ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΙΚΡΟΜΑΝΗΣ - ΕΜΠΛΑΚΙΩΝ, ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ΜΙΚΡΟΜΑΝΗΣ - ΑΝΔΡΟΥΣΗΣ .

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

20 Απριλίου 1829 ανακήρυξαν τον κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννην Αντωνίου Καποδίστριαν “γνήσιον πολίτην'' της Επαρχίας Μικρομάνης.

 ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΙΚΡΟΜΑΝΗΣ  1715- 1835;

Κατά την περίοδο της Β΄ Τουρκοκρατίας  στην Πελοπόννησο  715-1821)   συστάθηκε απο τους  Τούρκους με  δική τους επιλογή ο καζάς (επαρχία)  της Κιουτζιουκμάνης (Μικρής Μάνης),για να διακρίνεται ως; Τοπωνύμιο  από τη Μεγάλη Μάνη του Ζυγού ή Πενταδάκτυλου (Ταΰγετος). Διατηρήθηκε η Επαρχία  κατά την επανάσταση και μετά την απελευθέρωση ώς το 1835 που συνεστήθησαν οι δήμοι, αλλά και μέχρι το 1843-44 ως εκλογική  περιφέρεια. Στην Επαρχία Μικρομάνης υπάγονταν τα  και τα 11  χωριά  και οικισμοί.  Μικρομάνη (έδρα), Στενύκλαρος (Αλητούργι), Καμάρι (συνοικισμός, σημερινή Θουρία) , Καλάμι  , Αντικάλαμος, Κωνσταντίνοι,  Βαλύρα (Τζεφερεμίνι), ,  Ανδανία (Σανδάνι), Φίλια, Κεραστάρι ,και Σπανοχώρι  μέχρι και το 1828. 

  Η Μικρομάνη   δεν είχε  κάποιον αγά για κάτοχό της, ήταν ανεξάρτητη και  είχε μόνον  οικονομική εξάρτηση από τον πασά  των Πατρών ("Μικρομάνη", σελ.  24). Δεν  είχε αγά, όπως το χωριό  Ασλάγας > ασλάν  = λιοντάρι)   ή κάποιον τούρκο στρατιωτικό  όπως ο  Κουρττσαούσης, Κουρτ= λύκος   και τσαούσης = λοχίας),σήμ.  Σπερχογεία  (η) .Μονον  το  1815  βρίσκουμε στην Κιουτζιούκ Μάνη  έναν ζαπτιέ (ζαπίτη ) τον Μπεΐκ  αγα.  (¨Μικρομάνη" σελ. 25.) 

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΡΟΙΖΗΝΑΣ 1827,ΑΦΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1828 , ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 1831 ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ .

 

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Από 3 διαφορετικά αρχεία,  έχουμε 4 πρωτότυπα έγγραφα  που αναφέρονται στους κατοίκους των χωριών της επαρχίας Μικρομάνης (μεταξύ αυτών είναι και οι κάτοικοι Βαλύρας, τότε Τζεφερεμίνι )  με θέμα τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος.Το πρώτο αρχείο είναι από τα ΓΑΚ αρχείο Βλαχογιάννη φάκελλος 220, το δεύτερο από το αρχείο της Ελληνικής Παλιγγενεσίας Τόμοι 20, 22  ,και τ ο τρίτο από τη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος  φύλλο 58 31-8-1831. Το αρχείο Βλαχογιάννη το έχει και στο βιβλίο του ο αείμνηστος Μίμης Φερέτος στα Μεσσηνιακά. 

Ο Ιωάννης Καποδίστριας εκλέχτηκε κυβερνήτης της Ελλάδας από την Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας (άνοιξη 1827) και στις αρχές του 1828 ήρθε στο Ναύπλιο. Στην εθνοσυνέλευση συμμετείχαν από τη Βαλύρα 33 εκλέκτορες (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τόμος 20 σελίδες 1-10), και στους επίσημους (146, 245 ατόμων) ήταν και ο Μιχάλης Παπασαραντόπουλος  στις 2 συνελεύσεις  Επιδαύρου 1926-Τροιζήνας 1927  

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΥΡΑΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ.Η ΜΑΣΣΑΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ

 ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟΥΔΗ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

