Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Κρυμμένα μυστικά Κωνσταντινούπολης

Υπάρχει κάτι μαγικό στην Πόλη και από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εδώ, μου πλάνεψε την καρδιά και την σκέψη.
Αυτό δεν είναι ούτε οι εμπορικοί της δρόμοι με την πολυκοσμία, ούτε οι κεφτέδες και τα κεμπάπ, ούτε τα δερμάτινα και οι ναργιλέδες. Αυτή η, αρχικά απροσδιόριστη, μαγεία οφείλεται στην Ιστορία και στα Ιερά χώματα τούτης της γής και κάθε φορά που προσπαθώ να συλλάβω στην σκέψη μου την Κωνσταντινούπολη σαν έννοια, κυριεύομαι από δέος και ρίγη συγκίνησης. Μια βροχερή και παγερή μέρα σαν κι αυτή αποφάσισα να έρθω σε άμεση επαφή με τα χώματα των προγόνων μας καθώς θέλησα να εισέλθω στα υπόγεια και κρυμμένα μυστικά της Κωνσταντινούπολης. Η Ιστορία της Βασιλεύουσας ξετυλίγεται συνεχώς μπροστά στα μάτια μου και στην ιστορική χερσόνησο συναντώ συχνά πολλά τέτοια στοιχεία. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το τμήμα του Ιπποδρόμου και συγκεκριμένα αυτό των πεσσών που στήριζαν την Σφενδόνη, το μέρος που βρισκόνταν η στροφή του Ιπποδρόμου.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Η ιατρική περίθαλψη των τραυματιών και ασθενών το 1940 από τις Υγειονομικές υπηρεσίες του Στρατού, τα πλωτά Νοσοκομεία και οι νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού

Επιμέλεια Αλέξανδρος Γιατζίδης M.D.medlabnews.gr

Ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος (1940-1941)
Στον τομέα της Υγειονομικής Υπηρεσίας, εξαιτίας του αγώνα σε ιδιαίτερα ορεινό έδαφος, αρχικά παρουσιάστηκαν πολλές δυσχέρειες και προβλήματα. Από την Έκθεση του Διευθυντή της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ), από τις 18 Δεκεμβρίου 1940 μέχρι τη διάλυσή του, διαβάζουμε:

«... Η φύσις του εδάφους και η τακτική του πολέμου ιδίως με τας αεροπορικός επιδρομάς, ως και αι εκτάσεις των τομέων εκάστης μεραρχίας εκώλυον την ταχείαν και έγκαιρον ιατρικήν περίθαλψιν των τραυματιών και ασθενών ...».Στη συνέχεια όμως, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Στρατού ενισχύθηκαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, δημιουργήθηκαν νέα, αναπτύχθηκαν νοσηλευτικοί σχηματισμοί εκστρατείας, ορεινά χειρουργεία, μετακινήθηκαν ανεφοδιαστικά όργανα και συστάθηκαν ειδικά σώματα διακομιδής. Οι διακομιδές πραγματοποιούνταν κατ' ανάγκη τη νύχτα για την αποφυγή των αεροπορικών επιδρομών, με αποτέλεσμα τις γνωστές δυσμενείς επιπτώσεις για τους διακομιζόμενους και το προσωπικό.

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ΥΨΩΜΑ 731 - ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΥ 1940


Της Αμαλίας Κ. Ηλιάδη, φιλολόγου-ιστορικού, Υπεύθυνης Σχολικής Βιβλιοθήκης 2ου Ε.Π.Α.Λ. Τρικάλων, Πιστοποιημένης Επιμορφώτριας Ενηλίκων του Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.
Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη στο ύψωμα 731 (υψόμετρο) κατά την «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου 1941, προκειμένου οι ιταλικές φασιστικές δυνάμεις με την παρουσία του ίδιου δικτάτορα Μουσολίνι -μετά από τέσσερις μήνες πόλεμο – να δρέψουν μία νίκη κατά της Ελλάδας και να κατέβουν μαζί με τις ναζιστικές δυνάμεις των Γερμανών «νικητές» στην Αθήνα! Το 731 όμως, ανέτρεψε τα σχέδια του(ς). Στο ύψωμα αυτό, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα.
Η Ιστορία για το 731 γράφει: «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό.

ΒΙΝΤΕΟ – Συγκλονιστικές μαρτυρίες – αφηγήσεις πολεμιστών του ’40 στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών

http://pheidias.antibaro.gr/1940/images/Hellene-1940-1.jpg
Ήταν ντυμένοι στρατιώτες στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο  έχοντας γράψει ηρωικές στιγμές αυτοθυσίας αποκλειστικά για ανιδιοτελή ιδανικά.

