λαχταρώντας πάντα την επιστροφή μας στην επουράνια μακαριότητα και στην Πηνελόπη-ψυχή μας. Η Οδύσσεια είναι το τραγούδι του νόστου, η λαχτάρα και ο πόνος μας για τον γυρισμό στην Πηγή μας.

Γιατί ο Πούτιν επενδύει στην Ορθοδοξία

Εν όψει της επίσκεψης του Ρώσου προέδρου στην Ελλάδα, το νέο βιβλίο «Στο μυαλό του Βλαντιμίρ Πούτιν» αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς αναλύει το όραμά του για τη δημιουργία μιας ορθόδοξης αυτοκρατορίας, που καθιστά σύμμαχο την Ελλαδική Εκκλησία και φυσικά το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Δεν είναι μόνο από τους επιδραστικότερους ανθρώπους στον πλανήτη, σύμφωνα με το περιοδικό «Time», τη λίστα Forbes και τη διεθνή κοινή γνώμη, αλλά κι αυτός που κατάφερε να επανενώσει τη διαλυμένη Σοβιετική Ενωση.