 Περιγραφή

Τα θεμέλια της πρώτης ελληνικής Κοινότητας στη Μασσαλία μπαίνουν το 1820 με την ίδρυση της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας από εμπόρους, κυρίως Χιώτες, εγκατεστημένους ήδη μόνιμα στο λιμάνι. Η Κοινότητα ενδυναμώνεται με τη σταδιακή άφιξη άλλων εμπόρων από την Κωνσταντινούπολη και τα Ιόνια νησιά, γίνεται σύντομα σημαντικό μέλος της ελληνικής επιχειρηματικής διασποράς και επιβάλλεται στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης. Στις αρχές του 20ού αιώνα, μέλη των ίδιων πάντα αρχοντικών εμπορικών οικογενειών διοικούν την Κοινότητα και την ελληνορθόδοξη Εκκλησία.

Μετά το 1916, η σύνθεση και η κοινωνικοοικονομική διαστρωμάτωση της τοπικής ελληνικής διασποράς μεταβάλλονται ριζικά από διαδοχικά κύματα προσφύγων και μεταναστών. Αμφίδρομες σχέσεις και αλληλεπιδράσεις δημιουργούνται μεταξύ των κυρίων συνιστωσών της νέας πολυπληθούς και ετερογενούς παροικίας, οι οποίες εκφράζονται ανάλογα με τις ιστορικές συνθήκες και τα πρόσωπα, διαταράσσουν την κοινωνική συνοχή της και συντελούν αναπόφευκτα στην τελική και πλήρη διαφοροποίησή της.

Διαβάστε περισσότερα »

To εργοστάσιο «Βότρυς» και το σταφιδικό συλλαλητήριο το 1934, στη Βαλύρα Μεσσηνίας.

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Η  σταφίδα είναι το αποξηραμένο σταφύλι. Τρώγεται σκέτη ως γλυκό και προστίθεται συνήθως σε κέικ. Παράγεται από ορισμένες ποικιλίες σταφυλιού όπως η σουλτανίνα ή η κορινθιακή ποικιλία. Η κύρια διεργασία παραγωγής έχει να κάνει με την ξήρανση των σταφυλιών στον ήλιο για μερικές ημέρες, ενώ ύστερα μπορεί να χρησιμοποιηθούν ορισμένα πρόσθετα προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα και να επεκταθεί ο χρόνος αποθήκευσης. H σταφίδα είναι χρώματος μαύρου και λέγεται κορινθιακή, χρώματος λευκού και λέγεται σουλτανίνα και σταφίδα σουλτανίνα εισαγωγής, εδώ και λίγα χρόνια από Ισραήλ, που καλλιεργείται   στην Ελλάδα. χρώματος μαύρου. Ο τρύγος, το αλώνι και η προετοιμασία του, το άπλωμα των σταφυλιών, η αποξηρανσή τους, το τρίψιμο και δρυμόνιασμα, το μακηνάρισμα και το σάκιασμα, το ποιοτικό της σταφίδας  ανήκουν στο παρελθόν

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΑΛΥΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΒΑΛΥΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ 100 ΦΥΛΛΩΝ

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

1.Η εφημερίδα Βαλύρα κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο την 1-8-1982 και το τελευταίο φύλλο τον Ιούνιο του 1999.

2.Στα 18 περίπου χρόνια τυπώθηκαν συνολικά 104 φύλλα.

3.Σε 1 χρόνο τυπώθηκαν 8 φύλλα                                                    Σύνολο=8

4.Σε 6 διαφορετικά χρόνια, τυπώθηκαν  7 φύλλα κάθε χρονιά.       Σύνολο=42

5.Σε 5 διαφορετικά χρόνια τυπώθηκαν  6 φύλλα κάθε χρονιά .       Σύνολο=30 

6.Σε 4 διαφορετικά χρόνια τυπώθηκαν 5 φύλλα κάθε χρονιά .        Σύνολο=20 και

7.Δύο  χρονιές αντίστοιχα  ανά χρονιά τυπώθηκαν 3,1 φύλλα.        Σύνολο=4

8.Από τα 104 φύλλα σε 3 διαφορετικές εκδόσεις τα φύλλα με μικρό μέγεθος είναι 43 και οι υπόλοιπες εκδόσεις  σε μεγάλο μέγεθος.