O 103 χρόνος Αριστείδης Κασάρας και ο 92χρόνος Αριστοτέλης Παπαντώτης παλιοί πολεμιστές στο μέτωπο του ’40, θυμούνται την Ιταλική επίθεση που εκδηλώθηκε στις 05:00 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και διηγούνται με κάθε λεπτομέρεια την πορεία προς το μέτωπο και τις μάχες που πήραν μέρος στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών

Τα χρόνια κατέβαλαν το κορμί του 103 χρόνου Αριστείδη Κασάρα, αλλά όχι το πνεύμα του μαχητή.

Το αγέρωχο βλέμμα του θυμίζει ακόμη εκείνο το παλικάρι, με την ατσάλινη θέληση, που πολέμησε απέναντι στα βαριά  ιταλικά οπλικά συστήματα του μηχανοκίνητου πεζικού, μέσα σε υγρά χαρακώματα.

Σεμνοί, όπως όλοι οι πραγματικοί ήρωες, ήρεμοι και πράοι, χωρίς να κάνoυν χρήση των τίτλων τους, αναφέρονται στους  αγώνες, στο μέτωπο κι την αντίσταση που τού χάρισαν μετάλλια, τραύματα και τονίζουν:

Ένα γράμμα από τον μελλοθάνατο Έλληνα Ανδρέα Παναγίδη

20131027-184217.jpg
Χρήστος Ιακώβου

Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών
Τα χαράματα της Παρασκευής, 21 Σεπτεμβρίου 1956, οδηγήθηκε στην αγχόνη από το Βρετανικό αποικιακό καθεστώς ο 22χρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Ανδρέας Παναγίδης, μαζί με τους Μιχαήλ Κουτσόφτα και Στέλιο Μαυρομμάτη. Ο Παναγίδης καταγόταν από το Παλιομέτοχο και καταδικάσθηκε για τη εκτέλεση του Βρετανού σμηναγού Πάτρικ Χέιλ. Είχε προηγηθεί ένα περιστατικό όταν Βρετανός στρατιώτης σε έλεγχο στο χώρο εργασίας του Παναγίδη στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, λίγο μετά τον απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου, βρήκε στη τσάντα του την Ελληνική σημαία και ζήτησε από τον Παναγίδη να του σκουπίσει τα
παπούτσια. Η Ελληνική σημαία αποτελούσε το σύμβολο εθνικής αξιοπρέπειας και αγώνα για τον Παναγίδη και η προσβολή της είχε ως αποτέλεσμα να αντιδράσει και να κτυπήσει άγρια τον Βρετανό. Ήταν ο μοναδικός από τους απαγχονισθέντες ο οποίος ήταν παντρεμένος και άφηνε πίσω του τρία παιδιά και μία σύζυγο. Συγκλονιστικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το θάνατο και αποτυπώνεται στο γράμμα το οποίο έγραψε αμέσως μετά την ειδοποίηση για την εκτέλεση της θανατικής ποινής.

«Της Τα Έδωσα Της Πατρίδος Και Τα Δύο» – Διαβάστε Να Διδαχθείτε!

Ήμουν στο Ναυτικό το 1952 και βρισκόμουνα στη Πλατεία Κλαυθμώνος, όχι όπως είναι σήμερα. Οι νεότεροι δεν γνωρίζουν πάρα πολλά από τα παλιά και απορούν όποτε ακούν ορισμένα γεγονότα του τότε.
Εκείνη τη στιγμή έπεφτε ο ήλιος και θα γνωρίζετε ότι με τη δύση του, γίνεται υποστολή της σημαίας. Τότε το Υπουργείο Ναυτικού ήταν εκεί και η σημαία κυμάτιζε ακόμα στο κτήριο. Σήμερα είναι άλλες υπηρεσίες του Ναυτικού. Τότε πάντα κάθε πρωί, θα θυμούνται οι παλιοί, γινόταν έπαρση σημαίας και σταματούσαν τα πάντα, όπως και στη δύση του ηλίου γινόταν υποστολή. Ήταν στιγμές ωραίες, απίθανες που ζούσαν τότε οι άνθρωποι.
Το άγημα αποδόσεως τιμών στο χώρο του, και ακούμε το σαλπιγκτή να δίνει το σύνθημα για την υποστολή της σημαίας. Το άγημα παρουσιάζει όπλα. Ο αξιωματικός χαιρετά και παίζεται ο Θούριος. Όλοι οι παριστάμενοι εκεί και οι περαστικοί, όπως και εγώ σταθήκαμε σε στάση προσοχής.