Διαβάστε περισσότερα »

ARXEIO ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΕΒΔΟΜΑΔΑ” ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΑΠΟ 4\9\2000-8\10\2001

 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

Όταν ήμουν   εκπαιδευτικός στην Πάτρα, στην τοπική εφημερίδα της Πάτρας ,δημοσίευα για την τοπική Ιστορία της Βαλύρας, της περιοχής, και διάφορα θέματα γενικού ενδιαφέροντος.Το  αρχείο υπάρχει σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή ,καθώς και  το αρχείο της εφημερίας Βαλύρα, και είναι στη διάθεση του  κάθε ενδιαφερόμενου, που ενδιαφέρεται για την τοπική ιστορία του τόπου μας, η οποιοδήποτε δημοσιευμένο άρθρο.

Η επόμενη  ανάρτηση θα είναι για την εφημερίδα της Βαλύρας.

Αναγράφονται οι τίτλοι των άρθρων  και οι αντίστοιχες ημερομηνίες τους.

Διαβάστε περισσότερα »

«Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) Δήμου Ιθώμης» Ν. Μεσσηνίας

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

Ο Δήμος εμφανίστηκε ξανά με το "Σχέδιο Καποδίστριας" το 1997 από συνένωση των κοινοτήτων: Αριστοδήμειο, Αρσινόη, Αρχαία Μεσσήνη(Οικισμοί: Μαυρομμάτι Ιθώμης, Πετράλωνα, Μονή Βουλκάνου), Βαλύρα, Ζεμπρίσια (Οικισμοί: Ζεμπρίσια, Κογχύλιο), Κεφαλληνού, Λάμπαινα, Ρευματιά (Λούμι) (Οικισμοί: Ρευματιά, Χρυσότοπο). Έδρα του Δήμου ορίστηκε η Βαλύρα και ιστορική το Μαυρομμάτι. Ο πραγματικός πληθυσμός ανέρχεται σε  2.466 κατοίκους (ΕΣΥΕ,2001).

ΒΑΛΥΡΑ

Η Βαλύρα αποτελεί κωμόπολη της Μεσσηνίας. Είναι η έδρα του Δήμου Ιθώμης και απέχει 23χλμ. από την Καλαμάτα. Χτισμένη στους πρόποδες του Ιερού όρους της Ιθώμης, σε μια παραγωγική κοιλάδα που διασχίζουν οι ποταμοί Πάμισος και Μαυροζούμενα, αριθμεί 1.005 κατοίκους (ΕΣΥΕ,2001). Η θέση της Βαλύρας ταυτίζεται με την ιστορία της Αρχαίας Μεσσήνης. Το όνομα δόθηκε από τον προομηρικό μουσικό Θάμυρι (Β Ραψωδία Ιλιάδα 594-605) φημισμένο για την ομορφιά, τραγούδι και λύρα του, που θέλησε να ανταγωνιστεί τις μούσες, έχασε όμως, τυφλώθηκε και πέταξε τη λύρα του. Έχει γράψει γι αυτό, ο Ιωνάς Κεφαλάς και το αφιερώνει στο Βαλυραίο δάσκαλο Νιφόρο. Το όνομα Τζεφερεμίνι στο γνωστό ενετικό κατάλογο του Pacigico το 1690 και ήταν ένα από τα 68 χωριά της Ανδρούσας. Η Βαλύρα με την ενεργό συμμετοχή της στο μεγάλο ξεσηκωμό του 1821 δίνει γενναίο παρόν για την υπόθεση της πολυπόθητης λευτεριάς. Φέρνοντας στη δημοσιότητα για πρώτη φορά τα άγνωστα ντοκουμέντα, από το ΓΑΚ Υπουργείο πολέμου (30 Αυγούστου 1825) ρίχνει φώς σε μια άγνωστη για πολλούς σελίδα της Βαλυραίικης ιστορίας. Οι Βαλυραίοι, ανήκαν στο σώμα των οπλαρχηγών Παναγιώτη Κεφάλα από το Δυράχι της Μεγαλόπολης και του Αλέξη Αναστασόπουλου από το Ζευγολατιό Μεσσηνίας. Έλαβαν μέρος στην πολιορκία και την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς, στις μάχες του Βαλτετσίου των Δερβενακίων και της Κορίνθου. Συμμετείχαν επίσης το 1824 στις αμυντικές προσπάθειες στα παράλια της Μεσσηνίας, για απόκρουση πιθανής επιδρομής των Αράβων οι οποίοι βοηθούσαν τότε την καταρρέουσα Τουρκική Αυτοκρατορία, στη μάχη στο Μανιάκι, στις 20/5/1825 και στη μάχη Βέργας – Αλμυρού στις 22-24/6/1826.

Διαβάστε περισσότερα »

ΟΙ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

 1.Ο Oραματιστής Παπαφλέσσας για τη Λαογραφία 

Το ενδιαφέρον του Παπαφλέσσα για την παιδεία, λαογραφία ,  για τη μόρφωση του λαού και τη διαπαιδαγώγησή του μας είναι γνωστά από πολλά έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας και θα αναφερθούμε σε τέσσερα από αυτά.

- Από το 1818 όταν βρισκόταν στη πόλη ρίχνει την ιδέα για την ίδρυση σχολείου στη γενέτειρά του στη Πολιανή για τη λειτουργία του οποίου υπόσχεται να στέλνει 1000 γρόσια το χρόνο και "διδάσκαλο έμπειρο..."

Έγραφε στους Πολιανίτες

"...Αίτιον του εξευγενισμού της ανθρωπότητας δεν είναι άλλο ειμί η παιδεία, την οποία ως προίκα ο ποιητής μας Θεός εχάρισεν εις ημάς δια να ακούομεν το λογικόν μας και να αντιμαχώμεθα εις όλους τους αισθητούς εχθρούς των συμφερόντων της ψυχής και του σώματός μας

*Λόγιος Ερμής φύλλο 10-15 Μαΐου 1820 σελίδα 304-305.

Διαβάστε περισσότερα »

ΗΜΙΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 1929-1937. ΟΙ 71 ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ

  ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ.

 Το Ημιγυμνάσιο  στη Βαλύρα λειτούργησε τα έτη 1929-1937.Το κτίριο που στεγάζει σήμερα το δημοτικό και νηπιαγωγείο Βαλύρας κτίστηκε το 1924 και πριν στεγάζονταν στις οικίες Σταυριανόπουλου, Τσώνη, και Καρύδη. Έχουμε στο αρχείο μας μια δισέλιδη επιστολή του τότε μαθητή Αλέξη Σιάγκρη, που μας περιγράφει πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Στη λειτουργία του Ημιγυμνασίου Βαλύρας  σχολείου φοίτησαν συνολικά 342 μαθητές από 20 χωριά  και οι μαθητές-τριες που φοίτησαν από το χωριό μας ήταν συνολικά 71.

Σε συνεργασία με το Μεροπαίο πολιτικό μηχανικό Γιάννη Ρήγα όλα τα αρχεία των σχολείων της Βαλύρας τα έχει  μετατρέψει σε μορφή εξέλ και τον ευχαριστώ.

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 1922 - 1928 .132 Μαθητές και μαθήτριες του σχολείου με τόπο γέννησης τη Βαλύρα

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Το Ελληνικό σχολείο Βαλύρας λειτούργησε τα έτη 1922-28, και στη συνέχεια το Ημιγυμνάσιο 1929-1937.Το κτίριο που στεγάζει σήμερα το δημοτικό και νηπιαγωγείο Βαλύρας κτίστηκε το 1924 και πριν στεγάζονταν στις οικίες Σταυριανόπουλου, Τσώνη, και Καρύδη. Έχουμε στο αρχείο μας μια δισέλιδη επιστολή του τότε μαθητή Αλέξη Σιάγκρη, που μας περιγράφει πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Στη λειτουργία του Ελληνικού σχολείου φοίτησαν συνολικά 1017 μαθητές από 32 χωριά  και οι μαθητές-τριες που φοίτησαν από το χωριό μας ήταν συνολικά 132.

Σε συνεργασία με το Μεροπαίο πολιτικό μηχανικό Γιάννη Ρήγα όλα τα αρχεία των σχολείων της Βαλύρας τα έχει  μετατρέψει σε μορφή εξέλ και τον ευχαριστώ.

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ. ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ.

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Με τον Παναγιώτη Θωμόπουλο συναντηθήκαμε στη Βαλύρα πριν μερικά χρόνια ,αφού είχε μελετήσει  για το φραγκόσυκο στην ιστοσελίδα μου και του είχα μαζέψει μερικά. Διαπίστωσε ότι του έκαναν πολύ καλό στην υγεία του και του έγινε όραμα ζωής να ασχοληθεί με το φραγκόσυκο , και  του γνώρισα τον παλιό μαθητή μου στην Πάτρα Γιώργο Σειραγάκη ο οποίος έχει εργαστήριο ανάλυσης και πιστοποίησης τροφίμων και ποτών στην Αγία Παρασκευή στην Αθήνα.