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Ψηφίδες Ιστορίας για το μεγάλο πανηγύρι της Μεσσήνης και την μεταφορά της εικόνας της Παναγίας από την μονή Βουλκάνου



Μονή Βουλκάνου
 Ημερολογιακά τέτοιες ημέρες το Νησί (και Μεσσήνη στη συνέχεια) ετοιμάζεται για το μεγάλο πανηγύρι του. Το θρησκευτικό πανηγύρι γινόταν στις 23 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία γιορτάζει την Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου, δηλαδή την πανηγυρική λήξη του εορτασμού που άρχισε τον Δεκαπενταύγουστο. Ουσιαστικά επρόκειτο για το “δίδυμο“ πανηγύρι αυτού που γινόταν και συνεχίζει να γίνεται στη Μονή Βουλκάνου, και συνδύαζε τη θρησκευτική τελετή με την εμπορική δραστηριότητα. Το πανηγύρι στη Μονή Βουλκάνου πρέπει να γινόταν από την μεσαιωνική εποχή, και όπως γράφει η Αννα Λαμπροπούλου, αυτή “η υπόθεση μπορεί να ενισχυθεί από το γεγονός ότι το μεσαιωνικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους της Ιθώμης βρισκόταν ακριβώς στη θέση όπου κατά την αρχαιότητα υψωνόταν ο ναός του Ιθωμάτα Διός, προς τιμήν του οποίου γινόταν ετήσια γιορτή, τα Ιθωμαία κατά τον Παυσανία. Η σχέση μεταξύ της ειδωλολατρικής και της χριστιανικής τελετής από άποψη λαογραφική είναι άμεση και υποκρύπτει μια παράδοση που πρέπει να συνεχιζόταν κατά την εποχή της ακμής της μονής, μολονότι δεν υπάρχει άμεση γραπτή μαρτυρία προς το παρόν“.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ἄς γίνει ἐπὶ τέλους πραγματικότητα !


 • Ὡς γνωστὸ τὴν 8.6.2012 ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπεφάσισε ὅτι τὰ ἐγκαίνια τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους πρέπει νὰ πραγματοποιηθοῦν τὴν 25.3.2021, καὶ αὐτὸ ἦταν ἀρίστη διατύπωσι…
Ὅμως ποῦ καὶ πῶς, δὲν ἀναφέρθη τίποτε…

• Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Τάματος τοῦ Κολοκοτρώνη ἐπέρασαν σχεδὸν 200 χρόνια.
Ἐπανειλημμένως ἔχομε τονίσει στοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ δώσουν οὔτε μία «τρύπια δεκάρα». Θυσιάζουμε τὰ πάντα νὰ τὸ πραγματοποιήσουμε ἐμεῖς, ἀναλαμβάνοντας τὸν βαρύτατο τοῦτο σταυρό, τὴν δι’ ἰδίων δαπανῶν θεμελίωσιν καὶ ἀποπεράτωσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.
Ὅμως ἀπαιτοῦμε
ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῇ εὐλογούσα,
ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα…

• Μὲ τὴν πραγματόποιησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους θὰ τρώγουν τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο πολλὲς χιλιάδες ἑλληνικὲς οἰκογένειες διὰ τοῦ ἱδρῶτος τοῦ προσώπου των. Πρῶτα δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἐλεημοσύνη-συσσίτια.
Τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα θὰ ἔχουν εἰσφορές, γιὰ νὰ δύνανται νὰ δίδουν συντάξεις ἐπιβιώσεως καὶ ὄχι φιλοδωρήματα.

Ἐπιβάλλεται ἡ ὕφεσι νὰ καταπολεμηθῇ μὲ ἐπενδύσεις καὶ ἡ ἀνεργία μὲ θέσεις ἀπασχολήσεως… 

Ἀρχίσαμε ἐκστρατεία ἐκδηλώσεων καὶ ἐκτὸς Ἀθηνῶν.

Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Μερκούριος Αυτζής :Οι νέες γενιές φαίνεται να αγνοούν σημαντικά ιστορικά γεγονότα και εποχές


«Τα εγγόνια για τους παππούδες» έλεγε ο πατέρας «είναι μεταβρασμένο τσίπουρο», εννοώντας ότι η σχέση αυτή είναι μοναδική


«Το εκπαιδευτικό σύστημα με τους πρόχειρους κάθε φορά πειραματισμούς του αναγκάζει γονείς και παιδιά να ανταγωνίζονται σε λάθος αρένα, εγκλωβισμένοι να ακολουθήσουν το δρόμο που άλλοι σχεδιάζουν, τις πιο πολλές φορές χωρίς όραμα και χωρίς προοπτική»

«Η Ελλάδα των μνημονίων μπορεί να βγει από το αδιέξοδο, μπορεί να γίνει και πάλι υπολογίσιμη και δυνατή. Αρκεί βέβαια να βγούμε από το λήθαργο και την αποχαύνωση και να πετάξουμε ή και να κάψουμε τα «μαγικά μαξιλάρια» πάνω στα οποία επιμελώς και μεθοδευμένα μας έχουν προ πολλού υποβάλει να κοιμόμαστε»

«Είναι κοινός τόπος ότι η βία, απ’ όπου κι αν προέρχεται, γεννάει βία κι αυτό μοιραία οδηγεί την ίδια την κοινωνία σε αυτοκαταστροφή»