Τελικά έγινε ένας επιχειρηματίας -επαγγελματίας με πρώτη ύλη το φραγκόσυκο, και εύχομαι να βρεθούν και άλλη μιμητές και με άλλα καινοτόμα προϊόντα με πρώτη ύλη το φραγκόσυκο.Η καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς δεν απαιτεί πολλά έξοδα και εργατοώρες.Χρειάζεται προσοχή στην συγκομιδή του φραγκόσυκου.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΘΑΜΥΡΙΣ.ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΜΕΡΟΠΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.

 

 Πέρα στις πλατιές πεδιάδες της μακρινής Θράκης, η άνοιξη είχε φτάσει για τα καλά. Οι ημέρες είχαν μεγαλώσει, τα ηλιοτρόπια είχαν ψηλώσει κοιτάζοντας συνέχεια τον Ήλιο, και τα βουβάλια στους βάλτους αναμασούσαν τεμπέλικα το χορτάρι. Στις πυκνόφυλλες λεύκες τα πουλιά έφτιαναν τίς φωλιές τους.

Εκείνο το πρωινό, σ ‘ένα χωριουδάκι ανατολικά του Νέστου, ένας νέος ψηλός με κατάξανθα μακριά μαλλιά, βγήκε στο δρομάκι. Ξοπίσω του η ηλικιωμένη γυναίκα με τον μακρύ της χιτώνα τον ακολούθησε.
-Ώστε γιέ μου θα φύγεις; τον ρώτησε με φωνή τρεμάμενη.
- Ναι μητέρα, πρέπει να φύγω. Ο Βασιλιάς της Οιχαλίας με κάλεσε στα μεγάλα Μυστήρια που θα γίνουν στην αρχή του φθινόπωρου στο Καρνάσιο άλσος της Ανδανίας. Θα παίξω λύρα και θα τραγουδήσω στην τελετή της έναρξης και λήξης. Η Μεσσηνία μάνα μου είναι τόσο μακριά που δεν το βάνει ο νους σου και πρέπει να ξεκινήσω τώρα που είναι Άνοιξη για να είμαι εκεί στην αρχή του φθινόπωρου.

Διαβάστε περισσότερα »

ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ-ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ-ΥΔΡΕΥΣΗ ΒΑΛΥΡΑΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΡΥΔΗ ΚΑΙ 2 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΩΝΑ ΚΕΦΑΛΑ

 

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 

Ο Αθανάσιος Καρύδης περιγράφει τα τοπωνύμια, προσωνύμια, και την ύδρευση της Βαλύρας από τα τότε  πηγάδια της.

Στα τοπωνύμια και προσωνύμια συναντάμε και τη λέξη Αλέζαγας, ο οποίος επί τουρκοκρατίας ήταν αγάς στη σημερινή Λάμπαινα , και είχε πάρει το ονομά του Λέζι.

Μετά την απελευθέρωση η οικία του αγά έγινε ιδιοκτησία της οικογένειας Παπαγεωργίου. Ο πατέρας της μάννας μου Χρίστος Παπαγεωργίου, μετανάστευσε 7 φορές στην Αμερική. Είχε εκεί πατσατζίδικο, και κάθε φορά που ερχόταν έκανε και ένα παιδί με τη γιαγιά μου Ελένη το γένος Μουρούσια, και το πρώτο με το τελευταίο παιδί τη μάννα μου ,είχανε μεγάλη χρονική διαφορά ηλικίας. Στο πατσατζίδικο  έγινε συμπλοκή μεταξύ Ιταλών- Ιρλανδών-Ελλήνων, το μαγαζί έγινε καλοκαιρινό,  και κάποιος Βαλυραίος  δικηγόρος Σπηλιώτης ανέλαβε την υπόθεση, πήρε αποζημίωση ,και αγόρασε το σπίτι που είναι κτισμένο το 1867, και το κτήμα που δυστυχώς τώρα το μισό θεωρείται δασικό. Έτσι έμεινε το τοπωνύμιο και προσωνύμιο ΑΛΕΖΑΓΑΣ .

Διαβάστε περισσότερα »